26283 resultaten.
VERSCHIL
poëzie
2.0 met 20 stemmen 2.462 Veel erger – erger is ’t verdriet,
Dat u de domme wereld baart,
Dat u de mens niet spaart
– ’t Verheft u niet,
Het buigt alleen ter aard!…
ONWIJS KICKEN
snelsonnet
4.0 met 63 stemmen 3.304 Ach, soms verheft een scheidsrechter zijn stem
maar dat is geen probleem, dan schop je hém.
Ja, voetballer, een topjob als geen ander !
Dan krijg je ook, behalve heel veel geld,
een shirt waar je IQ op staat vermeld.…
Stukje paradijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 in wit
verheft zich
statigheid
vleugelwijd
spreidt hij
bescherming
samen zorg
begeleidt het
groepje grijs
zij glijden
geluidloos door
donker water
snappen groen
uit hetzelfde
kroos van toen
een stukje
paradijs als
hedendaags plaatje…
De maan
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.727 Nog eenmaal verheft zij zich
en straalt als nooit tevoren.
De strijd is ongelijk
Hoogmoed komt voor de val.…
Gladiolen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 157 Wie bovenstaande regels leest beseft
Dat schelden zich somtijds tot kunst verheft.…
Getuige
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 108 Getuige was ik van onnoembaar
Oorlogsgeweld overal ter wereld
Meters oorlogsdoden en vermoorde
Baby´s wilden mijn ogen verblinden
En toch bleef ik kijken,
Het is mijn werk,
De waarheid hoe erg ook
Moet ik onder ogen zien
-
's Avonds, op mijn kamer,
Schrijf ik op wat ik gezien heb,
En merk ik dat het schrijven
Mij lucht geeft,…
Dauw robijnen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 59 Nachtwolken vluchten zwijgzaam.
Een koude ochtend-adem zeilt binnen door de ramen
en al spinnend rijpt de dageraad.
In het traag ontwaken
hoor ik de stilte achter mijn stem
en overstijg de roes van mijn dromen.
Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens
wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt
haar zoete parfum
tussen witte regen vervagend…
Haat
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 358 Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken
Verwerking hoeft al is het zo beenhard.
Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren
Kan ik alleen laten varen.
Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn.
Jullie halen me steeds weer boven water, theater?
Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…
Stoet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 393 Breeduit verheft zich
een aalscholver
op een hoge kale stam.
Beneden verstommen
de meerkoeten.
In de wade van het water
twee zwanen.…
Haperend licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 96 de schemer verheft zich
de nevel sluipt al rond
in geen tijd doet mist
alle zicht teniet
de late wandelaars
gaan voet voor voet voor ... voet
hun stille zwijgende stap
wordt in de smoor verborgen
van de eerste dolende winterschimmen…
Op Amstelredam
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.341 Zy breit haar vleugels uit, door aanwas veler zielen,
En sleept de weerelt in, met overlade kielen.
Welvaren blijft haar erf, soo lang de Priesterschap
Den Raed niet overheert, en blindhockt met de kap.…
VERLANGEN
poëzie
4.0 met 3 stemmen 989 Zo ligt mijn ziel te branden van verlangen,
de vlammen hoog en wild ten hemel stijgend,
als grote, vuur'ge, opwaarts gaande slangen;
en popjens van verstand en rede, hijgend
zich reppen, om wat blussingsvocht te langen....
maar 't vuur verheft zich, machtig groot en zwijgend.…
Dezelfde boom niet meer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 Kreeg de waarheid
Van jou binnen
Waar ik op beter
Had gehoopt -
Een paar maanden
Heb ik nog, hooguit
Een half jaar -
Ben verbijsterd,
Hersens kunnen het
Niet meer aan,
Ik kijk door het raam
Naar buiten nu,
Gewoon mijn eigen
Raam, het raam
In mijn huis,
Mijn eigen huis,
Kijk naar de appelboom
Die al generaties lang…
Mijn Minnaar lonkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Mijn Minnaar lonkt als altijd aan de horizon, maar vandaag is het
de vaart die mijn hart voor zich won - ook al voel ik mij bezwaard. Het
is alsof ik vreemd ging op de fiets. Maar mijn Minnaar deert het niets.
Het kabbelende water van de vaart voelt zich evenmin door mij
bezwaard. Ik strek mij op de vlonder uit. Nergens bespeur ik een
verdacht…
sneeuwkoningin
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 351 najaar heeft zijn verlangens
in ontmoeting van scheppende winter
sneeuwkoningin verheft zich boven einder
wiegend in een creatieve tred
ze speelt haar spel in schepping van rust
haar dans beoefend ze in de knisperende kosmos
van dreinende druilerige druppels
geanimeerd glooiend over winterse weiden…
Benidorm op een november-zondag-morgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Het is half negen
de zon verheft zich
en ik aanschouw
die onmetelijke
architectuur van Benidorm
aan de Spaanse Middelandsezee
Ik ga naar de Nederlandse kerk
om tien uur
en zal bidden dat de aarde niet gaat beven
en wij met onmetelijke
architectuur ´Nenidorm´ gaan bouwen
aan de Nederlandse Noordzee…
een
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.546 de maan verheft onze nacht
tot blauwzilveren statigheid
bomen rusten in de nevel
onder silhouetten van kant
de sterren vertellen verhalen
van orion sirius en cassiopeia
zwarte koepel met flonkering
vol wonderen en eeuwigheid
we zijn hier in de mist
kijkend naar oneindigheden
een in de kosmos…
Aan het hof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 aan het hof van koning Nobel
verzamelen zich de dieren
uit alle windstreken
de vos, die is afwezig
welnee, dat is de beer
uit het verre oosten
hij verheft zich grimmig
op zijn achterpoten
de zon komt op bij de K(r)im
de beer, die geen vos is
wil afwezig zijn rol spelen
in hedendaagse fabel…
Het donkere bos echt opzoeken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Machteloos voel ik
Me, broertje, dat ik
Jou niet redden kon
Terwijl het mijn vak
Is om mensen te redden
Die niet meer willen leven -
Dokter was je, net als ik,
Gelijkgestemden door die
Nauwe band die broertjes
Levenslang met elkaar hebben -
En toch ben je
Tussen mijn vingers
Door geglipt - koos
Je er voor niet meer
Verder…
Ik kat je af
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 Kat je af
Terwijl ik
Zielsveel van
Je hou - laat
Je mijn nagels
Voelen terwijl ik
Je eigenlijk alleen
Maar strelen wil
Bang om je
Te verliezen,
Zoals ik ook
Mijzelf verloren heb…
De kater die ik mis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 412 Zoals alle mensen samen
onze mensheid vormen,
vormen alle levende katten
een onsterfelijke kattenziel.
Sinds mijn wijze kater dood is,
groet ik alle onbekende poezen,
omdat elke eigenzinnige poes
de kater voorstelt die ik mis.…
echte kunst herken je
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.132 het liep madelief
dun door de broek
de gedachte alleen al
ze werd strontmisselijk
zo primitief
dichten is hoog verheven
men verheft zich
ik verhef mij
zo sprak ze
dat moet je
kunnen toelaten
dat alles mij gewordt
ik geef me daaraan over
alles wordt mij licht
voor de ogen
stap voor stap
groeit in mij kunst
nooit voel ik een boodschap…
Brandend ijs
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 121 Wanneer we onze status verliezen.
Wanneer bezit wordt afgenomen.
Wanneer illusies breken.
Met de dood voor ogen.
Wanneer onmogelijkheden mogelijk worden.
Zoals mensen die opnieuw worden geboren.
Zoals ijs dat brandt.…
Kabbaliza
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 86 Sierlijk danst zij in het licht
verborgen en geheim
vitaliteit creativiteit
stil verbonden met verborgen iets
wereld die niet de onze is
alles zingt ontwikkelt evolueert
verheft, wens tot éénheid komen
zoals jij en ik;
eten van de boom des levens
toelichting; schilderijgedicht
te bezichtigen op http://www.freeartandbeauty.exto.nl…
Plaats van de roos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Zodat ooit een tengere stengel
zich verheft boven ontheemde laagte,
zich ontfermt over een zucht van aards treuren.…
Vrijheidsstrijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 163 vandaag geef ik mijn stem
aan hen die ongehoord blijven
niet dat hun verdriet niet hoorbaar is
hun bloed is even rood als 't onze
verheft de mensheid zich boven
alles wat de aarde lief is
en eigenen zij zich arrogant alles toe
sta op en vecht mee
geef de dolfijnen terug aan de zee
waar zij thuishoren…
De liefde
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.232 Zuivre, ware, trouwe liefde,
Is een rijke gaaf van God;
Die de mens verheft, veradelt,
Meer geschikt maakt voor zijn lot.…
Het niet zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 Als je weet
Dat dat bloemetje
Naast de voordeur
Geweldig mooi is
Qua vorm, qua kleur
En qua structuur,
En het je nu
Niets meer zegt,
Dan zit je in
Je donkerste uur
Waarin het niet zijn
Lonkt, en het zijn
Heeft afgedaan…
Geruwde wol
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 32 het schoteltje
bewoog op geruwde
wol wel geen grote
uitslagen het
kopje was nog vol
de houten
planken kierden
en de warmte
kraakte alle
kanten heen
zo ontspon zich
een licht gevecht
om wie er nu
de precieze
aandacht trekt
tot oma zich uit de
fauteuil verheft de
koektrommel
luchtigjes opent
met goedgeefse trek…
De geest met zijn vermogens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Hoe vaak zeg
Ik het niet,
Die laatste
Twintig jaar
Staan me wat
Jou betreft nog
Heel helder voor
De geest -
Mijn geest, bedoel
Ik, die naadloos
Opslaat wat ik
Met jou heb
Meegemaakt -
Alle ervaringen
Opgeslagen in
Een bron -
Die de bron is
Van mijn ziel…