Alle inzendingen over vergeten OR liefde OR tranen

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

een laatste traan…

Het fluisteren van de wind je stem belletjes die rinkelen in de verte je lach de zachte gloed van de schemering je ogen het schuchtere ontwaken van een bloem je glimlach de stralen van de zon en de maan de liefde tussen jou en hem een dauwdruppel op een vergeet-me-nietje een traan op mijn wang…

Droevige ogen, nog nooit zag ik zo een droevige ogen, ze keken me smekend aan, en ik was verloren, de liefde tussen ons is groot, maar regels zijn regels, ondanks die ene traan, je mag het nooit vergeten, eerst het baasje, en daarna mag het hondje eten.…

Als ik wegloop om mijn tranen loop ik weg met mijn tranen persoonlijk vocht door eigen verdriet Dus tranen van en voor mij en niet van en voor anderen Ze zouden niet weten, waar ze aan toe zijn als ze ook nog zouden dienen voor jullie En troosten dempt vooral de put die veel dieper reikt dan dieper Dus laat je eigen tranen komen snik…

Vlak naast elkander liggen ze vreugde- naast verdriet de traan die biggelt verraadt het antwoord niet. Of je verdriet, verlost door een traan te laten vloeien of een lachbui die hetzelfde kost vlak naast elkander 't Is de emotie die 't 'm doet.…

De vrees der Goden onbemind verdriet verscheurd slecht gezind Niemand geen arm, geen schouder verlaten, donker met de dag... ouder Je gezicht vegeten, onherkenbaar niets rest alles wordt te zwaar De tunnel lonkt aan het einde licht een laatste zucht voor de dood gezwicht…

stellen slaat hij een arm om haar heen hij zegt haar dat huilen mag in een wereld vol met tranen waarin het leven wordt gevreesd door angst van bange jaren vol ongeloof kijkt zij in ogen van een man die haar ziet staan in een moment van alleen maar gloren zegt hij, dat ze stralen mag…

De zon schijnt in mijn ogen de zee is hemelsblauw kon ik je maar vertellen hoeveel ik van je hou!…

Liefde: vergeten dat je elkaar kent, opnieuw -- elkaar ontdekken.…

als een krans als aureool van zo veel liefde in ’t vroege ochtendlicht een traan mijn oog verlaat wetend dat het goed is zeg jij dat je niet weet waar ik begin en jij ophoudt…

Vergeten wie ik ben en dat ik leef.…

Maar weet liefde, liefde kan niet sterven, zelfs als ook het zout van tranen de herinneringen als wijn zoals je zelf ook gaat ervaren uiteindelijk nooit op zullen zijn.…

Tranen van verdriet, dat ik jou niet meer zie. Vaak kwamen wij op het strand en omarmde wij elkaar. Het was puur liefde, die wij hadden. Tranen van vreugde heb ik, omdat ik je graag mocht. Op het strand stond je daar ineens, dat weet ik nog. Nu moet ik zonder jou, want je bent ineens uit mijn leven.…

Een traan rolt over mijn wangen een traan van liefde gemis en pijn Een traan vol van verlangen om ook maar even bij jou te zijn ik wou dat ik hem kon vangen aan jou kon geven ook al is hij zo klein Die traan staat voor mijn liefde ik hou van je en dat voelt fijn…

Miljoenen van tranen heb ik stil gehuild Niemand heeft deze ooit kunnen drogen Waarom heb ik jou toen toch ingeruild Voor een leven waarin alleen werd gelogen Mijn hoop op geluk is allang verdwenen Ik heb vergeten hoe je echte liefde voelt De zon heeft voor mij niet meer geschenen Het gevoel voor alles is diep in mij bekoeld Ik wil niets…

En ik voel mijn tranen branden, nog voor het verlossende woord, zie de liefde van ons echt stranden, en slaat ons geluk hard overboord... Voel jij jouw liefde wegebben, en hadden we dit eerder kunnen weten? Weet dan, dat ik je nog héél lang zal liefhebben, nog láng, nadat je me zult zijn vergeten....…

Een ieder denkt: stom iets vergeten, dat overkomt je, heel gewoon maar mocht je mensen gaan vergeten, is dat helemaal niet zo schoon. Dan vergeet ik liever, suiker of ander gebruiksgerei dan de liefdes in m'n leven, want: Die horen bij MIJ…

Ik ben zo bang, te vergeten te verdwalen of zoek te raken maar weten dat je me zoeken zult brengt me rust, dus heb geduld! Maak me rustig als dat moet niet alles gaat dan immers goed? Maar met hulp en liefde ja ook dat komen we er samen wel toch, schat.…

Zo vergeten ver Als ik naast jou lig Jou haren als een krans Als een aureool van zoveel liefde In het vroege ochtend licht Een traan mijn oog verlaat Wetende dat het goed is Zeg jij dat ik niet weet ..... waar ik begin en jij ophoudt…

Een traan geeft liefde en verdriet. Een traan toont je gevoel. Vaak zie je ze, soms ook niet. Een traan, zo intens in liefde of verdriet.…

Gedenk het opstaan na het vallen Het zweet van falen en de traan Vergeet ook niet al die gevallen Waarbij het niet zo goed zal gaan Gedenk de dagen en de nachten Die met haat-liefde zijn gevuld Omdat de kiem van de gedachten Slechts kan gedijen met geduld Het zijn de data en de modellen Waarmee het wordt aangetoond Om het oordeel daarna…

De leegte voelt eenzaam zonder jouw droomwereld de liefde van jouw tranen maar ik hou mijn smart vast als er een ander komt en ik jou niet wil vergeten misschien is het verstandig het moedigste voor mijn hart om stilte te blijven koesteren nu het zwart op wit vast staat dat je echt dood bent, en gestorven in het diepst van mijn verlangen…

Als alles tussen ons voorbij is waarom zie ik jou dan elke dag het gevoel dat ik je vreselijk mis een verlangen dat er niet zijn mag Als mijn tranen voor jou op zijn waarom leef je dan nog in mij dan komt die lach tevoorschijn maar ik ben helemaal niet blij Als mijn liefde voor jou is verdwenen waarom kan ik jou dan niet vergeten het liefst…

Een stille traan glijdt uit mijn oog wanhopig, eenzaam Een stille traan biggelt langs mijn wang vergeten, verdwaald, wanhopig Een stille traan drupt in een plas opgeslokt, herkend…

liefde heb ik als ik je ontleed liefde is het als ik je vergeet want zo ben ik liefde heb ik…

In mij leeft al geruime tijd onbegrensd grenzeloos een heel diep en stil verlangen om te mogen kunnen verlangen, eens, naar het nú te ervaren prettig en fijn welgeschapen aards mens te zijn, met heel mijn hart en hoofd ooit beloofd... aan een immens groots schreeuwend verlangen!…