Netgedichten

netgedicht (nr. 14.426):

Zomerdroom

Vingers plukken stralend zacht
van gitaar bespannen snaren
zomerseizoen melodieën
wekken zegepralend
rozen op stam
dan…
nog één keer zijn gebogen
rozenbloemen heft
stralend lachen naar de zon
maar
na prachtige melodieën beseffen
‘het is tijd wij moeten nu vertrekken
buigen voor de gitarist’
onbetwist illusionist verdwijnt in mist!

Zie ook: http://hainje.come2me.nl

Schrijver: Roland Hainje, 31 januari 2007

r.hainje

gmail.com

Geplaatst in de categorie: emoties

verdwijnt

mist

4.2 met 49 stemmen

1.160

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

jasmien, 18 jaar geleden

Een prachtig gedicht, kernachtig mooi. Het roept bij mij ook iets weemoedigs op.

klaes, 18 jaar geleden

En ik droom met je mee.

Windwhisper, 18 jaar geleden

Een zo'n mooie zomerklank, opende hiermee mijn hart in verlangen naar de lente, als zinderende voorbode op een heerlijke zomerse droom.
Dank je wel voor dit prachtige gedicht. Je schreef muziek voor in mijn hart.
Windwhisper

Geef je reactie op deze inzending: