129 resultaten.
Verdiept
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 Gedragen door zachtroze wolken
fladdervlinders in de buik op jacht
gretig naar de sterren reikend als
verlangen wakkerde in nacht
stamelwoorden zoet van klank
alsof 'n engel hemels zong
wat hadden we de liefde lief en
och wat waren we nog jong
nu peinzen we de wolken weg
is één woord al voldoende voor
wat er onuitgesproken bleef en…
stilte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 86 verdiepte stilte
naar een nieuwe laag binnen
een ontdekkingsreis…
STILTE, je beste maatje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 301 Als de stilte zich vult
met kilte is de stilte
kaal en kansloos
Als je de stilte
weet te verwarmen
met je eigen zijn
voelt de stilte
als intens omarmen
met het mijn en zijn
Want in de stilte
onmoet je eigen ik
de stilte van je zijn
De stilte garandeert
ontroerende ontmoetingen
die anderen niets aangaan
Zeg nooit over je stilte…
Sirene
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 485 Drie mannen in
de eerste klas
en alledrie verdiept
in haar.
Drie mannen, toch
al middelbaar,
maar evengoed en obsessief
en continu verdiept in haar.
Kijk nummer vier,
raakt in de ban,
Een jongeman,
een jongeman!
Die ook zijn ogen,
na wat zwerven,
niet van haar af-
houden kan.
Geen vrouw kan in haar schaduw staan.…
Onze Vader
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 246 Toen ik mij verbeeldde
te bidden
tot onze Moeder
in de Hemelen
verbreedde en
verdiepte zich
mijn geloof
Ik had toch al
geen goede relatie
met 'onze vader'!…
Egypte verlost ons van de ijzel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 292 De verdiepte Schelde
loodst Egyptische helden
met piramides strooizout aan boord.…
te ver
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 215 vergeten angst
vergeten verdriet
vergroten woorden
tot spijt
die niets
kan wegnemen
tot schaamte
die verdiept
op mijn wangen
donkerrood
te bang
om te verliezen…
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.321 - o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen,
’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…
over mijn hand
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 842 over mijn hand
kabbelt gedempt
een mild gefluister
de middag
in al zijn luister
ruist als oeverriet
ik vang
het melklicht
door mijn venster
de koffie geurt
dit uur is
door geluk verdiept…
Het kind
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.026 De ogen straalden
het was verdiept
in het spel.
En wenste de tijd
terug, dat ik
weer zou zijn
zo blij als dit kind.…
Zo lag ik wel
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.605 (Zo lag ik wel
en lig ik nog: liefde
vernieuwt en verdiept zich.
Steeds meer huiden wierp ik af -
nu eindelijk in mijn eigen
laatste vel,
ben ik kwetsbaarder dan ooit)
-------------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
Elpenbeen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 346 de dag verdwijnt
in stille zuchten
verdiept het heelal
door een spectrum
van gedichte kleuren
zwarte veren
van de droomvogel
klapperen nog
zij dragen het leven
in ivoren tinten
verheffen de nacht…
Twee mensen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.516 woorden uit een stem ontstaan
schoonheid vervult dit innerlijke leven
vriendschap nadert een verloren hart
twee mensen verdiept in een hoger beleven…
Toeval ?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 687 Verdiept
tot in
de ziel
Versteend
tot op
het bot
Geraakt
tot in
't hart
Is dit lust ?
Geluisterd
gezocht
gevoeld
Is dit liefde ?
'n Waarheid
weten
'n kennen
herkennen
Toeval ?
Toeval bestaat niet !…
lente
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 424 De prille groensluier van de lente
Verdiept zich tot rijker loof
Een enkele dag doet zijn jas al uit
En behaaglijk lopen de terrasjes vol
Zorgeloze mensen, allemaal vrij
Om te doen waar ze zin in hebben: niets
En op de achtergrond zoemt de zomer…
ongeschreven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 278 de tekst ligt met een stokje
verdiept in het natte gedeelte
van het strand, onleesbaar
maar de piloot van het
reclamevliegtuig
begrijpt de boodschap
en vraagt zich af
waar is dat kind gebleven
de vloedlijn schuift op
spoelt een stokje
terug naar de zee…
Mooi mens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 596 Een straaltje zon
raakt haar wang
de glimlach verdiept
en bereikt haar ogen
Handen bewegen
gedachteloos door
schitterende haren
plots rustend in haar nek
Gezicht geheven
richting horizon
gedachten onpeilbaar
niet in licht te vangen…
Nu nog ongebruikt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 Ik hou van de donkere
Uren in mijn diepste wezen
Waarin mijn zintuigen
Zich hebben verdiept;
In hen heb ik, als in
Oude brieven, mijn dagelijks
Leven teruggelezen dat
Nu nog ongebruikt voor me ligt;
Door hen kom ik dan te weten
Dat ik nog ruimte heb voor
Een tweede leven, dat breed
En tijdloos voor me ligt…
Maan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 Onzichtbare kracht
Schuilgaand achter wolken, verdiept in de nacht
Peurt zij essentie
Trekt aan en versmelt
Weerwolven en engelen metaformeren
De zee zwelgt en daalt
Zo karnt de wijze
Dienend en dienstbaar als het oog van een storm
Uit furie, vrede!…
eindafrekening
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 157 we tellen de dagen
maar vergeten de uren
(om over de minuten
maar te zwijgen)
zo maakt men tegen 't einde
van het bestaan de balans op
als de accurate boekhouder
met de tong tussen de tanden
die zich verdiept in kille cijfers
zijn wij straks debet aan
het tekort aan geluk…
De kop die toen viel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 heb kleuren
verdiept met magie
vormen exceptioneel geproportioneerd
de lichtval is
het mysterie van schaduw
beklemt in irrationaliteit
bewegen verstilt in fixeren
maar als men kijkt in bewogenheid
vloeit alles tot totaliteit
ik schilder mijn ziel
in een magisch realistische wereld
niemand ziet de kop die toen viel…
God dansen (kermis in de hel)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 523 De dichter verdiept zich in religieuze boeken,
en gaat, na vele jaren, weer eens naar de kerk.
Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk,
kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken.
En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ...
en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…
Opheldering
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 662 de druipende grijze lucht
tovert het weidse perspectief
in een oogwenk om tot een
doorweekte groene lapjesdeken
neerslag penseelt geen pastel
verdiept luminescente accenten
tot meer contrasterende tinten
een streek vol impressionisme
met vlekkerig uitgelopen kleuren
tekent het landschapsschoon
naar een indrukwekkende klaarte…
Marmer
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 575 Wat voelt als kale zachtheid
blijkt een brok verdriet, intens
verdiept als meteoor gehard.
Binnen bonkt een grijze herinnering
als holle echo doorheen
een blakende stilte.
Rusteloos stroomt het
als vergeten
door gletsjers van verleden
sterft
een duizend doden
op het schrift van het gemiste lot.…
het is als wijn
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 642 vreemd hoe men herinnering wordt
eerst komen de gaten
waar je eerst nog kwaad om wordt
dan de berusting
het verleden roert zich
schept zijn eigen heden
zo lijkt het alsof je mooier wordt
de dieperik verdiept
jij klopt in mijn bloed
beitelt plaatsen in mij
een lichaam dat je zo goed kent
rekt mij op jouw pijnbank uit…
wintertranen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 398 windstilte
en alles van het kleine leg je
op mijn wangen
de woorden
tot morgen, in het geweten
ze blijven
zoals aarde beweegt in
oogst
verdiept met handen
rond huid en
leven
en de zee
je fluistert haar warmte
waar mijn adem zich om golven
vouwt
ver weg van regen
en het seizoen dat mij nooit
heeft toebehoord…
Perspectief
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 824 De nacht staat ver onder de zon
toch treurt ook zij niet om zichzelf
het fundament van de berg bedekt
de stroom die haar langzaam slijt
de vogel leerde de honger overwinnen
oneindig blauw versterkt een sterrenleger
in de borst sterft de denkers droom
verdiept het inzicht via omwegen
is de zachtzinnige glimlach geluk…
In fronsjes en lach
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 in één oogopslag
waren de lijntjes
in je gezicht te lezen
lente maakte
je huid veerkrachtig
gevoelig en zacht
we hebben samen
de zomer geschreven
verdiept in fronsjes en lach
de eigen trekjes
genoten het leven in
schaduwvol karakteristiek
nog oogst het licht
schoonheid uit lijnen
in jouw herfstwarme gezicht…
Blote kont
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 335 Parkeerplaats in het bos
Bovendiepsterweg
aan het begin
een stuk het bos in
stond een man
in zijn blote kont
broek om zijn enkels
op de grond
zijn rug naar mij toe
reageert niet
is verdiept
in de natuur
ik fiets verder
kijk op mijn stuur.…
Voorspelbaar
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 561 Zij leest haar lijnen in kromme bochten
dan eens links, dan weer rechts
ongesproken woorden
klampen zich vast in gedachten
in beeldende golven
van nog altijd onwetend gedrag
Een vage glimlach verschijnt
rond haar mond
als kleine slierten wierrook opstijgen
in de toch al berookte ruimte
en zij zich verdiept in het zicht
met ongekende glanzende…