Netgedichten

netgedicht (nr. 31.712):

Dit einde

Dit einde is het einde niet
al is het graf verzegeld.
Vrouwen zijn op weg met balsem
en geur van voorjaarsbloemen.

Een tuinman, bezig aan de heg,
groet onverwacht en weet een naam te noemen.
De steen is weggerold, de engelen gezeten.

Wie had dit uit geloof geweten
of zijn het beelden uit een droom?
Reeds bloeit de levensboom
en welt het licht uit waterbronnen.

Dit einde is het einde niet,
de wereld niet genezen,
maar Jezus is verrezen.