1825 resultaten.
Lente
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 329 Verrijkt weer verlicht,
De natuur is gezwicht!
Het is lente!…
De twijfel zegt,
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 De twijfel zegt, dat ik
een fust moet zijn van
duigen, beringd door ijzer,
hout doordrenkt met
schuimend bier, verlichting
van het spongat, vanwaar ik kijk,
waaruit jij alleen kan tappen,
waarover een vooroordeel rust,
de twijfel zegt, dat alleen de
overgave telt in een moment
van gelaafd vertier, om dan de
grappen te verleggen,…
Minder mens
hartenkreet
1.0 met 13 stemmen 1.247 Gevraagd aan Christus,
Gevraagd aan Mohammed,
Gevraagd aan Boeddha,
De weg van de verlichte paden,
In moeras hebben ze me allen laten baden!
Gezocht een teken uit de hemel,
Enkel van muggen heeft het gewemeld,
Vandaag heb ik mezelf tot God verheven,
Nemend een leven vol dromen die zijn verdwenen!…
Parel van de nacht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 550 ten leven op zou staan
En al zijn je lieve ogen niet
meer stralende verlicht
Ik wil dat jij mij stil hier ziet
met uitgedoofd gezicht
En ook al spreekt de stem die mij
zo dierbaar was geen woord
Toch heb ik van de overzij
jouw smekende roep gehoord…
Goud-vissen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 dromen betreden
s'nachts het glazen water,
het water waar ik naar beneden word gezogen
er lijkt
geen ontkomen aan ik ben een
wankel bootje
voortgestuwd
door grimmige oceaan
aan de hemel hangen slierten
sinistere grijze rookwolken
ik ruik hun geur
tussen smal verlichte
neon regenboogstrepen
daarwaar elke reddinsboei me
ontglipt…
Warm Duinlijf
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 139 Rond lig je daar in de herfststilte
Bruin grijs in je volle rust
Schoonheid straal je uit
Jij slokt me op in je paardenpad
Koestert me in je beschutting
Je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries
Ik treed in je wijdsheid verlicht
Verwarmd openend naar je rondingen
Inademend je lucht
Jij laat je strelen door de lodige wolken
Opduikend…
Wolkenhemel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 666 donker grijs getamponneerde wolken
steken af tegen het vuile wit
hier en daar wringt een winters zonnetje
om het blauw in de zee te weerkaatsen
wentelende golven te verlichten
die af en aan rollen op het strand
meegebrachte schelpen slijpen
in het tij aan het natte zand
wanneer zonlicht het wolkendek breekt
en het water kust, schept het…
Van boven af
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 164 Meer en meer verschijnen
als krachten van de zwaarte
de fluisteringen in je hoofd
alle keuzes vol met twijfel
verplichtingen als lood
hoger en dikker
zijn ze geworden
in de loop der tijd
en je weet het
pas als je begint
met het slopen
van de blokkades
zet je de eerste stap
om de weg te verlichten
naar een nieuwe realiteit
maar…
Door de donkere nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 169 Donker alles
voor mijn voeten
is het tasten
waar te gaan
verderop daar zijn de huizen
nu verlicht mij slechts de maan.
Sneller loop ik
fier naar daar
binnen enk'le ogenblikken
word ik een medemens gewaar.
Eind'lijk thuis
het bos voorbij
eind'lijk licht aan
Ik ben blij!…
Onvoorspelbaar ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 200 Jaren zonder gewicht,
beschouwing van verlichting,
onvoorspelbaar dicht.…
Glazen bol en sarcofaag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 176 in de verte
verlichten feesten de lucht
opgeluisterd met illuminaties
natuurlijk de ultieme vlucht
uit duisters werkelijkheid
in scheefgroei van relaties
het circus van vandaag
spiegelt indrukwekkend groot
de glazen bol en sarcofaag
voorspellen en begraven
die gaven dragen
geen verantwoordelijkheden
de zorg voor elkaar
zoals…
Jaloezie
poëzie
3.0 met 2 stemmen 3.008 en laat ons langs het steil ravijn
opnieuw de oude weg betreden
die ons terugvoert naar het huis,
dat in de duisternis beneden
nog aan de voet der heuvel ligt;
waar gij zo eenzaam hebt gestreden,
toen leed de liefde had ontwricht;
laat uitgeroeid zijn het verleden
en uw gelaat weer zacht verlicht…
Adem voor mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 Op dat moment verloor ik
mijzelf
Ging vol en compleet, hele-
maal op in jou
Gecontroleerde volwassen
eenheid
In jouw weergaloze warm-
tebron
sta ik voldaan en onge-
kleed, zonder jas
Jij peilt, zucht, kust en haalt adem
voor mij
Spant spieren vol van geluk
Doet wensen voor ons
liggend op de maan
Jij verlicht, staat op, verdwijnt…
HET RAADSEL ERVAN
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 153 De hond ligt op zijn rug
En schurkt tegen een dood
In veren aan
Een schrille kreet, zijn baas
Trekt hem er vlug vandaan
Op zijn beurt wrijft hij
Tegen talen, een slotzin
Pakkend schrift is ademhalen
En telkens weer is er een ander
Soort van sterven, pijnlijk soms
Of met zuchten van verlichting
Een wegen van de ziel op gouden
Schalen…
Zwaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 De lucht is verzwaard
van weemoedig verlangen
naar de verlichte dagen
waar elke dood nog ver leek
keuzes luxe problemen waren
liefde lichtvoetig vanzelfsprekend
wensen zelfvervullende voorspellingen
Nachten van de lange twijfel
vullen nu diepe zwarte gaten
alleen de dromen zijn soms wit
met vederlichte beelden
die soms blijven hangen
maar…
Mijn moeder
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 733 Lang deelde je met mij je lief en leed
Deelde ik met jou mijn hele leven
Begreep je soms meer, maar vaak ook minder
Van drijfveren, van de reden voor beslissingen
Ik heb aan alle kanten geprobeerd
Gronden te doorzien, pijnen te verlichten richting aan te geven
Maar zag nooit ècht de echte moeder
Onder al die lagen en verpakkingen
Nu kan…
God is zo gek nog niet...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Zoals boeddhisten die in duisternis,
helder worden verlicht.
Dat biologen leven willen begrijpen,
is een heel vermakelijke ambitie.
Alleen Darwin heeft een tipje,
een tipje van de sluier opgelicht.
Leven ontstond ooit in zee.
Leven beweegt en verandert.
Dwazen verzetten zich.
Wijzen leven mee.
God is zo gek nog niet.…
´t Geeft niet lieverd
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 109 Moeder als je er nog was huilde je met mij óm mij,
mijn lasten zou jij mede dragen,
terugdenkende aan hoe ik als kind in je armen lag,
zou je de zware last willen verlichten,
kan ik je helpen, zou je vragen.
’t Geeft niet lieverd het is niet meer jouw last,
ook al dacht je dat ooit..misschien,
want ben ik méér dan die Éne,
die ik eigenlijk…
De droom in het avondlicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 450 Met de glans op jouw lippen verzegel jij onze film
hierdoor wandel ik verlicht voor de laatste keer mee.
Tijdens de passage galmt de herinnering over de golven
de frequentie deint uit jouw keel en verbreedt mijn inzicht
met lichtpunten aan de horizon die vloeiend verschijnen
reikt mij jouw mimiek om te stralen in het avondlicht.…
Achter de Tilburgse donkere wolk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 270 Na haar portret achter de bui van de Tilburgse wolkbreuk
kreeg ik de verlichting van het vervolg door die intense blik
dat deed mij watertanden voor elke hap van haar bediening
tot de opklaring de dag vormde met het richten tot elkaars gezicht.…
ga liefste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 276 de glinsterende
sterretjes gaan
jou verlichten
jij warmt
je onder
de gloeiende
zon
de volle
maan maakt
jou licht
in gewicht
wat jij
hier niet
meer kon
zwevend rondom
de aarde
bijna nabij
handkusjes zend
jij roept
ik ben
eindelijk vrij
eeuwig geen
pijn meer
noch zorgen
angsten verdriet
't verlangen naar
elders was…
Brugpensioen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Mensen een zucht
van verlichting slaken
wanneer ze er eindelijk van verlost zijn,
en zich samen met hun partner
van ’s morgens tot ’s avonds,
dicht bij elkaar,
in huishoudelijke kwarweitjes.
Deze genadige onderdompeling
in het zoete leven gun ik iedereen.
Maar zou het kunnen
dat sommigen liever
blijven werken?…
Avondroman
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 134 Als straks de maan de hemel zacht verlicht
De sterren haar terzijde staan
Dan schrijf ik voor jou een nieuw gedicht
Over romantiek en volle maan
Dan leen ik de liefdespen van Pierrot
En beschrijf het minnekozen
Alleen gaat dat tussen ons niet zo
Jij hebt voor een ander gekozen
Nu zit ik treurend voor het raam
In het licht der nieuwe volle…
Haar elasticiteit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 141 Langzaam stromen herinneringen
als een souvenir door mijn aderen
dat passioneel mijn brein verlicht
en de elasticiteit doet verzwakken.
Ware liefde als een visioen
in eeuwigheid verbonden roept
als een echo door mijn oorschelp
dat de verbintenis doet vangen.…
Vurig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 het is in mijn hart gegrift
vraag me niet te blussen
net nu de vlammen likken
de as al vlammend gloeit
alle hitte ons verwarmt
laten wij elkander lezen
nu het vuur ons verlicht
de toekomst nog donker is
het verleden al weer koud…
Als kleur vervaagd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 127 Het zwijgende ontdooide en bevroor
spraakzaam vanuit een donkere diepte
als ziel even verlicht weer opstaande
nu definitief aan het lijf ontvlucht.
Woord en daad zijn te vlug vertrokken
het behoeft niet meer gemeten te worden.
© 31-1-2000…
licht dat uren schemert
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 329 vermindert zicht
de stilte voelt verlaten
gevangen in het grijs
dat kilte is gaan dragen
bekleed met witte rijp
als de vorst is aangeslagen
takken wijzen troosteloos
verloren naar de hemel
aarde lijkt wel bodemloos
in licht dat uren schemert
stappen dempen in het gaan
op wegen zonder richting
straatlantarens zijn wel aan
maar geven geen verlichting…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 166 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.…
SCHEMER VERBINDT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 126 Verlichting
(een schakelaar) maakt
het terras zacht zichtbaar.
Fonkelingen wijzen op
glazen, mooi rood van wijn.
Handen omvatten, slokken
worden speels genomen.
Monden proeven, vormen
woorden. Gelach klinkt op.
Wie is nu wie? Wie zegt wat?
‘n Hoge stem: waar is de wc?…
Vogels, moet je weten...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 83 wintertuintjes zullen bloeien
van sentiment, liefde en veel emotie
wat aanvoelt als verlichting, een devotie
geen iemand kan zich daarmee bemoeien.
Ja ,deze wonderen maken mensen blij
in een tijd van afstand... en eenzaam hokken
bewust thuisblijven om wat vogeltjes te spotten,
te leven in harmonie... met een heerlijk glaasje wijn erbij!…