Alle inzendingen over verleden OR verdriet

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Schreeuwend Schoppend Slaand Sloeg hij om zich heen Eindelijk breekt zijn verdriet open Uit de diepte omhoog Door verleden en heden En ik zal er zijn Om hem te helpen…

(dodenherdenking) het versteend verdriet uit een pijnlijk verleden geklonken aan de spijlen van het gietijzeren hekwerk... nog éénmaal per jaar legt men er bloemen…

Herinneringen van mooie en verdrietige momenten. Door verleden en heden als ketting tot een geregen.…

Verdriet ? Ik niet doorgaan niet stilstaan Nooit achterom kijken altijd vooruit dan zal blijken ook dromen komen uit ! Verdriet ? Ik niet doorgaan niet stilstaan Dan barst de bom zonder reden kijk ik toch achterom naar het verleden Verdriet ? Ik niet doorgaan niet stilstaan !…

Elk mens ontmoet wel eens verdriet, En niet dat een ander dat altijd ziet. Verdriet gaat altijd samen met pijn, Maar het maakt ons tot wat we nu zijn. Verdrietig zijn heeft altijd een reden, Uit ons verleden of ons heden. Het is hoe we het verdriet verwerken, En hoe houden we het binnen de perken.…

Nu er zoveel verdriet wordt geleden Denk je terug aan het verleden Komen dingen in die moeIlijke tijd weer omhoog wanneer je het liefst zoveel mogelijk dingen vermijdt.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

voor mijn vader Rust nu maar uit je hebt je strijd gestreden al je zorgen en verdriet behoren nu tot het verleden heriner mij niet in sombere dagen heriner mij in stralende zon hoe ik was toen ik alles nog kon…

Een rugzak uit het leven Mee gekregen door ons verleden Vol met pijn en verdriet Beschadigd door het leven Door de pijn en verdriet die ons is gegeven Door het onrecht wat we beleven Door alle ellende die we mee kregen zijn we wantrouwig en onzeker Beschadigd door het leven Iedereen heeft een rugtas mee gekregen De ene is bijna leeg,…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

Denk ik aan het verleden. Ik zie weer je spontane lach. Die geeft me de kracht, Er steeds weer voor te kiezen, Mezelf niet in eigen verdriet te verliezen. Maar ik ben gemaakt door mijn verleden, En dat heb ik even met jou mogen delen. Laat mij maar vechten met mijn trots, Zo ken je me inmiddels toch.…

Mijn dromen zijn diep in het verleden weggezakt. Wat is er van gekomen van al wat ik heb gedacht. Mijn herinneringen, hetgeen wat is geweest. Het beleefde staat in mijn geheugen geschreven. Mijn gedachten, doorlopend van verdriet naar geluk. Tranen en geurende rozen vormen een broze balans.…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik krijg betaald en ik koop het bed waarin ik wil liggen in het land van mijn keuze het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen…

Raven op mijn schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen Ster, Parijs of Prinses de lijnen van mijn geluk als de randen van mijn kijken en ik bescherm me met geuren ga nooit de deur uit zonder deze zekerheid van de zegen van boven, de rode loper op mijn bedachte weg Rekken en strekken met sierlijke bogen van liefde om te voorkomen dat mijn lichaam inzakt…

ik heb pijn en verdriet maar niemand die het ziet de pijn is moeilijk te verdragen en lastig om kwijt te raken ik zit nu in het heden, maar ik wil terug naar het verleden ik kan de pijn niet meer aan maar ik moet het laten gaan…

Geef me je hand, en sluit de deur geef me je hand, loop mee naar de zon geef me je hand, en sluit het verleden geef me je hand, Straks heb je nog meer verdriet.…

Al hetgeen in mij Onstoffelijk is Verzet zich tegen De gang van zaken, Kan niet meer tegen Dat pijnlijke gemis Waarmee ' k naar Het verleden blijf haken En schreeuw mijn verdriet Van de daken dat voor Niemand te horen is…

De herinnering is als het ontwaken uit een dagdroom Fijn, verdrietig, mooi vaak alleen maar vaag De realiteit onze kooi de droom het verleden vrijheid soms relatief…

Alles staat op scherp iets hoeft maar te gebeuren of het nu stort in toekomst onzeker verleden altijd dichtbij terug wil je niet want je wilt verder ondanks het vele verdriet dus wis je tranen…