Alle inzendingen over verhuisd

Er werd tweehonderdduizend kilo goud Plus vierenhalf miljard contant als vracht In krap een maand naar Zeist overgebracht Daar is een gloednieuw 'Cashcentrum' gebouwd Dat dit in het geheim moest, valt me tegen Ik had er dolgraag iets van meegekregen…

Ik ben ik, woon niet in Zuid Laren Daar waar Berend Botje huisde Maar ik snap nu beter dan voorheen Dat zijn ouders wel verhuisden.…

zo vredig ademend de armpjes gespreid zeven knuffels op rij ook die zachte dikke beer ze waken stil de ganse nacht in de prille ochtend is elk beest verhuisd naast het ledikantje liggend komen ze bij zij houdt kraaiend staande de wacht iedereen is nu echt wel wakker…

Als landrotten verhuisden ze ons, van Azië naar Europa. De wereld verkennen we met schepen. Veel hebben we te danken aan de VOC. Zo werden scheepsratten eilandratten. Nog steeds houden we van schepen. Van zeevogels en van de zee.…

we hebben samen het tweepersoonsbed gedeeld in de achterkamer Jacob Marisstraat naar de muis geluisterd achter de betingelde wand ik trok je vaak aan je kwetsbare oren tot je een bed voor jezelf kreeg in het sanatorium pas veel later kwam je weer thuis we waren verhuisd en je had een kamertje alleen nooit was je later nog zo…

Maar mijn vriendje is verhuisd, heeft nooit meer mijn pad gekruist. En met hem, verdween mijn jeugd.…

Zij flitst voorbij de blik vooruit gericht een lichte vlek op weg naar school zij zet zich vast voor altijd op mijn netvlies brandend kleindochter lief zij mist mij niet zoals de zaken zijn zoals het hoort: zij weet mij hier volgende keer wanneer zij weer passeert ben ik verhuisd maak ik kwartier Ik ga voorbij de blik vooruit…

Moeders ziel is verhuisd voorgoed Ze is nu van hemel niet langer van aarde Haar huis 'gekuist' achtergelaten Ik weet niet of dat er nu toe doet Wij wikkelen haar huisraad in oude kranten Wij pakken dat alles -met weemoed- in ribkartonnen dozen Wij herkennen 'onze maten' nu oude kinderen Die zij toentertijd uit…

ik had een afspraak met de werkelijkheid ze confronteerde mij was harder dan ik dacht wil met waarheid schikken maar ze geeft niet thuis ze liegt de deugden met haar ogen haar kuise lach hangt naast het kruis mijn dagen zijn verhuisd de nachten heeft ze meegenomen haar kasten eens gevuld met dromen zijn nu leeg en tot zichzelf gekomen…

De Twaalf Apostelen in glas en lood vertellen een verhaal van licht kleuren en duisternis van december De historie van een Kerk in nood er zijn tekenen die hierop wijzen God is waarschijnlijk toch niet dood Misschien verhuisd of op reis gegaan om te ontdekken waar en wat de grenzen zijn van ondraaglijkheid, terug te komen Eens en altijd…

blootgesteld aan doffe ellende maar jij had dat zelf niet in de gaten Voor mijn gevoel dook jij onder in een roes van fout verlangen langzamerhand kon jij niet meer zonder waar zou jij nu weer uithangen In zes maanden werd jij jaren ouder vergald, verslaafd en verguisd nu zoek jij weer naar die ene schouder maar die is teleurgesteld en verhuisd…

Zodat jij, verhuisd naar die omgekeerde averechtse onderwereld boven ons nu lezen kunt een doodgewoon bericht? En - vertel - heb je daarginder wel net als hier de gamma-uil en jotavlinder? -------------------------------- uit: 'Het wederkerige', 2014.…

mijn moeder is verhuisd ze verliet onlangs haar huis waar ze naartoe is gegaan wacht een beter bestaan bij haar engelenkinderen kan niemand haar hinderen hier was het genoeg geweest daar woont voortaan haar geest ze stuurde geen “adreswijziging” hierop rustte haar afwijzing haar as vliegt “Ins blaue hinein” elk deel, al is het nog zo klein…

wat gezelligheid binnenin de gebakken gaten vandaag ontkennen het verleden, toen de ramen nog juist konden passen ook al stonden ze wagenwijd open zo ver als haar scharnieren plooiden er is ook geen brievenbus meer vermomd tot het hoopje puin dat de oprit half blokkeert de tijd deed hier haar werk hand in hand met de mens altijd weer verhuisd…

de oude gevels hebben het licht gereefd een dag geleefd terug van de uitreis zijn zware zeilen gestreken neergelaten aan een verlaten rede een smalle gracht meert donker af schemer schommelt op de kade het spiegelbeeld van een boot wordt gedragen over de romp rimpelt water hier wordt niet meer gewoond of verhuisd uit nissen…

Na een aantal jaar verhuisde zij 't schilderijtje had ik nergens meer zien hangen aan een muur Onlangs is ze weer verhuisd, en vroeg of ik het schilderij hebben wou of bij de kringloop brengen zou, of bij me in de schuur Ik vond het eigenlijk te mooi.…

Gelukkig is mijn reu, zo heerlijk waaks, de potten schrokken zich lam en verhuisden van plaats. De rust was vrij snel weergekeerd, maar één ding heb ik wel geleerd, als er onverlaten in de nacht bij mij op de stoep liggen gaan, discrimineert de hond niet, nee, hij blíjft gaan!…

Verhuisd van dorp naar de stad. Debuterend in de hoofdmacht. Alleen voetbal eiste zijn aandacht. Makelaars roken het grote geld. Op luxe raakt hij steeds meer gesteld. Verkeerde keuzes keerden het tij. Dieptepunten waren er velerlei. Geen zin om zich weer te laten bedonderen, is hij alleen nog op de amateurvelden te bewonderen.…

Tot we verhuisden, deed ze dienst voor al mijn schilder gerief.…

de lampen enkele dagen koud het licht naar de zolder verhuisd de muren als geschrokken in één klap kaal op de vensterbank groeit je plant onverstoord verder richting zon maar in ons hoofd wend jij je ervan af woekert de schaduw langs je omhoog als een geschiedkundige naam met een steeds vager gezicht spreken wij je weldra uit als een…

Onderwijl bereisde ik de halve wereld in mijn land, verhuisde aldoor in mijn stad en zwierf door de vier tuinen van mijn tuin.…

Een mooie man die zichzelf aanbad in schoonheid geen concurrentie had zei spiegels zijn overbodig ze vertellen maar wat genezing van deze eigenwaan werd heel hard nodig want in alles wat hij had of ooit bezat zag hij zich steeds veel minder mooi in de spiegel staan soms was het beeld te breed te groot hij ergerde zich dood verhuisde…

Zij zijn in alle stilte neer gegleden, verhuisd naar ver daar beneden in het heden. Niet dat zij het sterven hebben geliefkoosd, al vonden ze samen met u op 't einde wel de nodige troost. De dood was even als een vuist die me voluit raakte, waarna ik na rouw het verdriet er om ook weer staakte.…

Ik kom je vaak tegen, ook al ben je verhuisd naar een uithoek en is veelvuldig contact ongepast. Bijna dagelijks bespeur ik je als ik naar de wolken sta te kijken, of terwijl ik luister naar vogelgezang. Soms merk ik jouw aanwezigheid bij vreugdevolle spelmomenten of terwijl ik verlegen woorden zoek.…

het is lang geleden, dat ik jullie zag, de tijd is weggegleden, soms met een traan, soms met een lach, elke dag vraag ik mij af, hoe het verder met jullie is gegaan, komt er een eind aan deze straf, zullen we ooit weer tegen over elkaar staan, jullie hebben mijn nummer en email, zelf ben je verhuisd maar ik weet niet waar, toch zijn jullie…

kon niet meer zwijgen belandde vervolgens na zeven maanden vrijheid opnieuw in het gevang de hel van Kiri Kiri met menselijke benevelde gevangenisbewaarders Gelukkig, engelen hielpen hem erdoorheen het lot bracht hem geschonden naar Londen schreef, noemde de bewaarders bij naam Na de moord op zijn buurman, vermoedelijk een misverstand, verhuisde…

De knappe bontjas is verhuisd naar de zolder Aan mijn lijf nooit meer kolder. De dieren zijn mijn schattige vriendjes Doe mij maar gevarieerde groenten en knapperige frietjes. Een mooi huppelend paardje in mijn potten, ben je mal Je hond of poes met een lekker sausje, wie lust dit maal?…

Ik ging naar de Hogeschool Heerlen, verhuisde naar Hoensbroek, naar Nijmegen, Arnhem en weer terug. Ik dronk wodka in Warschau, slibowice in Bratislava, Highland Park op Mainland, Orkney en muntthee in Meknes. Ik treinde naar Sint Petersburg voor de Hermitage, voor het Brittish Museum voer ik naar Londen toe.…

Ze is al verhuisd in mijn hoofd eerst gaf mij gehoor van oor tot oor, en al zo bijna overal - maar wie ze is zou ze dat zelf nog weten?…

ooit was de kapstok vol, barstensvol kinderjasjes, mutsen sjaals, later tienerjassen jassen van haar van haar man er kon bijna niets meer bij langzaam verdwenen er jassen kinderen het huis uit haar man overleden toch nog vaak een volle kapstok ze kreeg veel bezoek nu is dat minder geworden haar familie, vriendinnen overleden, verhuisd…