Alle inzendingen over verdwijnt

Vingers plukken stralend zacht van gitaar bespannen snaren zomerseizoen melodieën wekken zegepralend rozen op stam dan… nog één keer zijn gebogen rozenbloemen heft stralend lachen naar de zon maar na prachtige melodieën beseffen ‘het is tijd wij moeten nu vertrekken buigen voor de gitarist’ onbetwist illusionist verdwijnt…

Wanneer fatsoen verdwijnt daar waar corona verschijnt is respect volkomen ondermijnd!…

Daar waar regen reeds verdwijnt. Maak voor alle ellende een laatste buiging, omdat de zon weer schijnt.…

maar net zo vlug doet het mij beseffen dat ook dit water droogt en verdwijnt…

Agendaloos daalt de avond schrikt niemand als op het station een didgeridoo zijn aardklanken uitstoot de drum van de passagierstrein aanwelt en je iemand aan de overzijde van het windverlaten perron door de bewegende ruiten van de coupé heen ziet en niet verdwijnt niet verdwijnt -------------------------------- Uit: 'Dichters in…

moet laten vergeten is verdwenen het enige dat er is is een hart met sneeën een hart dat bloed en pijn leidt niets kan het helpen of genezen alle medicijnen zijn al gebruikt niets heeft geholpen en niets deed goed alles wat er was is weg er is niets meer alleen leegte geen hoop geen moed geen liefde het hart stort neer en word vergeten het verdwijnt…

als je verdwijnt zo zonder omkijken oplost in de verte witter wordt dan de witste muur als je verdwijnt zo zonder dralen een wordt met de schutkleuren van een ondoordringbaar woud als je verdwijnt zo zonder naam onherkenbaar samenvalt met de massa en niet terug zal keren…

wat verdwijnt komt nooit terug het zijn de foto's die getuigen van weleer... we weten dat niets blijft zoals het is maar dat doet niets af aan de pijn en 't gevoel van dat het wel wat snel ging…

Ik heb vele relaties, de ene zegt alles, de andere niets Ik heb een warme relatie met mijn bed vandaar dat ik die dicht bij me heb gezet. Ik heb een prima relatie met mijn eega ruil hem voor niemand in, dus ga maar na. Ik heb een uitstekende relatie met mijn vrienden die me bij noodzaak, altijd weten te vinden maar dat is andersom ook zo.…

opstandige legt knopen zo wringend vult een alles jij Was maar licht gaan verwaaien ik had gelopen in witte sneeuw zonder weerkaatsend beeld Je hand is door mijn haar gedwaald en eindeloos vielen plukjes mond in mijn poreuze aderen ‘s nachts met blijven van het vergane moment je sloeg mij open tot barsten de scherpe zijde de pijnlijke waar adem verdwijnt…

Wijn verdwijnt Mijn moeilijke maag is misselijk Maar ik loop Alleen wel scheef…

Het licht dat in de duisternis verdwijnt, is waanzinnig mooi. Koud was het wel, maar als je het zonlicht ziet, is het de moeite waard om er te zijn.…

In het kamp verdwijnt de werkelijkheid tussen -- droom en welzijnswerk.…

Het verdriet verdwijnt in steeds wijdere kringen -- van doorvertellen.…

Je kocht er ooit dat rare schoonmaakding Die autowas die bommen kon weerstaan Een flightcase in de vorm van een banaan Maar Tel Sell gooit de handdoek in de ring En bíj die handdoek (wit of anthraciet) Krijgt u die ring cadéau (geheel om niet!)…

Ik fiets de laatste tijd genderneutraal, Ik ga nu uniseks langs ’s Heeren wegen. De herenfiets die krijgt van mij de zegen, De damesfiets die past ons allemaal. Gelukkig word ik nu niet meer geplaagd, Waar ik daarvoor op stang zou zijn gejaagd.…

Het verlangen van mijn hart, brengt herinnering naar boven. Uit die tijd van toen... zolang al weer geleden. Twee handen liefdevol gevouwen om mijn gezicht. Twee lippen zo dichtbij, altijd klaar voor een zoen. Ik doe maar vast mijn ogen dicht. Je hield altijd van mij. Mijn hart vertelt het mij. Elke dag kreeg ik een andere naam, welke…

nabijheid van de goden iemand trekt me naar zich toe ik knijp de ogen dicht het is niet alleen het huis dat verdwijnt het is ook de dood die aanhoudend op mijn schouders klopt…

de nacht verdwijnt in werelds ontwaken tranende ogen begroeten de dag waar duister verdwijnt in nevelflarden het gezang van de merel even verblijdt verdwijnt haar hoop op vleugels gedragen het lied in de morgen vervaagt in het niets…

De tijd verdwijnt geruisloosheid valt binnen je ogenblik het traan met de tikken verdwijnt het onverstoorbaar als de tijd is verder veel verder geruisloos voor me uit gegaan…

Grote groep types, studio, Nance Vader roept, klapt; 'groen!' kryst vrouw 'Beter raden! Woord wordt 'flauw'!' Trage kerel, foute inval: 'plens'! Lingo is passé en overbodig Wie heeft er nu vijfletterwoorden nodig?…

De angst verdwijnt. Geen loze gewetens. De angst verdwijnt. De woede vergeten. de angst verdwijnt...…

Kijk naar de heelheid Van mijn leven, Naar de heelheid Van mijn bestaan, Waarvan de loper Oneindig ver wordt Uitgerold - Waarbij de tijd Verdwijnt, mijn tijd Verdwijnt, en naadloos Overgaat in de eeuwigheid…

Verdriet verdwijnt niet Verdriet slijt niet Verdriet blijft altijd aanwezig in alle facetten. Verdriet is een werkwoord, een zelfstandig naamwoord een voltooid deelwoord Want verdriet is een begrip en verdwijnt nooit.…

Het is stil geworden. Buiten is het duister. Het maakt wakker. Ik ben aanwezig. Het mediteert. Het regent. Ik luister. Ik adem. Denken heeft geen zin. Gedachten verstillen. Alle druppels vallen. Mensen ademen. Allemaal. Het mediteert. Regen regent. Het is nacht. Nu is vrede. Het ademt. Het is stil. Samen. Hier. Wij. Nu.…

ineens is hij er helemaal voor mij alleen dan verdwijnt hij…

Terwijl de laatste lucht verdwijnt roert mijn stem zich nog eenmaal Eenmaal kom ik nu nog overeind wijl ik luister naar het eindsignaal Terwijl de laatste lucht verdwijnt prevelt mijn stem het zacht gebed Van de duisternis, die ondermijnt wijl ik lig te sterven op mijn bed Terwijl de laatste lucht verdwijnt zucht mijn stem bij ‘t einde…

Als sneeuw voor de zon verdwijnt het wintersprookje als was het een droom…

nog voor zijn woorden de oppervlakte raken verdwijnt hij uit zicht…

zilverig piekt avondlicht door het loof dat afsteekt tegen wolkenflarden regen totdat het licht heel langzaam dooft zilverig stolt verstijft en schemer blijft. inventief klieft nog gauw grauwe kiekendief door de lucht loerend naar beweging beneden het veld wordt schemering. jagen, zweven het is geen leven ik word verdreven…