Alle inzendingen over verdwijnt

de auto verdwijnt in het gat onder de dijk langzaam uitgespoeld…

De echo verdwijnt in een verstild niemendal door holle woorden.…

Kleuren vervagen als de regenboog verdwijnt uit je schreiend hart.…

als de zon verdwijnt dan volgt de nacht met de maan dat is zekerheid…

het gevoel verdwijnt alarmbellen rinkelen spoed is geboden…

In de brievenbus het laatste telefoonboek: 'onze' tijd verdwijnt.…

is er geen eind als het denken verdwijnt als geen beeld verschijnt als niets is wat het leek er is geen eind als mijn licht niet meer schijnt boven de oever van de beek waarin ik werkelijk keek en mezelf zag hoe ik daar lag wazig en vertekend duizelig en onwetend nee, niet dan er is pas een eind als het dromen verdwijnt als ik dat niet…

In elk begin In elke start weegt de passie op tegen veel meer smart De passie groeit De passie wint Zodat elk slachtoffer de ander bemint Maar wat zal er gebeuren als de passie verdwijnt? En de kwetsende woorden niet langer ondermijnt?…

Tot jij klein verdwijnt langs de gracht zwaai ik naar jou – 'kom gauw weer terug'.…

leugens ik wil dat het leugens zijn die over jouw gezondheid mij de waarheid vertellen   pijn ik noem het pijn wat jouw waarheid mij vertelt van afscheid dat komen gaat   deze waarheid doet pijn pijn die ik enkel verdraag dankzij houvast van verbinding in van jou gekregen vriendschap   de waarheid en de pijn huilen tranen van verdriet…

waar de nacht mij zal leiden door het dal der dromen het tastbare verdwijnt illusies bekoren ontwaar ik jouw beeld waar de sluiers breken nevel verdwijnt in hoopvol licht beleef ik het dromen van wij ooit samen ik loop door het dal de illusie verdween…

Leven is zo vlinderlicht dat met het slaan der vleugels, verdwijnt in 't morgenlicht.…

[Senryu] Elk moment verdwijnt en verlengt het verleden tot in eeuwigheid.…

Een ree springt op en verdwijnt. Samen en alleen.…

Soms komt tevredenheid in stilte in me op en verdwijnt zoals een zomerbriesje verdwijnt nadat het mijn gezicht heeft gestreeld. Maar soms als ik stil zit neemt tevredenheid me lange tijd mee alsof ik op een rivier zachtjes word meegenomen op de adem van leven met een glimlach in mijn vredige hart.…

Wat gebeurt er als je dood bent, behalve dat je hart stopt met kloppen, je gevoel verdwijnt, je niet meer kan bewegen met je vingers en je tenen? Is ’t zéker dat je nergens meer van weet? Wat gebeurt er als je dood bent, de ‘ziel’ verdwijnt, waarheen? De geest stopt, ’t gevoel niet meer aanwezig? Maar wat gebeurt er als je dood bent?…

Drie gouden berken glanzen bij zonsondergang; zacht verdwijnt hun wit.…

God buiten jezelf verdwijnt als je totaal met God verenigd bent...…

de kleine blije jongen verdwijnt samen met zijn onbevangenheid uit het zicht geluidloos roept hij: kijk!…

De muur is de dag die niet verandert en de tijd verandert in iets dat niet verdwijnt of vervalt want er is iemand die niets anders meer wenst.…

En als je daar dan bent Zo zonder gedachten Verdwijnt alle aardse pijn!…

Herhaaldelijk klonk het uit Coen zijn mond: “We moeten hier de strijkstok maar vergeten. Integer laten we aan ieder weten: De Stichting Alpe d’HuZes is kerngezond.” (“Maar als er dan een manager moet komen, Vind ik drie ton toch lekker meegenomen”).…

De weg verdwijnt in lage wolken. Over schapenruggen glijdt de zon richting een glimlach om mijn mond.…

[Haiku] op een leeg perron strijken zwermen kraaien neer traag verdwijnt de stad…

voor marjolein hij hoort haar kijken door het raam als hij verdwijnt in de nacht draagt zij zijn hart ------------------------ uit: 'Overboord', 2012.…

aan het moment verdwijnt…

alles verdwijnt als overbodige luxe een versleten laken veertjes kussen schep na schep hoop op hoop…

Het verlichte pad verdwijnt Op een onbekend terrein Begeeft zich mijn nieuwe zijn Zie, een hemelse weg schijnt…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…

de lezer is de koning de dichter is de nar die hem bedient en na gedane zaken weer naamloos in het niet verdwijnt hendrik…