Alle inzendingen over verdwijnt

Want als ik vragen had over zwart antwoordde jij met grijs en ik zag zilverwit Zo zit dat dus met kleurenblindheid: alles verdwijnt zeker in het niets.…

Avondrood verdwijnt achter duisternis, waarin lichtstipjes glanzen; zijn ze op onze aarde of ergens in het heelal?…

Ik reis in koude streken waar 't leven onder sneeuwwit dek overwintert in de aarde Tegelijk met nieuw leven dat zich uit Siberische aarde wringt verdwijnt sneeuw voor de lentezon Zwarte sneeuw verdwijnt te snel nog te koud voor jong leven wit zorgt er voor overleving Onder het maagdelijk wit handhaaft zich 't leven op de Taïga zonder…

Grauwe wolkenband overtrekt het hele zijn emotie verdwijnt weggemoffeld in de pijn dood gehuld in zwarte kant…

Tot een schoonmaker zijn werkt en het verdwijnt, tot mijn spijt.…

De cité verdwijnt voorgoed. De Brief blijft onbeantwoord.…

angst is het oogmerk van de harde witte schaal die het oog omgeeft angst verdwijnt in het papier wit als een duivenveertje…

Het schijnt Dat alles erin verdwijnt, Het kent geen eind. Misschien dat u misschien Het niet te zwart in moet zien.…

De wind van zee De zoute lucht De zon schijnt Water verdampt Een wolk verschijnt De wolk raakt vol Regen valt de natuur bloeit Door water val De zon gaat schijnen De wolk verdwijnt De wolk verdampt De maan komt op De zon verdwijnt Het is nacht De wereld rust De wereld slaapt Tot de zon weer schijnt En hij ontwaakt De wereld…

het is vreemd hoe alles zich langzaam oplost, hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.…

op de grens van wolk en water waar de horizon verdwijnt wacht de nacht van vroeg of later tot opnieuw het licht verschijnt…

De één na de ander verdwijnt als met de Noorderzon. De zon als enige alleen maar aan de horizon, maar klimt elke dag opnieuw omhoog.…

kei neig rimpelt het aan de oppervlakte verdwijnt na overgave geruisloos diep (neig: heel hard – Herzeels dialect)…

weg ben je zoals mist voor de zon verdwijnt aan het licht komen schimmen die velen denken te herkennen het maakt niets meer uit weg ben je…

Het kussen van jouw foto doe ik veel en heel verfijnd, stukjes plakken op mijn lippen waardoor jij stilletjes verdwijnt.…

en niets verdwijnt ik ben er niet niet meer ik ben weg weg…

Tijd heelt, tot de wond verdwijnt, tijd vliegt, zelfs 't oog verliest, tijd vergeet nog voor je 't weet…

De reebok kuiert langzaam voort, blijft dan staan _ tuurt, springt op en verdwijnt; met sierlijke danspassen volgt de rikke haar gezel.…

boven het water verdwijnt de vogel in het grijze hemeldak de ochtend breekt aan alles is gezegd leen mij je oor, liefste je zwijgen is zo licht…

Hemelse nachten waarin jouw sterretje schijnt blijf daar maar wachten in je glans die nooit verdwijnt kind van ons - aan God gewijd!…

Ben ik het of jij die steeds over schuld struikelt een gevoel dat nooit verdwijnt is dat van belang want wie als eerste opstaat helpt die ander toch weer overeind…

dagelijks lopen ze langs de vloedlijn m'n vriend en zijn vrouw, beide bioloog op een dag loopt zij de golven in keert niet weerom, verdwijnt spoorloos men ziet hem alleen over 't strand gaan loopt de zee in, duikt onder 't golvendak luistert, leert de taal van de oceaan vandaag ga ik met hem mee; hij verdwijnt in de golven, keert terug uit…

Heel nieuwschierig sluimert de ochtend op mijn ogen gaan over het land veel dauw erop de dauw wordt meer naarmate de zon hoger staat en verdwijnt als het avondrood zijn gloed straalt Verhelderd wanneer de zon achter het water verdwijnt dan komt de maan wat somber boven die half schijnt gevoelstatig zo hoog daar achter de sterren verdrietig…

Tijd, korrelfijn als woestijnzand Sahara- land van oude farao`s korrelfijn de tijd woestijnland verdwijnt door kieren van mijn dichters hand…

Als ik je stem hoor, valt de wereld in stilte Als ik je zie, verdwijnt de rest Als ik aan je denk, vervul je mijn hoofd want jij bent mijn roos, mijn leven, mijn alles…

Verzonken in het kerstgedoe Verdwijnt de armoe in de stad De lichtjes schijnen welvaart toe Aan hen die nog geloven In vrede op aard’ en meer van dat En zegening van boven…

De zon komt op en gaat weer onder De maan verschijnt en verdwijnt Jij bent daar en gaat weer weg Ik hou van jou Dat blijft…

Ik sluit mijn ogen en je verdwijnt omdat vrijheid bijzonder prettig is.…

Die als de nevel weer verdwijnt herrijzen als grote reuzen. Bergen die reiken naar de sterren en maan.…

we zetten af en alles verdwijnt in de verte reislustig water zee goede reis tegen alles afzetten ver verder de leegheid tegemoet…