Alle inzendingen over vers

Soms als emoties je plotseling overstromen Dat al wat mooi was blijkt te zijn geweest Vlucht je ver weg in onverhoopte dromen Want wat je daar terugvind hoopte je het meest…

Het is niet meer ver, kijk: de Morgenster! Er komt een eind aan de nacht. Dageraad, Kind, het Licht overwint: Zon, hemels opgaande kracht.…

Een gast in een eethuis in Veere Liet onlangs een schnitzel serveren Hij werd spontaan ziek 't Was net elastiek Zoiets is toch niet te verteren?…

je stem je zin je mond je woorden - hoe heb je mij ontregeld en verward - je houdt me vast in onbewegen ver van verlegen min-streel je mijn hart…

Een striptiseuse in Almere Moest 's morgens standjes instuderen Ze vond het goed En zei: als 't moet Dan ben ik heel vroeg uit de veren…

Een vrouwenjager in Veere Verzuimt nooit om bij te leren Zo vertelde hij laatst Dat hij daag'lijks scheef schaatst Om daarnaast nog schuins te marcheren…

De minister beweert, dat Ayaan met Hans Wiegel te ver is gegaan, want een oudere heer, die een lid is van eer, heeft ze voor jongeheer laten staan.…

Een vlijtige coupeuse uit Almere was altijd vroeg uit de veren. Tot de baas haar bij zich riep omdat ze zich 1 keer versliep. Ze dacht toen "ach krijg toch de klere"!…

Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…

Knokige vingers worden mollige handjes, Ingevallen wangen blozen als appeltjes plukrijp, ze zweeft als een veer gedragen door de wind, voor altijd kind…

Een royaltywatcher uit Veere die Wilders zo hoorde oreren gaf Beatrix raad: ‘Ach, word maar niet kwaad, vooruitzien is soms ook negeren.’…

Ik wens dat je wakker wordt bij zonlicht dat door gesloten gordijnen schijnt vogelzang een warme douche vers brood Werk dat je graag doet…

de warmte van het nest er mogen zijn vliedend op steltpoten onbeholpen staketselend ver vooruit op de rest dat is mijn punt ik hoop dat u er iets mee kunt…

Een vers is goed of niet, Naarmate ’t vol is tot de rand, die niet kan halen, Of over-vliet.…

vers, gedolven graf de kist nog niet neergelaten de menigte sjouwt met hoge hoeden zes planken zand er over en ik kijk toe…

je zwerft al jaren door mijn hoofd maar waar ben je werkelijk zo dicht bij van binnen zo ver weg waar dan ook als ik mijn ogen sluit zie ik de jouwe…

Drukte op Rembrandtplein – Ver weg van Hollywood Bent u al eens Op het IDFA geweest? Werkelijk waar, in de Cinemascopische Umwelt een louterend Feest voor de geest…

Een genre van twee in die ene Een tijdsbeeld van ver en zo dichtbij. Jane Birkin - Quoi http://www.youtube.com/watch?v=4PtPIEW3Dh…

verse eieren tarwemeel snuifje zout veel kaneel warme pan met houten steel straks krijgt iedereen zijn deel!…

door mezelf heen klim ik me een weg omhoog en kom aan tot ver boven m’ n eigen boomgrens een steenbok klampt zich…

meer is er niet een weg, een bruggetje en dan het fluisteren van de bomen misschien het blaffen van een hond herinnering als ver gezelschap van oud-geliefden op afstand lopen zij het niet meer in…

Eindeloze straten Met rijen vol Eindeloze mensen Met hun hoofd Eindeloos ver weg En onbereikbaar Net als hun Eindeloze gedachten…

terwijl ik zoek naar verse lucht adem ik alleen maar letters in om ze daarna in jouw mond te leggen je slikt ze in zonder vragen zou dit ook poëzie zijn?…

Kus de sterren omhels de maan voel vers gras onder je voeten als jouw tijd is gekomen kun je vredig gaan ~*~…

Ze was altijd vroeg uit de veren Om anderen dingen te leren, Ze was erg ambitieus. Toen dat niet meer lukte van nature, Werd het spoedig een deconfiture.…

ik vang jouw tranen en hang ze één voor één aan de vers gestreken waslijn vol liefde schenk ik ze aan de wind om ze te abstraheren…

Wat er was Houdt niet op Te bestaan in Mijn gedachten, Kan maar niet Zo ver komen Om het los te laten - Vannacht heb ik In mijn droom Vrede gesloten met mijzelf, En aanvaard dat wat was Niet meer aan te raken is, Want het was, het is geweest…

dat ik de zomer was misgelopen bleek toen sneeuwvlokken de kasseien kusten waar dromen uit ontsprongen ze hadden de zon ver achter zich gelaten…

op een sokkel staan hoef ik niet ik weet waar ik wankel veren en vleugels gebruik ik niet de wind verwarde alles wat ligt er in mijn hart dat ik niet voelen kan…

Door het realiseren van een hemel in de heel gewone dingen van ons dagelijks bestaan geef je zin aan het leven zonder ver weg te hoeven gaan.…