Alle inzendingen over verstrooid

soms hoor ik nog het zachte ploffen van je dobber alsof ik jou tussen 't riet ontwaar terwijl het beeld verbleekt de zon hier warmer schijnt weemoediger ondergaat waar je verstrooide lichaam met de tijd verzonk, je ziel voorgoed met je oude stek verweven blijft…

Geluid dat uit de foto's stijgt Kale plekken binnen het hoofdgordijn Wie er allemaal verdwenen zijn Tegen de lijmstokken van de dood gevaren Roekeloos, as, verstrooid verleden Stomme film zonder gebaren Naar de dood richt ik elk grijs kanon In de haven van Toulon. ----------------------------------------- uit: 'De dorst der havensteden…

stil wereld verkleind ik hoor de zon niet meer maan huilt wind opgesloten verder bouwen kan ik maar niet statisch luisteren leegte verteld hoger ijler draad gerekt tot hij knapt met open hart ogende oren vlieg ik omlaag laat as de as verstrooid…

Het gebed tot God zegent de vroege ochtend evenals de late avond en menig verstrooid uur bij het drukke middag van de dag eens kort en krachtig blije woorden of vragen naar de hoogste Heer zenden is een onkwetsbaar schild sterk en steeds te gebruiken onder voortgaan vol geloof.…

Maak mij niet wakker Als de dood me beschildert Met verstrooide kleuren In een vertrouwd seizoen Neem me niet mee Als een late roos Nog bloeien wil, Vredig in het herfstgroen Beroof me niet Van mijn stenen schaduw Als bladeren vallen, Verdoofd door de wind Laat me rusten In mijn laatste traan, Die de droeve stilte In leven en in…

Schaamrood bloeit op zijn wang Het fleurt hem stiekem op Gekneld in schuchtere twijfel Blaast hij de afspraak op Siddert van verlamming Het kost geen moeite Zijn groet te laten ontsnappen Door overbodige handen Door lippen van ijs Verstrooid weent hij met droge ogen Vergeet de eerste zin En verraadt de koele koorts…

ik wandelde mijn schaduw voorbij hij leek niet op mij ik voelde het passeren liep sneller om hem uit te proberen verstrooide het licht, hij rende vliegensvlug uit zicht ging hem achterna liep de diepste sporen dacht zo te kunnen scoren hij belde aan, een nummer zonder naam mij liet hij niet binnen ik bleef staan, het licht…

Schoonheid weerkaatst magie betovert een traan glinsterend in zonlicht verbloemt verdriet onbereikbaar verlangen voert gedachten naar eindeloze tijd vriendschap kwistig verstrooid draagt ver over vlaktes van eenzaamheid boven de wolken een waas van sterren noodlot stuurloos levert strijd weerbarstig als de ziel…

opgehokt kakelende kippen stem die stokt paddenstoel met stippen een raakvlak ken ik niet mijn kader is geen kwetsbaarheid ik soleer naar verdriet toch is zijdezacht mijn hart gerafeld glee na glee verkaveld uitgepuzzeld bedacht in stukken uiteen gevallen, kant noch wal raken mijn momenten verstrooid verval ik in fragmenten…

buikdelers uit het verleden gewoond in dezelfde schoot die niet meer bestaat - verstrooid boven de Noordzee. vage herkenning van gewoonten en uiterlijk een woord, een hand een gebaar gedeelde herinneringen blijken verdeeld ieder zijn eigen verhaal zijn eigen bril buikdelers van vroeger er ligt een leven tussen…

nat lichten schaduwen op van het wegdek etalages spiegelen hebzucht te kust en te keur guur waait de wind door het tochtgat van geld na zes rondjes proberen lukt het te parkeren tussen kale bomen bladeren gratis verstrooid slechts poenige mensen warmen de winkels ons kent ons meer dan ooit…

Verstrooide vlinders harsbrokjes gloeiende bladerknoppen het geluid van vleugels blauwbleke splinterogen. Dit bos. Lichtgeurig deinend schaamteloos ademend naakt groen.…

De vogels op veld en in het bos zij worden echt niet moe zij vliegen af en aan zij vervullen de opdracht hen gegeven soms in nevelen gehuld verschijnen zij op aard zij zijn nog nooit geëvenaard soms afgeslacht of lang gekooid over heel de aarde wijs verstrooid hun leven kort hun wil intens hun stem gehoord zij brengen ons het woord…

De kleuter zegt oprecht bij het avondgebed Lieve Heer dank U dat ik vandaag van onze schooljuffrouw heerlijk mocht spelen in het poppenhoekje moge de volwassene met hetzelfde hart God uit heel zijn ziel danken voor vreugde en voorspoed bij het dagelijkse werk verstrooide geneugten van het kleine leven edel streven der mensheid.…

Terwijl zijn flair afnam nam de vergetelheid toe handen verkrampten sindsdien hebben snaren niet meer getokkeld hij wuifde niet meer naar de nieuwe morgen zijn mond werd stil het hoofd leeg en eenzaam zag ogen niet meer stralen de geest verstarde totaal verstrooid en uit balans vroeg hij haperend om zijn moeders rozenkrans en…

Jouw stoïcijns zelfvertrouwen Verscheurde mijn spiegel Verstrooide mijn zelfbeeld Over de bodem van mijn ziel Letterlijk onder de voet gelopen Je hebt mijn naam geroepen Getracht de snippers te vormen Naar jouw evenbeeld Maar het bleef bedrieglijk Anders Genen in je eigen kind Bleken gemuteerd Tot daadkrachtig wezen Ben je bang dat…

Jouw as verstrooid op het gras Jouw as meegenomen door de wind want eens was jij een mensenkind Jouw as waarheen gewaaid waar? voorgoed onvindbaar Jouw as is zijn weg gegaan zoals jij bij mij bent weggegaan Jouw as krijgt een laatste groet vaarwel mijn lief het ga je goed…

Tussen u en mij Zeedistel en zeekraal een lege plek voor ons warm zand en de zon die ter kimme gaat rood gloeit en uitdooft Ver, ver van ons stemmen verstrooid op de wind Een hond blaft en boven ons muziek als een lied Hier is de cirkel rond het lichaam veilig achtergelaten Hier bestaan wij hebben niets rollen af en aan vloeien…

Zelf viel ik op alles, dat aantrok als goud, van jou Zeer gastvrij en open Brutaal met een glimlach Mijn zon aan de hemel Mijn maan bij nacht Kussend silhouet Verlangend schaduwbeeld Verstoorde stilte door Een verstrooide vogel Een verlate auto Afscheid. Tot ziens Van iets herrrezen Verdiept. Vervallen. Naar…

Gouden gewelven weelderige elfen verstrooid over dromerige seizoenen. Bomen schrijven sterren in de aders van de tijd. Geduldige lezers vinden een bestaan waarin licht en donker samen gaan.…

Hij geloofde aan reïncarnatie en - verstrooid de snaren toetsend - heeft hij op een dag verteld dat ik vroeger een prinses was of de dochter van een Indianenstamhoofd en Kiruka heette. Zelf zou hij terugkeren als bruingestreepte kater. ---------------------------- uit: 'Gedichten 70', 1970.…

vanochtend na het ontbijt ontdekte ik, door mijn verstrooidheid, dat het deksel van een middelgroot potje marmite (het 4 oz net formaat) precies past op een klein potje Heinz sandwich spread natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd of het sandwich spread-dekseltje ook op het marmite-potje paste en jawel hoor: het paste eveneens -----…

Die lijnen op jouw gezicht kleuren donkerder dan ooit kan ook komen door dit licht zelfs jouw blik lijkt zo verstrooid En die rimpels rond jouw ogen mis je sprankelende lach was het schuld of onvermogen dat ik het niet eerder zag Neem jou stevig in mijn armen trek je heel dicht tegen mij laat mijn liefde jou verwarmen en voor even zorgenvrij…

Ik zat dieper in de put dan ooit, mijn gedachten waren meer dan alleen verstrooid. Mijn hart deed zoveel pijn van het vele verdriet, jij was en bent de enige die het ziet! Nu ben ik al weer wat weekjes bij jou en is mijn hart niet meer in de rouw. Ik voel me weer gelukkig en blij, dat komt omdat jij vanbinnen zit in mij.…

Laten we vergeten dat we waren te gedogen om niet te verleren verwaaid, verstrooid geroofd in onwetendheid vloeit helder bloed uit onzichtbare wonden vreugde raakt de pijn, bijna volmaakt refrein, uit de poriën van het lot gedragen, gedachten onbesuisd niet geringd, vogelvrij, deze luxe lijkt onuitputtelijk er wellen tranen die…

verstrooid als ze was door deze kleine, blonde rups met haar guitige strepen. -------------------- uit: 'Hulp', 2004.…

Hoeveel herfsten zullen we nog samen wandelen over het bladgoud op de paden -verstrooid- door onze voeten betreden, belopen die de weg zoeken in tunnels van spetterend groen en spattend geel ...als 'n omarmen Niet oud voelen we ons als we samen ....wandelen We 'lezen' de bladzijden van de natuur ...als boeken We…

Vannacht heb ik stofgoud verstrooid Over de treurbeuk die over de stroom hangt Een wapenschild met een vlinder geschetst Om blauwbloedig met vaandel en een loze kreet Te tronen door een luwe dreef Verder heb ik een aquarel af Een inktvis die zonnebaders van het strand plukt Tentakels die uitvloeien in zand Al beken ik ruiterlijk Dat niemand…

langs gebarsten lippen fluistert een cri du coeur nauwelijks verstaanbaar door gloeiende malheur verstrooid probeer ik te luisteren naar het raadselachtig klankdicht onsamenhangend verpakt in lucht vaag beschenen door wat maanlicht brandende ogen zouden liever capituleren maar haar onderbewustzijn laat zich niet kalmeren ze spiegelt…

waar de waag gesproken had met goddelijk gezag Zo was de dag begonnen toen het volliep op het plein waar niemand nog verbaasd keek toen het vuur de hemel zag Het recht had zich bezonnen met de zoetste klare wijn terwijl een cerubijn gekweld nog maande in beklag Toch brandde ze als hel waarna gehaast de chirurgijn haar laatste as verstrooide…