223 resultaten.
Achtertuin van herinnering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Het zijn her en der verstrooide scherven,
onttrokken aan wat het verleden betrof.…
Codicil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 mijn pens (niet
voor de poes)
= voor de hond
't bloedend
hart (z.g.a.n)
half om half gehakt
= voor mijn lief of
voor de gek & wat
die ervoor geeft
wat er van
me overblijft:
gevoelens zijn
gevierendeeld
mijn gedachten
reeds verstrooid…
De verstrooide professor
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.155 Er was eens een professor
Die was ijselijk geleerd
hij sprak wel twintig talen
En er werd zelfs beweerd
Dat hij wanneer hij boos was
(Dat gebeurde voor en na)
Zijn dove dienstmeid uitschold
In vloeiend algebra
Hij had wel duizend boeken
Waar hij dagelijks in las
Hij wist wie in 't jaar honderd
In Japan mikado was
Maar als hij ergens heen…
VERSTROOID KLEURENSPEL
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 (haiku)
Vage wijnvlekken
op wit vloeipapier: denk aan
bosanemoontjes!
(tanka)
Daar, in de verte
ligt een dorpje, overhuifd
door hoge beuken;
groen en rood houdt elkaar vast,
krult zich om de daken heen.…
Het zaad verstrooid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 wat jij raakte
schitterde als goud
nu zijn je handen broos en oud
het water uit je bron
is langzaam opgedroogd jouw
wilde bloemen op een hoop gegooid
het zaad verstrooid
door tijd en tegenwind dat
hopelijk weer goede aarde vindt
jij hebt alles weggegeven
als je in de spiegel kijkt
weet je wat er over is gebleven…
VERSTROOIDE BEELDEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 Oude zuilen staan
gebroken en verlaten,
omkranst door wingerd.
Ik houd me ledig,
besef hoe mijn leven is:
onnoemelijk vol.
De zon gaat onder:
ingehouden reuzenkracht
glanst rustig en lief.…
VERSTROOIDE BLIK
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 94 (tanka)
Geelgroene bladen
van lelietjes der dalen
brengen in het bos
licht opbeurende vlekjes
op triest, gevallen herfstloof.…
WINTER NADERT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Een kerstboomlamp brandt,
verstopt in engelenhaar:
vér - verstrooid schijnsel.
Een vonk verdwijnt in de nacht...
Vuurwerk of vallende ster?…
Regenboog
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 681 Als ballade aan de zon
in alle kleur getooid
Verschijn je aan de horizon
als de regen wordt verstrooid
Natuurlijk en fenomenaal
ben jij geboren uit de zonnestraal
Alleen kenbaar uit het juiste zicht
ben jij natuurlijk een gedicht…
ontregeld
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 365 voor het laatst zal
ik mij oprichten
in ontregelde ruimtes
vervreemd van enig perspectief
inlevingsvermogen
verstrooid in
seizoenenloos gezicht
ik die niet wist van tijd
van dagen die zich
wentelden in het onbewuste
bijna niets lijkt nu veel
het swingt soms als de pest…
Spelletje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 281 verstrooide statistiek voltooide romantiek
in het publiek
sjiek!…
radiologica
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 ik plant mijn boom in
geestverwante aarde, op een
kalme dag, dicht
bij mijn havenhoofd en wieg
zodat ik wortel schiet
in gedachtenrijke waarneming
zichtbaar door verstrooid licht
synoniem van wolkenwaarde
zonder te weten hoe of wat
en dat is nog maar het begin…
Lees Slauerhoff!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 In Nederland, schreef hij,
kon hij niet leven
Men moet er, te benauwd,
zijn lusten reven
Hij zwierf als scheepsarts,
lust- en rusteloos
Naar China, Portugal,
de Verre Oost
Dat hij een eerlijk
zeemansgraf bewaarde
In schuim en asch
verstrooid over de aarde…
Spiegeling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 874 Verstrooid over slinger doortrokken akkers
vol verwarring zonder vragen zonder licht
en zonder verleden om op terug te vallen.
Ik wil dit niet, toch moet ik door.
Niet omdat de nacht me achtervolgt maar
omdat de waarheid in mij zit
Schreeuwend om in de spiegel te mogen kijken.
Strelend omdat ze mijn schoonheid bezit.…
Pluk de dag
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 248 Door mijn verstrooidheid merk ik dat de dop
van almond handcream van de Bodyshop
níét past op Ecodenta whitening gel.
Ik wil Cees Buddingh’ niet bekritiseren
maar andersom is dom om te proberen.…
gebroken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 482 auschwitzmonument
onder onze hemel
die eens anders was
werden zij vernietigd
haat doodsangst
verstrooide as en rook
zes gebarsten spiegels
onze hemel is geschonden
regendruppels vloeien
als menselijke tranen
over een gebroken mensbeeld…
De zus van
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.027 in een flits zie ik opeens
mijn overleden vriendin
in het gebaren van handen
of het schudden van haren
soms mis ik haar intens
met al haar dolle fratsen
vaak was ze heel verstrooid
leefde in een andere wereld
je zus en ik spreken wel eens
over hoe dierbaar je ons was
.…
eenvoud
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 359 een groene dijk
beklommen door een hek en zijn schaduw,
scheve schapen
de zee
waar schepen elkaar lijken te ontmoeten
het vlakke achterland
met hier en daar een torenspits en
een verstrooide molen
de sloot zoekt een beetje warmte in het riet…
Aan de buitenkant
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.202 Aan de buitenkant
is de hand van mijn vader
een polderland
met riet en pluimgras
blauw gezwollen beken
en hier en daar, verstrooid,
wat zonnebloemen.
Aan de binnenkant
is de hand van mijn vader
een stafkaart
met snelwegen
en wandelpaden.…
Kopje suiker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 204 Mijn buurvrouw was de geleende vuilniszak
en af en toe wat vulling voor de kattenbak
dieper reikte het contact nooit
ik ben enigszins verstrooid
Ik kreeg vandaag een kaart
dat haar klus was geklaard
ik heb spijt als haar op mijn hoofd
ik heb haar ooit eens een kopje suiker beloofd.…
Witter dan de winter
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 546 je waaide sneeuw
witter dan de
winter ooit ontdooide
ik rijpte
hoog in bomen
door de strenge vorst
kristalliseerde in
jouw kleuren toen ik
zon als eerst zag komen
maar vervaagde
door jouw sneeuw die ons
licht in diamant verstrooide…
woorden dragen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 ik draag een paar
kleine woorden in
mijn handen waar ik
af en toe aan denk
verstrooide
verbanden diep
in handpalmen
verborgen
als ze de weg
naar elkaar
niet vinden
laat ik ze dan
zonder overlevering
verzanden als
stukjes papyrus
in het zand van de
Sahara?…
woorden dragen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 k draag een paar
kleine woorden in
mijn handen waar ik
af en toe aan denk
verstrooide
verbanden diep
in handpalmen
verborgen
als ze de weg
naar elkaar
niet vinden
verzanden ze
zonder overlevering
als stukjes
papyrus in het
zand van de Sahara…
In maagdelijk betreden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 de passen
op strand
ik heb ze geteld
meter voor meter
pas later
kwam dan je hand
verstrooid in
bijna vergeten
we stopten
bekeken de sporen
zo close omdat
niets ons kon storen
blikten vooruit
in maagdelijk betreden
ik in gebed
jij heel tevreden…
vliegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 zijn warrige woorden
kunnen niet langer bezweren
verstrooid waaien ze uiteen
met karige bagage
vederlicht onthecht staat hij
aan de rand van de wereld
de angst danst in
zijn tollende hoofd:
hij gaat vliegen
niemand hoorde het
breekbare geluid op
het geruisloze asfalt…
'De Hoop'
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.119 Sneeuwwitte vlaktes
zandduinen
als golven gestroomlijnd
schelpen aangespoeld
op een hagelwit strand
het beeld
overdondert
gedachten
dromen voort
verbeelding draagt mij
naar de horizon
verstrooide as verdwijnt
als sneeuw voor de zon
stilte...
ik verlies mijzelf
in stil geluk.…
Dementie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 274 Wat aan mijn voeten lag
gekluwend met najaarsdraden
verwaait, verstrooid, weggedragen
naar onbereikbare oorden.
Geen verleden, geen toekomst meer
het heden onbepaald
onbewust van tijd
en eind
.…
Het oudgediendensonnet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 174 zij marcheerden
met vliegende vaandels
en stampende tred
woorden en zinnen
formaties van strofen in
het oudgediendensonnet
wat pelotons losse rijm
verstrooiden vertier en
warmte op het winterse plein
het defilé werd besloten
met vuurwerk van dichters zelfs
losse flodders hebben hun knal genoten…
getekend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 150 iemand trekt met kalk
een lijn op de muur
rond jouw lijf
jij bent getekend
verdwijning in
het donker zonder
schaduw een lege
koffer in je hand
bevend
stapt je rechterbeen
in de stroming
van de ongewisse tijd
iemand
herkent je
aan verstrooide kalkresten
door je dunne witte haar…
iemand ziet je
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 iemand trekt met kalk
een witte lijn op de
muur rond jouw lijf
je bent getekend
zonder schaduw
verdwijn je in het
donker je houdt
een lege koffer vast
een beetje bevend
stapt je rechterbeen
in de stroming van
de ongewisse tijd
een kalkrestje
rust gelaten op
het verstrooide haar
iemand ziet je…