Alle inzendingen over verrijzenis

En dat er na dit leven niets meer is Geen hemel, en ook geen verrijzenis Wanneer wij zullen sterven vroeg of laat? Nee, heel zeker weten we het allemaal niet Toch mogen we geloven dat God bestaat En heel de schepping daar mee is gebaat Eens hopen we te zien wat het oog nu niet ziet.…

Nu Arjan vrij is en de Here prijst Na ruim zeshonderd dagen van verlangen Waarbij hij telkenmale bot moest vangen Is het zo mooi dat hij vandaag verreist Hij lijkt gezond, in orde, zonder pijn Als arts weet hij wel dat er grenzen zijn…

drukkend heet geladen met stof en rumoer leek de atmosfeer te gaan exploderen tot er een gejuich en de geur van bloed venijn en vergelding onze kant op kwam we zagen de man met zijn kroon beladen met kruis onder hoon en spot bijna kapot het waren zijn ogen die uit zijn gebogen gestalte op heldere wijze de verte in keken…

Het tere roze van de bloesem dekt nog niet al mijn verlangen maar ik wil niet blijven hangen bij wat achter ligt, bij de pijn en dood en stilte maar 'k mag leven omdat Gij leeft, voorgoed, Alleluia!…

Dit einde is het einde niet al is het graf verzegeld. Vrouwen zijn op weg met balsem en geur van voorjaarsbloemen. Een tuinman, bezig aan de heg, groet onverwacht en weet een naam te noemen. De steen is weggerold, de engelen gezeten. Wie had dit uit geloof geweten of zijn het beelden uit een droom? Reeds bloeit de levensboom en welt het…

Ik kan zoveel brieven ontcijferen,overtuiging lezen mijn hoofd voelt als een hemelgewelf,een postkantoor als glazen stenen bewaren ze de verrijzenis van toen. Tijd voelt als niet bedrogen door de dood neergezonken sneeuw. Dit lichaam wat ik zie staat tegen het zwart te pronken en het mag.…

daar waar onweer leven brak de steek van lans slechts bloed en water gaf heeft hij de geest gegeven riep de vader aan om ziel en zaligheid te geven vrouwenhanden wisten sporen van het lijden na het leven bent het graf en steen ontstegen opstandigde in verder geven aan je twaalf apostelen hun boeken zijn geschreven naar jouw leven…

Dove kerselaar al hopen jaarringen geleden zijn nutteloze oorschelpen als pluizige meiklokjes onderaan ratsvergeten Bladeren woelen scheuren los en trillen als losgelaten snaren harmonieus tot onbekende melodieën in mijn witgekrulde oren Die muziek rafelde me uit tot ontsponnen wol zeven wereldwinden sleepten mij uiteindelijk tot hier…

licht in een ontwakend oog heeft mijn diepste dromen doen smoren schurkt zich tegen harde muren op de drempel van het ochtendgloren door mijn verrijzenis uit de prehistorie heb ik een gedachtefossiel in steen gevangen deze tussen tengere vingers met zelfverkozen tederheid omhangen de nacht heb ik met tijdlijnen verward zodat ten halve keren…

Jij was niet gebonden Jij had geen gronden Verrijzenis Van grote geesten Van binnen alleen Je ademt Diep Kwade herinneringen Zijn slapend je nam en aanvaarde een hand daar was je veilig Dat is heilig Je keek altijd naar boven Zag liep en zweefde over de grond Met de aarde En de kosmos Voelde jij een diep verbond Aardscheuren Troffen…

Ik geloof in een altijd durend leven De verrijzenis van het lichaam Dit alles geloof ik in Jezus’ naam Die voor ons Zijn leven heeft gegeven. Amen. (Naar gez. 331 Liedboek voor de kerken)…

bemin het en het wordt verrijzenis. lees het, rol de steen weg van het graf, en zie wat het doet: “een vinger glipt uit haar mond, glijdt langs haar hals, volgt het glooien langzaam tot de navel, stopt en tikt de knieën weg: tikje links, takje rechts. het legt haar klaar voor davering.”.…

Ik weet de woorden niet, maar sprankels licht vielen die dag heel diep in onze zielen. Het was alsof we plots weer wilden knielen toen ons ontsloten werd een vergezicht. Het lijden had de luiken van ons hart zó dicht gedaan dat er geen hoop meer woonde en niets had nog geteld, niets wat nog loonde toen Hij gebroken werd en ons in smart en…

en spotters in het wuivend geel hebben hem met doornenrood gekroond hij zou in leven koning worden maar draagt zijn kruis naar de calvarie berg waar wolken samentrekken en hij in eenzaamheid de geest gegeven heeft in de witte stilte van het graf wacht hij gebalsemd en in doeken gelegd tot het moment dat zijn vader zegt dat hij in zijn verrijzenis…

tweedeling in afstamming historische rechten in tal van overleveringen bevestigden de breuk in vertrouwen tussen de twee groepen in een overheerst bezet land die als een verraad schaduw over de groep hing intuïtief voelde ieder dat het om judas ging naar later bleek voor 20 zilverlingen de dodenprijs na zijn martelgang naar het kruis zijn verrijzenis…

‘k Geloof (waarin mij God versterk) Ook in de Heilige Geest vol vrede : De heilige Katholieke Kerk, Der Heiligen gemeenschap mede : Vergiffenis van alle kwaad : Verrijzenis van vlees en âren ; Het leven in volkomen staat, En niet bepaald van tijd of jaren. Dit is ’t Apostelijk geloof. Dat niemand ons hiervan beroof.…

foetushouding Ze sprak tot mijn man haar laatste woorden: "Dag Jelle" Ze werd door mij persoonlijk met assistentie gekist Ze werd bij de dienst toegesproken, gedicht en bezongen Ze werd in haar kist met een extra rondje over de begraafplaats geeerd Ze werd losgelaten in de aarde bovenop de stoffelijke resten van haar echtgenoot Ze wachten samen op de verrijzenis…