9778 resultaten.
Een handvol veren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Eeuwig zweven
Op een handvol
Veren die gewichtloos
Bij elkaar worden
Gehouden door pennen
Die niet meer dan
Holle scheden zijn -
Tonnen aan schoonheid,
Grammen slechts aan
Netto gewicht waarin
Ik op wil lossen
Ontdaan van mijn
Menselijke zwaarmoedigheid
En zweven wil ik,
Gewichtloos zweven
Tot in alle eeuwigheid…
Meridianen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 wat ons verlicht en wat zich uitbreid
als we de helderste sterren gadeslaan
een gouden stip aan de horizon van
verre kusten, worden afstanden
driedimensionaal overbrugd, dan
ben je zwijgend uit het niets gegaan,
in beide handen contouren van verhalen,
aubade aan momenten waarin we ademhalen
zijn die meridianen van geluk
niet ver…
Een vers, breng ik voor u.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 als ik ben gezeten in 'n welgevallige fauteuil
met oude veren, ouder dan ik in jaren tel
te hard vind ik de lederen strakke gestaalde steun;
het is mijn wens te spelen van uit een cocon,
kan ook zijn dat ik op mijn luiheid leun
heb graag de warmte in de rug.…
Vrees niet
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 102 God zegt:
“Vrees niet, geloof alleen in mij
Ik ben jouw God en zal je kracht geven
En je altijd tot steun zijn in dit leven”.
God zegt:
“Vrees niet, want ik ben met jou
Niet alleen vandaag, maar altijd
Weet, Ik blijf je steeds toegewijd”.
God zegt:
“Vrees niet, kijk niet bang om je heen
Want ik bescherm je dag en nacht
En hou over jou…
God zorgt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Geef uw zorgen maar over aan God
Want Hij wil u nabij zijn in dit leven
En zal u alle steun en sterkte geven
Hij blijft steeds bewogen met uw lot.
Breng al uw problemen bij de Heer
Hij weet alles van uw bestaan
En blijft altijd met u begaan
Zijn grote liefde keert steeds weer.
God houdt van u en blijft u nabij
Weet, Hij is een en al…
-Omdat alles voorbij gaat -
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 649 zwarte lijnen en de scherpe pakken
is er soms een ontmoeting, jij bent ergens net als ik
maar de metro raast ritmisch door en
ik ben niets dan storende harmonieuze pretentie
Gebouwen proberen god te raken, in arrogante lelijkheid
zoals de regenboog van staal met aan het einde
China in een loods, Frankrijk en Italië in een casino…
Vermoeid en belast
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 168 Kom bij mij, allen die vermoeid zijn
Als uw lasten zwaar zijn om te dragen
U door verdriet en pijn bent verslagen”
Jezus zegt: “Ik zal er altijd voor u zijn.”
Wees er zeker van: “Ik zal u rust geven
Kom maar bij mij, ik zal voor u zorgen
Nu, vandaag en iedere nieuwe morgen”
Wat kan dat een troost zijn in ons leven.
Jezus is vriendelijk en…
albino blijft door zuippartij
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.264 op de Zwartendijk verlost als roomwit bolleke
een melkfles gewiegd onder een parasolleke
mens zeg niks ik had nog geen zon gezien
met toen reeds sproeten zeven honderd tien
op de foto nog zwart wit in de Haagse Courant
geen krijtwit of lelieblank nee echt albino
de plaag was bakker sandwich jos voor casino
ik ging aan de schoffel meteen al…
Cruiseship Rotterdam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 95 wereldhaven
Mag van de MS Rotterdam aan boord
Al is het decadent en ongehoord
Zo'n luxe hotel waar luiaards zich aan laven
"Kom skyline, neem een helikopterview
En wees mijn gast in de Erasmusbrug
De kapitein ontvangt u net
en vlug
En Aboutaleb geeft een interview
De Kuip, het sportpaleis Ahoy mag mee
De stad is tot de nok één groot casino…
't Is Ernst
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 677 De gokverslaving groeit en dat moet stoppen,
vandaar dat Hirsch Ballin een plan ontvouwt,
waarmee hij elke troef in handen houdt,
en hij het financieel dus ver kan schoppen.
De staatskas is zijn inzet, naar ik vrees,
maar dat ontkent hij, met een pokerface.…
Inspiratie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 280 Op een morgen werd ik moede wakker
daar zat hij heel kwik mijn makker
aan de rand van mijn bed
had hij pen en papier naast mij gelegd.
hij zat eigenlijk al in mijn oor te fluisteren
en ik niet aandachtig aan het luisteren
maakte hij zich heftig kwaad
-het wordt tijd dat je eigenlijk opstaat.
maar ik zou eerst iets anders moeten doen
soep en…
Adventskaarsenvers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 314 Nu brandt de eerste kaars,
teken van wachten op
Jezus geboorte,
de komst van de Heer.
Kijk hoe het kaarsje brandt,
lichtglansverspreidende,
volgende zondag
ontsteken we meer.
*
Twee lichtjes schijnen al,
richten de aandacht op
Jezus geboorte,
de komst van de Heer.
Zie hoe het lichter wordt,
blijdschapverkondigers,
komende zondag…
Ik leg wel bloemen op je graf
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 213 Ik leg wel bloemen op je graf
als je dood bent, overleden
bij leven wil ik geen contact meer
omdat we elkaar niet liggen
met die realisitische woorden
‘omdat we elkaar niet lagen’
leg ik het mooiste boeket neer
en buig mijn hoofd diep voorover
en mocht je worden gecremeerd
dan koop ik verse rode rozen
pluk honderden rozenblaadjes die…
Van ver
gedicht
3.0 met 17 stemmen 12.485 van buiten komt het
en omvademt ons
zoals een ongeziene
hallucinogene mist die
ademtocht na ademtocht
zich afzet, condenseert
en druipsteen vormt
totdat een samenstel ontstaat
dat als vanzelf
de plaatsen kiest
waarheen gehoorzaam
onze allersnelste voeten gaan
tot ze ijkoud en dan
van marmer zijn.
-------------------------------…
VERS
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.733 Geluk is als water niet in je hand te nemen
dat heel even zou lopen in die droge hand
en ze maken tot een wonderfrisse kuil,
en eveneens niet te vatten als de lippen van de vrouw
die neerstrijken, veren van je-weet-niet-waar, op je oogleden, –
als kind heb ik me vaak amechtig gelopen, om de veren in de lucht te sturen. –
Het is nergens te…
Onder de veren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 - En zo scharrelde zij maar wat aan
met aan iedere zijde een haan,
terwijl ze steeds onder d'r veren
een scharrelei kon produceren.…
Vers
gedicht
3.0 met 31 stemmen 7.722 Zodra een beeld een spiegel wordt,
sla toe vernietiging. Niets ter wereld
blijft zichzelf gelijk. In deze vrees
te leven geeft werklijkheid geen schijn
van overleving. Antarctica gesmolten!
Al de tranen bewaart hij in zijn fles.
------------------------------------
uit: 'Het doek van de dag', 1990.…
VERS
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.535 Ik heb in m'n hart 'n zonderlinge wezen
Dat een bizarre tango danst; herrezen,-
Ik weet niet hoe, zo vaag
is alles, - uit 'n aloude sarkofaag.
Terwijl het danst, hoor ik het zingen
Met bonte blijdschap over weemoedszwangre dingen.…
Zo ver
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 2.325 Het is, zover
ik, ontwaak
een droom
ik geloof
herinner, de ogen
het vuur, mededogen
de strijd, over leven
de macht, het vergeven
van zijn kracht, ontdaan
ik zie, oneindig
zo, dichtbij
kan ik niet, blijven
waar, ik ben
voorbij, gelegen
voor, het wezen
achter, zijn
waar, ik was
om, het even
bij te blijven
wat, te weten
wat, te zijn…
VERS
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 1.254 Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie,
vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…
vers
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 485 “verse uilen!”…
Uit de veren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 425 om de bocht heen gluurt
ik oker met je mee naar ‘t donker
waar we onze veren plooien
verrassend licht en eigenzinnig
zal 'k zacht bij jou ontdooien…
vers
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 802 de dobbelstenen die op tafel liggen
ons spel was nog bij lange na niet uit
we braken af en gingen samen zitten
mijn vingertoppen streelden zacht je huid
de nacht was lang jouw lichaam dat me warmde
gerust als waren wij al lang getrouwd
de ochtend die ontwaakte en omarmde
ons slapend lichaam wezenlijk vertrouwd
we dronken jus en koffie met…
Het veer
gedicht
3.0 met 110 stemmen 23.511 Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante:
de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een
hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in
beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte
Ford. De bootjes aan strakke kabels die op geheimzinnige wijze de richting…
" VER "
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 838 VÉR
Realiseer ik me ... , nu ik dit schijf !…
zo ver
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.399 voor olivier
jij bent zo ver
ik zie je zo weinig
waar is de passie?
waar is het vuur?
bij ons...
als we elkaar eindelijk zien
dan spat de spanning ervan af
je zus ziet het zelfs
ik mis je...meer en meer
Xx..xenia…
vers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 498 het bevroren winterveld mijn thuis
als onbeschreven blad
zie de roerloze reiger
zoekt vergeefs zijn prooi
in dichtgeslibde vijvers
onmachtig met lamgeslagen vleugels
kijk ik verbaasd en leeg
naar de vlucht van de poëet
ongehinderd in het hoge blauw
spreid mijn armen hulpeloos
en zie hoe het ei zich opent
het baart een ongestreken vers…
Zo ver van hier
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.345 Jij kleine, lieve meid,
je bent zo ver van hier;
gegaan tot waar geen wegen zijn,
en enkel maar vermoeden.
Je draagt een leven met je mee,
een teer bemind-zijn
dat niet wijken wil.…
ver van mij
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 326 maar jij
kwam te dichtbij
en kraste
koude winterwoorden
op de ramen
van mijn ziel
ik dacht toen
dat die woorden
voor altijd
bij mij hoorden
en leefde lange tijd
in de echo
achter die leugen
als bevroren
maar niet alles
ging verloren
in die kilte
want nog steeds kan ik
de warmte van de zomer
horen zingen
in de stilte
nu nog ver…
het is zo ver
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 453 het is zo ver
na vijftig jaar zegt ze:
ik ken u niet…