Alle inzendingen over veranderding

door de spontaanheid van je natuurlijke ik als vrouw, als kwik in blauwe ogen ben je gastvrij daardoor is je stilte veranderd wanneer een onbekende glans zich mengde in dat blauw zonder stem tot metgezel net als ik…

Jouw angst heeft plaats gemaakt voor leegte het schilderij van de dood is veranderd in een witte bloem de armoede van jouw faalangst heeft je vacuüm gezogen alles wat er over is zweeft in de kleinte van een droom.…

jouw lippen in mijn oren de woorden spelden het bloed in mijn aderen opzweepte tot kolkende rivieren het zoldertje is verdwenen de beat veranderd onverstoord zijn er momenten met de beat van toen die met ons nog steeds hetzelfde doen…

haar lach straalt zonlicht onder felblauwe ogen als het hemelse gewelf met onzichtbare sporen van geweken verdriet veranderd door kracht een nieuwe toekomst overweldigend gevoel van intens genieten…

Dat is veranderd sinds de kapelaan Ook zelf de fout is ingegaan.…

niet denken aan morgen aan wat er gebeuren kan simpelweg gedachten op nul doen alsof er niets veranderd is maar elk detail, elke waarneming is anders simpelweg omdat ik het door andere ogen bekijk simpelweg zo anders, simpelweg…

Het woordje is nee Ik doe er wat mee Schrijf mijzelf niet meer weg Luister toch naar wat ik zeg Ik hobbel er niet meer achter aan Zie mij daar als trotse vrouw staan Ik ben veranderd als mens En bepaal nu zelf de grens.…

Ik sta stil Zie zoveel problemen, geen die ik ervaar Ik ben veranderd, had me afgezonderd Maar jij trekt me terug naar het gevaar Want de tranen en pijn in je ogen laten me opnieuw verdriet geloven…

Door privacy die doorgeschoten is Gebeurt het soms dat zedendelinquenten Veranderd worden in modelpatiënten, En daarna gaat het onvoorstelbaar mis. Ondanks of dankzij alle protokolder, Je kon er haast op wachten in den Dolder.…

Eén letter moet veranderd: kruidennix.…

ze herkent de geuren van haar jeugd het zingen van de rijstvogels het krijsen van de kaketoes ze kijkt naar de wolken: dit is de mist in mijn hoofd die trekt maar niet weg een vogel pikt alles leeg daarboven alles was veranderd en toch ook weer niet…

Ik zoek doeken om mijn bloed te stelpen Iemand om mij er bovenop te helpen Medicijnen om mijn pijn te stillen Maar niets veranderd zoals ik het zou willen Alle klanken zijn veranderd in een stilte De warmte is vervangen door de kilte Niet wetend wie ik ben en waar we zijn Ik voel alleen het bloeden van mijn pijn Heb mij niet lief…

er een tranen vloeien bij allen die verloren…..wat hun zo dierbaar was mijn hart gaat naar ze uit moeilijk om niet te oordelen nog moeilijker om niet te veroordelen Ja in die ene luttele seconde veranderde alles het zal nooit meer hetzelfde zijn…

er een tranen vloeien bij allen die verloren…..wat hun zo dierbaar was mijn hart gaat naar ze uit moeilijk om niet te oordelen nog moeilijker om niet te veroordelen Ja in die ene luttele seconde veranderde alles het zal nooit meer hetzelfde zijn…

Je rol veranderde op slag van vijand werd je vriend. Ik was blij dat ik je contouren zag een goede dood heb ik best verdiend.…

De VVD’ers zijn na Jozias Opeens veranderd in bezorgde hoeders Van allochtonen en van bijstandsmoeders Volgens hun nieuwe leider zonder das. Maar wel klinkt luid gemor in villawijken, Want wie beschermt van nu af aan de rijken?…

iedereen onderweg ieder voor zich iedere minuut telt zwijgende blikken ik ben onderweg ik zit op de trein en kijk door het raam naar herinneringen peinzend aan wie ik nu ben hoe alles veranderd is wat ik nu zeggen moet ik ben onderweg onderweg in mijn gedachten…

ik voel me zoals een cirkel, gepropt in een driehoek het past er niet goed in de cirkel is vervormd en veranderd in een ovaal de driehoek houdt hardnekkig stand hij zal nooit veranderen in een vierkant die driehoek rond mij...…

Nu weer gewoon Toch anders dan met anderen Zoeken naar De manier Om niet te zoeken Naar jou van toen Gewoon ervaren Hoe je bent Nu Hoe ik ben Nu Hoe ik ben Met jou Nu er veel veranderd is Eigenlijk zoals ’t allemaal begon maar toch anders anders dan met anderen…

Geruime tijd had hij in voorbereiding de titel Roomslurfje & Pondje Poep, maar hij leek wel veranderd van beroep. De nieuwe Wolkers voelt als een bevrijding. Die zit ik nu te lezen in de trein. Wat kan het leven soms toch heerlijk zijn.…

Veranderde er al die tijd dan niks? Dat wel natuurlijk: Twitter heet nu ‘X’.…

in de witte wereld waar zon en maan elkaar kruisen is een uitgang niet voor de hand liggend veranderde vrijheid ongewenst in gevangenschap eindeloos dolend door onherkenbare gangen hopend op een weg terug naar hier…

Mijn hart is al vergeven Mijn kind heeft hem bij zijn geboorte gekregen Er is nog wel plek voor een ander Maar mijn kind staat op de eerste plek en er is niemand die dat ooit kan veranderden Ik kan mijn hart wel delen maar mijn kind zal altijd de hoofdrol spelen…

Een donkere wolk bleef langdurig hangen voor het open raam veranderde geleidelijk in een bijna vrolijk wit wolkje waarvan we het bijna jammer vonden dat het uiteindelijk helemaal verdween…

Een wond had ik, zo ’n halve eeuw geleden, Die door de tijd veranderd is in eelt. Eenzijdige verliefdheid was het toen, Je bent maar éénmaal groener nog dan groen….…

Ik kwam aan in mijn herinnering Ik stapte uit waar ik dacht te weten Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd maar ik herkende het beslist Wat jaren op mijn netvlies had gezeten was uitgewoond door eenzaamheid Wat er niet meer was wist ik Opende mijn ogen van verborgenheid…

Jij wierp licht op mijn wezen, veranderde mijn gedachten, bracht hoop in mijn hart. Liefde kwam, zag in mij een gewillig slachtoffer en liet me niet meer los. Nu moet ik leven in een droom van onbeantwoorde liefde, in een nachtmerrie van verlangen naar jou!…

Ik heb vannacht met u gewandeld in de dove lanen van de slaap, en nu het morgen is geworden is er niets veranderd, dan dat die twee, die in den nacht tesaam volkomen bij elkander waren, mij weer alleen gelaten hebben in den morgen, en samen verder zijn gegaan.…

Alles wordt wat zachter bijna vreedzamer maar toch is er niets veranderd niet meer dan wat natuur. De invloed van de zon en daarmee ook de regen in je leven en het bestaan is dat nu wel zo aangenaam?…

Je ontglipt bijna aan de tijd en nu, een februariavond, drie eeuwen later is er eigenlijk niet veel veranderd onder grijze wolken boven de stad met een brok in de keel wacht ik op een laatste treinreiziger en alle heimwee van jouw hartsverlangen.…