Alle inzendingen over verdwaald OR masker OR onverwerkt

Ik ben verdwaald... verdwaald in mijn verdriet Op zoek naar de idealen van mijn dromen. Ik doorsta een lange reis en ben onderweg een grote spiegel tegengekomen. Ik heb mezelf bekeken me met vroeger vergeleken Ik ben niet meer wie ik was ben een ander geworden.…

Verdwaald in het leven Soms hebben we dat even Dat we het niet meer weten Door een duistere sluier omgeven Dat we even in duisternis leven Tot de zon weer zal doorbreken En de duistere sluier zal afbreken Zodat we door het licht zijn omgeven Zodat we ons weer op de goede weg begeven Zodat we weer verder gaan met het leven Zodat we de duisternis…

Een nevelig gebied bedwelmt mijn hoop, laat me verdwalen. Ik loop rondjes om mijn evenaar, draai wat doelloos om mijn as. Een horde spinsels dromt tezamen, vermenigvuldigt zich alras. 'K voel mijn bloed dat zich een weg baant. Maar de weg loopt krom, loopt dood. Ga ik deze kruising nemen? Of zie ik mezelf dan bloot? Ik loop verder langs de…

liet zij samensmelten als vuur en haar vrouwzijn tot diep in haar ziel verstond In een helder moment praat zij zacht en ziet zij de wereld vanuit een ander licht Voor heel even verschijnt er een glimlach op haar rimpelig zichtbaar oude gezicht De wereld om haar heen vervaagd en voelt zich verloren in haar lege geest Langzaam graaft de verdwaalde…

soms spant de wereld zich als een kruisboog zoekend in een cirkel naar een doel niet wetend waar het onbekende verblijft; laag of hoog de oceaan is tevens te groot voor mijn handen; ongeacht naar waar ik grijp en hoe diep ik ook in de diepte kijk mijn gedachten zijn als lucht eer zij kunnen verzanden…

herken ik ben te lang blijven hangen in het vertrouwde vastgeroest in de dagen van weleer eigenlijk moet ik mij onttrekken uit het oude echter, mijn hart toont geen enkel verweer het leven raast als een sneltrein voort vermoedelijk heb ik die trein niet gehaald op mijn gemak reis ik naar het volgend oord zodat ik bij aankomst niet ben verdwaald…

Verdwaald Tussen zomer en winter Dag en nacht Niet weten wanneer het ene begint en het andere eindigt De eeuwige zoektocht Naar iets wat ik nog niet ken Of wat ik vergeten ben…

verdwaalde mensen in de stad werpen hun schaduwen op straat geketend aan een doelloos pad bewegend in dezelfde maat diep bedolven onder vele smarten hebben zij zich in een waan gehuld die de leegte in hun dorre harten slechts met vluchtige verlangens vult ik lees de wanhoop in hun holle ogen en voel de pijn van hun verloren strijd terwijl…

Het masker toonde een gelukkige lach het masker toonde een verheugd gelaat Haar ogen verraadden wat niemand zag jawel, ze was volkomen ten einde raad Haar masker was hoe zij zich liet zien het masker verborg haar innerlijke pijn Hield zij haar smart geheim, misschien en leefde haar uiterlijk voor de schijn?…

Masker op speel maar de clown laat de mensen lachen ook al ben je down Masker op niemand ziet je verdriet maak de mensen blij je pijn zien ze tóch niet Masker op, Masker af de twijfel slaat toe al die lachende gezichten maken je soms doodmoe Masker af je zit gevangen in een val mensen lachen niet meer zien je tranendal…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Met de Vastenavond, zo gezegd, Als het feest van de omgekeerde wereld wordt gevierd, Worden díe maskers afgelegd, Dan weet ik dat dit masker ook mij niet heeft gesierd. Masker, bij Vastenavond gaat het óók om zich goed te verkleden, Daarom masker, en zeg nu niet ajakkes, Heb ik door mezelf dáárvoor goed aan te kleden, niet geleden.…

Het is een gruwelijk spel ruk het masker af op het liggende masker ligt een ander masker ruk het af - kijk het volgende en volgende, tot in het oneindige men is helemaal masker in deze vreemde komedie De beschaving moeder! (Want ik had lust naakt over straat te gaan. Maar in Parijs?)…

Als gedachten niet Langer zuiver zijn, Als ze worden Verdrongen door emoties Die nooit tot hun Recht gekomen zijn, en Onverwerkt verdriet alleen Somberheid ten goede komt Dan constateer ik dat Ik zo lang ik leef Aan mijn eigen leiband Loop - hond aan de riem Met te weinig speling…

Kan ik wel leven zonder masker? is de leegte niet te groot, die binnen in mij schuilt? Ik zet het op, maak het stevig vast word één met mijn masker Zijn zoals ik wilde, als de persoon wie ik was Maar mijn maskers verpulverden mij tot as.…

Tot het ontluisterend moment dat schijn en maskers moeten vallen en je de angsthazen herkent die met hun geklaag je tijd vergallen; nog voor hun voorspelbare gezeur vlucht je door de achterdeur.…

Ik lach omdat ik anders huilen moet. 'k Ben een clown en de vele verflagen verhullen mijn ware gezicht. Daarom lach ik omdat ik anders huilen moet…

marmer gezicht van wit met doodse wijde ogen de blik staart star, ruw met lachrimpels verfijnd traant 't gelaat verdriet in koele blikken verstilt de wangen rood, blosjes warm 't zicht kleuren totdat hemelse ogen de levenslust proeven en maskers hard, snel breken tot pulver zilver…

mijn gezicht versteent in een treurig masker met elk niet-uitgesproken woord wordt mijn rust verstoord keer op keer versplinteren je gebaren die stilte om me heen waarom streel je mijn glimlach niet waarom dans je niet met mijn lippen waarom omhels je mijn handen niet koester mijn adem die naar je zucht fluister jouw lied in mijn…

Is er dan helemaal niemand Die snapt wat je bedoelt Niemand ziet jouw eenzaamheid De angst achter je gevoel Een clown met een traan in zijn oog De symboliek van jouw bestaan Dat masker van gemaakte vrolijkheid Kan dat nu niet weggaan?…

Vluchtend in dans en gil betogen wij dat wij leven zoals het andermans masker betaamt, en niet ons Vlaamsch gezicht van kwetterende dwergen.…

het licht en de wolken der hemelstreken met het masker op ons gelaat nu de corona golf ten tweede male over ons heen slaat elk zijn eigen weg in eenzaamheid en wellicht later, veel later pas ontdekken wat covid 19 was…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…

Ik draag een masker, Overal draag ik een andere, Ik zou graag willen zijn zoals ik ben, Maar dat kan niet meer, Omdat jij kwam, Als jij niet was gekomen, was ik nu wie ik ben.…

Een ding is veranderd, ik kom nu achter het masker vandaan.…

Met masker veilig bijna eng, omdat ik zelfs mezelf nauwelijks ken. En als ik voor de spiegel sta stel ik mezelf de vraag: ben ik dat waar ik nu naar kijk? Of is dat het masker dat ik draag?…

ik leg het masker af, waaraan iedereen me herkende, dat zó vertrouwd was en zo veilig... Vanaf nu zul je een andere mens zien, mijn ware ik, kwetsbaarder dan ooit en ik hoop dat je me begrijpt, accepteert, zoals ik ben, kijk maar goed, dit ben ik, herken me...…

Ja, ik heb een masker opgezet, ik doe gewoon net, of ik lekker zit in mijn vel. Ik kan het wel.…