Alle inzendingen over verrijzenis

bouwen door het romeinse recht veroordeeld met twee moordenaars te hangen wordt de kruisweg aangevangen in het donkeren van het derde uur geeft hij de geest weer terug aan vader zijn dood bevestigd door de speerpuntsteek vrouwen zorgen voor zijn graf wachten bang en eenzaam op de dag maar de steen is weggerold zoals voorzegd in zijn verrijzenis…

wolken geeft hij de vader weer zijn geest zorgzaam hebben zwijgende vrouwen zijn lichaam afgenomen en geschoond gebalsemd is hij in het graf gelegd een zware steen heeft zijn rustplaats afgedekt in samen komen was de rots al weggerold de tombe leeg en op het wit de afdruk van zijn lijf in vage lijnen rust geschreven het wonder van verrijzenis…

ik heb de woorden uit hun graf gehaald ze van de dood ontdaan nog zijn zij niet herrezen maar aan u gegeven voor een tweede leven ontvang ze met open armen geef ze alle warmte laat ze blijven zodat zij in uw geest kunnen verrijzen…

gedragen klonken de koralen alsof de dirigent daarmee de sfeer van pasen wilde verhalen een sopraan vertaalde stilte van het graf en een bariton de zwaarte van de steen die daarvoor lag tot in de ijlte van de hoogste tonen de ontsteltenis van vrouwen zichtbaar werd door de ontdekking van de lege tombe opgewonden stemmen gonsden keer…

En dat er na dit leven niets meer is Geen hemel, en ook geen verrijzenis Wanneer wij zullen sterven vroeg of laat? Nee, heel zeker weten we het allemaal niet Toch mogen we geloven dat God bestaat En heel de schepping daar mee is gebaat Eens hopen we te zien wat het oog nu niet ziet.…

Pasen: weer verrijzen uit nacht en duisternis, uit angst en veel te klein vertrouwen; gelovend dat de dood een doorgang is naar nieuw en groter leven, naar Licht dat niet te doven is, dat laait en golft tot alles anders is, herboren. Een nieuwe aarde, nieuwe hemel, waar recht woont, vrede, vreugde en herkenning door de Geest, want Jezus…

je hebt mijn bodem doorgrond vond zand zee en duinen een plaats om ongestoord te struinen langs de lijnen eb en vloed het weidse uitzicht deed je goed gaf ons de moed de plek om van elkaar te houden liet je drijven in de zee ontdaan van alle zorgen zo werd vandaag weer ongemerkt morgen nam je mee in vele vergezichten maar pas…

we wisten je verlaten alleen gezicht heb je gelaten op het linnenwit bergden calvarié donkerden de wolken je riep drie keer de vader aan toen was het goed een lans vergoot het water en wat bloed vrouwen legden af wat jij gegeven hebt rolden zware stenen voor het graf waar uit jij weer bent opgestaan op paasmorgen kerken mensen…

vrouwen droegen zijn baar en legden hem voorzichtig in witte doeken op de verhoogde rots ook na hun verzorging gaven zijn verwondingen nog hun afdrukken zij fluisterden in voelbaar gewijde stilte rolden met vereende krachten de afsluitsteen in de nauwe nis en gingen ieder bedrukt hun weegs met de afspraak om de volgende…

Pasen, Pasen, groen en leven, bloesems met de lucht verweven die heel helder is en blauw, zingend onder morgendauw die de oude aarde drenkt en aan alles adem schenkt. Pasen, Pasen, licht en vreugde die ons trage hart verheugde dat weer hopen kan en lacht, op een nieuwe morgen wacht. Onze God bleef Jezus trouw, die slechts liefde geven…

Als bloesems aan een dode tak bloeit Zijn liefde weer Hij leeft in het licht straalt in de zon zingt in de vogels kleurt de bloemen spreekt uit liefde in de glimlach van een medemens en wij voelen het ontwaken van de lente de drang naar leven en wedergeboorte die Zijn Verrijzenis heeft gebracht…

Dat Hij verrezen is, echt opgestaan Dat vierden wij met culinaire blijheid Wel jammer dat zo’n feest steeds snel voorbijglijdt Ik ging er in de keuken tegenaan Met wonderbaar succes, meld ik bij deze: Mijn luxepaasbrood was heel hoog gerezen!…

jij hebt ooit mijn gezicht beschreven door met je vingers leven te voelen van het visuele het plaatje herinnering in de teruggang naar het pril begin van de eerste keer later dan ooit de transitie van voelen en herinnering naar woorden die in taal met elkaar communiceerden om alle emoties te synchroniseren naar een gezamenlijk…

Door alle kieren breekt het licht dat niet te stelpen is, het beitelt beelden van verlangen, rust niet maar werpt beloften voor zich uit dat eens de dood voorgoed zal overwonnen zijn. Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal…

overal waren de kapelletjes warm en walmden vele kaarsjes dansend licht dat vrede sticht waar het buiten guurt weten mensen hun huis en haard met de feestelijke tafels gevuld met allerhande lekkernijen bier al koud en wijn op temperatuur met de hand op het hart vol goede voornemens belopen zij weer het goede pad…

Gaia is onrustig De wind raast over 't land 120 km per uur Blad verwordt tot zand Elementen laten zich horen Regen hagelt neer Wortels uit aarde getrokken Weergoden gaan tekeer 'De Goede Week' voor Pasen 'Witte Donderdag' 't laatste maal 'Goede Vrijdag' lijdensweg We kennen het verhaal Storm voor de stilte Lijden voor verrijzenis…

venijn hij brengt mensen nader tot elkaar maar golgothaat in pijn en dood vol overgave aan zijn vader in het rotsengraf ligt op een witte doek het rode bloed van lichaam en gelaat dat is alles wat hij achterlaat maar in het hart van volgelingen stroomt liefde en genade binnen zij spreken vele tongen de verlossing is met zijn verrijzenis…

De profetie van de verrijzenis, ook judas zat daar aan. Wie ziet nog de drie kruisen, na spot en foltering. Joden angstig in hun huizen, tot het noodweer overging. De stille zondagmorgen, de steen, het lege graf, De opstanding van Jezus. waar is de hoop die hij ons gaf?…

etalages vieren pasen met iedereen een eigen ei lente bloeit in vazen de processie schrijdt voorbij je koopt vandaag geloof het vasten is verlopen de kater van de carnaval laat zich ook weer herdopen waar is het avondmaal het kraaien van de haan de profetie van de verrijzenis ook judas zat daar aan wie ziet nog de drie kruizen na…

Tussen keuken- en badkamertegels zoeken wij traag naar de tekens, verrijzenis. Het water staat laag. In marmeren armen murmelt het zacht tegen schepen aan. Stad, leer mij het onverstaanbare, het openbare, de sporen van kleine roeiers over de Taag. ------------------- uit: NWT, 1997.…

Praat met Petrus over mijn Verrijzenis blijf niet stilstaan, blijf niet zwijgen zeg hem dat ik eerstdaags zal opstijgen naar mijn Vader die in de hemel is vertel hem deze heuglijke gebeurtenis.…

het welkome gemis is om gezellig met elkaar in rust van alles te bespreken de contradictie met het verraad van judas kan niet groter zijn dan de steek in zijn zij aan het kruis jij belicht ook het andere gezicht uit de bebloede doornenkroon bespuugd met giftige hoon in de stilte van de ochtend kilte bij zijn graf is zijn verrijzenis…

Gelukkig is verrijzenis in dezen zonneklaar…

een web tenzij je werkelijk diep gaat en dan toch nog de dag tegemoet rijdt per definitie want je hebt de onbewuste nacht doorgesneden in grote lappen achter gelaten maar het geeft niet, de man van gisteren die zo goed als dood is alles vult zich met zichzelf in een oneindig terugkeren van het kleine twaalfde perspectief en de verrijzenis…

Maar in het Boek der Boeken staat te lezen Dat de dood gelukkig niet het allerlaatste is Want we mogen geloven in de verrijzenis En dat we bij God in de hemel mogen wezen.…

geloven in onze eigen verrijzenis is verder zien dan wij kunnen denken door het ritme van lente, zomer, herfst en winter wil de schepping juist vertrouwen en rust schenken tijdens schaduwrijke momenten waarin wij ons leven hier zo vaak met anderen delen is nieuw licht te ontdekken omdat onvoorwaardelijke liefde, door Gods…

Maar in het Boek der Boeken staat te lezen Dat de dood gelukkig niet het allerlaatste is Want we mogen geloven in de verrijzenis En dat we bij God in de hemel mogen wezen.…

Ik weet niet waar ik Uw verrijzenis het best kan vieren: bij wierookgeur of bij de appelaar zo vol met bloesems die zijn takken sieren; ik weet alleen maar dat ik dankbaar ben, want ieder lied en elke zonnestraal die nu heel even tussen regenvlagen licht komt brengen, ze zijn een teken van het nieuwe leven dat sinds Uw dood ik als verrijzen…

En dat er na dit leven niets meer is Geen hemel, en ook geen verrijzenis Wanneer wij zullen sterven vroeg of laat? Nee, heel zeker weten we het allemaal niet Toch mogen we geloven dat God bestaat En heel de schepping daar mee is gebaat Eens hopen we te zien wat het oog nu niet ziet.…

En dat er na dit leven niets meer is Geen hemel, en ook geen verrijzenis Wanneer wij zullen sterven vroeg of laat? Nee, heel zeker weten we het allemaal niet Toch mogen we geloven dat God bestaat En heel de schepping daar mee is gebaat Eens hopen we te zien wat het oog nu niet ziet.…