Alle inzendingen over verleden OR denken

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen Ster, Parijs of Prinses de lijnen van mijn geluk als de randen van mijn kijken en ik bescherm me met geuren ga nooit de deur uit zonder deze zekerheid van de zegen van boven, de rode loper op mijn bedachte weg Rekken en strekken met sierlijke bogen van liefde om te voorkomen dat mijn lichaam inzakt…

Wanneer alles gezegd is steeds opnieuw die opmerking die een verleden onderuit haalt een hiaat misschien in jouw denken of een vernietigende kracht die uit jouw onderbewustzijn komt probeer er geen aandacht aan te schenken want in schemer lacht het denken zacht streelt herkenning gevoelig drijfzand in omgeving van de heimweehut wandelt…

Ons denkraam is de maat, waarmee wij meten waar het om gaat, als wij iets lezen of iets horen, waar wij van genieten of ons aan storen. Het vermogen open te staan, voor wat in een ander's hoofd om kan gaan, brengt vaak de juiste woorden naar je mond, maakt de scherpe kantjes rond. Gooi de ramen open in je hoofd, verruim je blik waar je…

Nu er zoveel verdriet wordt geleden Denk je terug aan het verleden Komen dingen in die moeIlijke tijd weer omhoog wanneer je het liefst zoveel mogelijk dingen vermijdt.…

Ik denk aan fragmenten van vandaag Vandaag is al verleden tijd Het is tien over twaalf Ik denk aan gedachten van vroeger Steeds meer raak ik er kwijt Zodat er iets ontstaat Iets zoals een korte samenvatting Brokjes leven die zijn verheven tot allesbepalende hoofdstukken Ik denk aan fragmenten van morgen De meeste zullen worden vergeten…

Stilte in huis Straalt een eindeloze kalmte De rust om te denken Niks doen, tornado van gedachtes Denken over verleden, heden en toekomst Blaas ik het stof, van een vervlogen leven Een reliek vol herinneringen Geluk, liefde, pijn en verdriet Gevangen door een nummer, word ik meegevoerd Een reis door mijzelf, van buitenaf Herleef…

Denk ik aan het verleden. Ik zie weer je spontane lach. Die geeft me de kracht, Er steeds weer voor te kiezen, Mezelf niet in eigen verdriet te verliezen. Maar ik ben gemaakt door mijn verleden, En dat heb ik even met jou mogen delen. Laat mij maar vechten met mijn trots, Zo ken je me inmiddels toch.…

Langzaam Druk ik Op delete en verwijder Alles Wat verleden Tijd is Het heden Doet me denken aan alles gepasseerd denken doet pijn Stop ermee Maar Automatisch Worden die Gedachten Men hoofd Ingezogen. Misschien Houdt Het allemaal Morgen op. Moet ik Dan blij zijn? Alles Gedaan, Allemaal Voor niets ……

Ik zie een uitweg, althans dat denk ik. Een uitweg uit het alledaagse. Ik vind de moed, althans dat hoop ik. De moed die nodig is voor een nieuwe start. Ik denk dat ik, maar ik weet niet zeker, het risico zal nemen. Ik geloof dat ik, dat hoop ik echt, herboren kan worden. Nooit meer omkijken naar het verleden.…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng? Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren Nooit brood of bed hoeven te ontberen. Mijn zegeningen tellend, gewoon tig De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig. Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…

Soms krijgt verleden een staartje .... Sinds we in elkaar 'wonen' zijn we nooit verder dan een hartslag verwijderd van de ander dat is houden van elkáár…

De slaap is een schurftige bedelaar steeds minder vaak vindt hij de weg naar mijn deur bang als hij is van mijn grijnzende honden, zie ze snokken aan hun roestige ketting Ik nam een kijkje in mijn pakhuis van klein ongenoegen en groot verdriet haalde wat rag weg en zag wat kasten op een kier, de jaren '90 maakten goede sier.... en toen…

Het liefste van voorbij is zo verweven door mijn leven als een bundel gouddraden verkregen uit het vlas het voelt nog steeds zacht strelend als zoete bloemengeuren in een zomerlied die mijn dagen doen kleuren dat helend opklinkt uit verleden hoe intens onze liefde was…

Reeds lang diep in de schedels gevallen ogen, gebroken ruggen, vergane oren, zullen niet meer zien, niets meer voelen, nooit meer horen. Laat staan spreken.…

Het is de verleden tijd van denken, Wat we elkaar dan schenken.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

zij legt een deksel van beton over de pijn van een inkt zwart verleden ik kan niet aan je denken papa ik ben vrijer dan ooit maar voor elke schaduw ben ik bang een specht klopt op de dode berk…

Maar voor mij nog als gisteren, voor anderen al weer verleden. Het missen wordt meer en meer... Elke dag nog denk ik aan jou, mijn hart doet nog zo'n zeer.. Het gaat mij allemaal te vlug, Soms denk ik dat je bij me bent, maar daarna besef ik... Jij komt niet meer terug!…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

plots denk ik aan een vergeeld verleden: mijn vaderhuis waarin mijn moeder zong.…

Hoe graag wil ik geloven, in wat ik weet ,in het heden, niet in wat ik denk te zien, spookbeeld... uit het verleden. Wetend dat geen enkele, geschiedenis zich ooit herhaalt, voor de pijn in het verleden, is immers al dik betaald.…

Gedachten over verleden en toekomst, denken mensen altijd in het eeuwig nu. Prediker zag niets nieuws onder de zon. God in Frankrijk noemt dat déjà vu. Uit de tijd vallen is onmogelijk.. Alles beweegt. Niets vergaat. Nu bestaat.…

Openbaar kunstbezit: de brandweermannen trainen in de Seine, in het galante park spelen veertig mussen met zondagskinderen, en olie en zand varen gestaag door het dichte net van krioelende mensen Bij de nieuwe brug knijpt een schip twee dekken scholieren uit: een lang lint oranje petjes golft boven de brugleuning naar de overkant en…

Denken vluchtig... Denken diep... Denken geloven... Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…

Uitgekristalliseerde gedachten vinden ruimte en gebakken stenen dromen in woorden papieren krachten verharden nadat ze zijn verdwenen de vergeten uitwerking een keten onder dikke lagen ijdel massa overstroomt de oevers van het weten zoekt meer dan wolken, het licht en manna ik schop tegen muren ik wil breken door blinde obstakels te bevrijden…