4024 resultaten.
Mishandeling
netgedicht
4.0 met 55 stemmen 2.321 De woede vreet
de ruimten leeg
holt woorden uit
woedt wreed
maar zweeg
gaf geen geluid
het offerlam
in pijn gehuld,
verlaten
mag niemand haten
nooit hulp vragen
moet alles maar verdragen
wie lijdt heeft schuld
wordt daar gelaten
gesloopt
in slecht geduld
kan toch niet praten
verslagen
maar mag nooit klagen
wie huilt wordt niet…
Angst
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.922 Mijn ogen liggen gans verlaten
in de schaduw van mijn hoofd.
De slagen van de klokken naderen
uit het huis van God-zij-geloofd.
Ik zie een leger lampen in mijn kamer,
ik hoor de stemmen van een koor.
Niemand kan mij zien noch horen
De lampen gloeien rood.
Ik lig mijn lichaam te bewonen.
Is dit een teken misschien?…
Dementie, zalig zijn....
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.347 Maar jij staart
in het lege niets,
onsamenhangend
stamelend,
verlaten
trieste ogen.
Bevende, plukkende
handen,
zo doelloos.
Schuifelende pas,
onzekerheid,
teloor gaan van
menselijke
waardigheid,
28 December
onnozele kinderen.
Wie ben jij?
Wie was je?
Wie ben ik nog
zonder jou?…
als de dag van morgen
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 1.770 vertel mij van dromen,
nog verborgen,
maar waarin zeker
het verleden
wordt ontnomen
ik ga nog één keer langs
bij de velden van weleer
die verhalen van droogte
en diepe verlatenheid
die nog steeds de huid
bekrassen, keer op keer
en waar mijn levensvocht
verdampt in gelatenheid
herinner mij
aan de dag van morgen
die vertelt…
Het zwarte innerlijk
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 407 Duisternis betreden
Op eigen initiatief
De werkelijkheid verlaten
Zonder de terugweg te markeren
Voortgedreven door angst
Dalen we dieper af
Tot we daar aankomen
Bij de poel van zwart
Een glimp van reflectie
Laat daar onze zonden zien
Verdriet en ontroostbaarheid
Dringen door tot onze geest
De pijn die we voelen
Ondraagbaar en kil…
Rozengeur en bloemenwater
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 693 met lange vingers steel jij
op een blauwe maan dagdromen
van geest verlaten gronden
en dood gewaande bomen
je vliegt door open staande deuren
laat voeten zakken in de grond
vlecht meterslange draden
en sluit zonder knopen een verbond
je wilt de groene lakens delen
huid en haar met handen boeien
over spelen tot de haan kraait
en met het…
Samen één
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.118 Op een naakte rots
in de harde branding
van het leven
stond zij
alleen, verlaten
Toen kwam hij
die leefde
in de fantasie
van haar nachten
Hij omspon haar
met woorden
zo zoet
Ze streelden
haar droomgezicht
zo zacht
overspoelden
haar geest
met zalige extase
Toen zijn aura
haar aanraakte
ontvouwde zich
een wonderlijk geheim…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.593 Als je ooit mijn lichaam vindt,
verkild, verstild, verlaten
door hartslag en door ademtocht,
wees dan niet boos mijn lief.
’t Is waar,
dat koude lijf zal nimmer meer
jou koesteren en strelen.
Maar mijn ziel, die bij je blijft,
die met je leeft, rondom je zweeft,
die jou beschermen zal en helen,
die raak je nooit meer kwijt.…
De schoonheid van verval
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 209 laat de oude bomen mij
opnieuw verleden geven
als ruïnes die nog huiveren
in verlaten land
oude schuren armoe spreken
in de stille dorpen,
harken aan de kant
oude handen met hun vouwen
dunne haren grauwig grijs
boven de versleten ruggen
verdroogde huid in vochtig huis
laat dit alles overstemmen
wat perfectie heet,
het niet meer…
Laatste trein
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 960 Wat gelaten stond je voor me
en ik snikte met een brok
want ik kreeg nu in de gaten
dat ik jou hier moest verlaten
toen mijn laatste trein daar wachtte
op de wijzers van de klok
en het fluitsignaal viel samen
met de eerste wintervlok
Van het raam zag ik je zwaaien
en de trein schoof met een schok
over veel te natte sporen
langs dat wat…
Blijvend licht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 705 Je was een bloemblad
zo bros, daarop waren
je tranen opgedroogd
waarom liet je het
leven los, niet in
oordeel te worden
gedoogd, je verdween
in de boezem van een
eeuwige bruid, de bloem
van jouw gedicht, de bron
van kiembaar zaad, te
vroeg geoogste vrucht,
ik haat wat ieder daarover
zegt, verlaten door een
gekozen vlucht.…
Morgenstond
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 409 Het warme witte dek
verlaat dan zacht
de sponde der aarde
opdat de krokus bloeit…
Aart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 AMSTERDAM - Er is een rel ontstaan omdat Aart Staartjes dreigt Sesamstraat te verlaten. 'Meneer Aart' is het niet eens met het nieuwe tijdstip van uitzenden.…
Terug naar verder
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 585 naar het schijnt
ben ik niet anders
te bewegen
de schakende hand
zet de stukken toch daar
waar een ingeving landt
schaven aan taal
verschaft wel een nieuwe maat
maar wijn moet lyrisch rijpen
langs de weg die
de ziel slechts kent
en ik me op overgave verlaat
die vaak zo moeilijk went
weer blijkt maar eens
dat een dichters dood…
Ochtendoefening
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 Veronderstel al de energie wat
nodig is om het licht te herkennen,
ontstaat binnen in onszelf en ook
de pijnen in het hart, in tijd
gemeten, ons misschien verlaat,
lach als we elkaar beschijnen,
treur als het folteren begint,
verzoen, bemin en verblindt,
verhef de zon tot wond, als bewijs
dat alles tijdelijk verdwijnt, en
weer een gepaste…
zomeravond
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 215 warme wind binnen ik zit
binnen met zonnebrand en
zap boos van net naar net,
het liefst zie ik een sneeuw
programma, ik sta op en
verwarm alvast de melk
in het pannetje de cacao
staat op tafel, de wereld
wacht wel. ik fluit nog een
liedje dat niet tegen het
raam opbotst maar de
eeuwigheid in gaat, zo-
als de wesp die het kozijn
verlaat…
Een briefje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 483 Zelfs toen de kamers
leeg, koud en verlaten bleven.…
Tovert met handen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 mij lijkt
een subtiele beweging
als schaduw van blik
jouw ogen
zien het gebeuren
handen zijn er eerder dan ik
je lach is spontaan
maar ik hoor je gedachten
al snel verder gaan
in het raken van snaren
om de aandacht te bewaren
je speelt in een wereld
die jij nog kunt maken
tovert met handen
het spel dat wij helaas
al lang hebben verlaten…
Stemmen in de herfst
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 601 Verlaten kleuren verliezen hun pracht.
Afstanden zijn leegtes die weinig verschillen
of echo's weer hun hoop teruggeven.
Geluk is een koud woord geworden dat ik verstoppen wil.…
Honden uitlaten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 441 de regen striemt
dikke opgehitste strepen water
zoals de moesson
in het regenwoud
vandaag wil het
niet echt licht worden
de laatste bladeren verlaten
levensloos de bomen
gaan op hun rug liggen
in de zompige ondergrond
druppels kletteren onophoudend
op onze ingepakte lichamen
de takken en bladeren
ritselen, kraken en knakken
onder…
Als lichten doven
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 1.744 als de nacht lichten dooft
en enkel de maan nog naar ons oogt
is er enkel drift die in geen tijd gelooft
en vurige krachten mateloos gedoogt
spieren als speren gericht op de daad
jagen ons op in een blinde storm
en waar denken de rede verlaat
worden we naar wellust gedreven
dan, ja dan, schreeuwt de liefde,
en verscheuren wij elkaars…
Wolk-breuk
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 328 Lampen schitteren stilte
in de laat verlaten laan.
Bomen druilen druppels
langs de bladerloze stammen.
Water moddert verder
tot de rand de lippen raakt.
Vogels schuilen verder
tot de storm weer overdrijft.…
Ik lijm met slijm
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 543 vandaag plak ik al het loof
weer aan verlaten takken
ik hoor ze kraken, ben niet doof
ze zijn te stijf om ze op te pakken
de lijm is het slijm uit mijn mond
immers dat heeft zijn dienst bewezen
te samen met mijn charme als lont
zal het bos in wondervolle glorie herrijzen
de stramme stammen zeggen dank voor mijn geste
maar de bekommernis…
De boom
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 320 de boom staat,
verlaat zich op wortels
naargelang zijn aard
verspreidt zijn armen
om zich hoger en hoger
seizoenen lang
met licht te voeden
en vocht te laven
of in de koude sterrengaard
zich aan het ijzige te schaven
zijn ruggengraat
groeit haast onzichtbaar
tussen legers mieren en
genestelde hoven
waarin hij
soms verstijfd…
Meisje in het zand
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 519 Ik zweer dat ik je nooit zal verlaten
Vanaf nu is het gedaan
Dit nog even afronden
En dan terug jij en ik
Voorgoed bij elkaar
Ook al lijkt het nu veraf
Lijkt het eeuwen geleden
En maakt het wachten me bang
Koude regen komt over me heen
Het kan me eigenlijk niet schelen
Ik blijf volharden
Mijn gedachten zijn bij jou
Omdat ik van je hou…
new age
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 215 Hij heeft huid en haard verlaten
en koerst af op een nieuw zijn
op zijn new- age fiets, een
tent achterop en twee lichten.
Wat is de nieuwe bestemming?
Een beter leven. Langs koeien
en industie rook droomt hij
over verlichting, en zet
nog een tandje bij. Klaar
om zichzelf te overwinnen
en natuurlijk de wind nog.…
Carmelita of overspel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 246 Ik sla mijn slag op de gekeerde wang,
ontrol de vloer onder de voeten en verlaat het toneel.
De winteravond is verspeeld.…
KOM UIT DE KAST
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 822 Hand in hand
druk nu een zoen
stamp met je voet
haal uit met je vuist
incasseer en beslis
trek je terug
verlaat het nest
kom uit de kast
nu eindelijk gepraat
energie verlies alom
niet meer ontkennen
keer de rollen om
kom terug op beloften
geef terug die trouw
besef het eindelijk
nu de juiste weg
sluitstuk herinnering
twijfel…
vurig verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 241 een grote ballon
gevuld met verlangen
blaast zich op
waar mijn hart zicht bevind
tientallen druppeltjes
verlaten mijn poriën
om te verdampen
en te verdwijnen
hete adem
vlucht uit mijn longen
om zich weer te vullen
en te herhalen
vele gedachten
razen door mijn hoofd
opzoek naar een plek
die hen erkent
mijn ogen sluiten
mijn…
De Vrouwenfontein
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 127 Als de vrouwen de fontein weer verlaten,
zie je de hoop in hun ogen.
Wat heeft hen zo geraakt?
Wij zullen het niet weten.…