ik vlieg weer
stil
wereld
verkleind
ik hoor de zon niet meer
maan huilt
wind opgesloten
verder bouwen kan ik
maar niet statisch
luisteren
leegte verteld
hoger ijler
draad gerekt
tot hij knapt
met open hart
ogende oren
vlieg ik omlaag
laat as de as
verstrooid
Zie ook: http://lommerte.wordpress.com
Schrijver: enrico, 24 maart 2012
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Mooi en veelzeggend gedicht.