Alle inzendingen over vertrappen

niet van dag tot dag te leven zoals het komt en gaat waarom weten wij mensen het leven te verrommelen door telkens weer te kiezen voor net die verkeerde weg als blinden gedragen wij ons voor de gevolgen van het doen dat de grond onder onze voeten langzaam zeker doet verschroeien waarom willen wij niet begrijpen dat wat wij blind vertrappen…

Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg, ik zorg dat de zon het niet verschroeit en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen. Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant. Ik let er voortdurend op en geef het steeds wat het nodig heeft.…

Ach deze tijd, onze tijd van neergang en overgang, scheidt de vroege dauw van de schaduw die we nu vertrappen, morgens opgestart in de late middag al verdampt, zich vast klampt in het tempo van elke hartenklop waarin we mochten hopen, en iedere seconde tart en eindigt ligt de nacht van overmacht een nieuw stelsel als vulsel in…

Omdat het zo ver weg is en toch ook dichtbij Omdat mensen ongelijk behandelen vanwege kleur, uiterlijk kenmerken die je hen toeschrijft soms redelijk lijkt zelfs aanvaardbaar wordt gevonden maar nooit redelijk of aanvaardbaar is Omdat mensen beoordelen, mensen veroordelen als een minder soort beschouwen leidt tot het vertrappen van…

Want wat doen we de globe aan met oorlogen, vertrappen en wapens al zou men er niet stil bij staan, is het al met al dramatisch! Als vanzelf hebben we bezit van je genomen ‘t einde zal een enorme knal geven, als de laatste dag dan is gekomen, weten we hier: dat je was: om op te leven!…

Vier wilde merries Dood, Droom, Liefde, Wanhoop, hun hoeven scherp gesmeed snijden in zang bloemetjes op jurk vertrappen en verscheuren haar borsten openen, in haar navel dansen en zij verzet zich niet kortademig niet te stillen zij taalt naar altijd meer tragiek in haar gelaat de laatste vlam in stervende stieren zij Virgen de…

het jonge vogeltje dat wij verloren wanen in het lage dichte struikgewas, trachten te vinden, in de vaste overtuiging het te redden van een zekere verstrengelingsdood, vertrappen wij onder onze lompe laarzen. de drenkeling te hulp schietend, duwen we kopje-onder.…

Het risico is gewoon te groot vertrouwen is geschonden gezondheid is een heel groot goed en niemand heeft dat te vertrappen! Dus blijft de deur van mij nu dicht je bent niet welkom meer, omdat je speelde met vuur en mijn vertrouwen zie ik je liever nooit meer!…

strot ben op zoek naar enig houvast bid wanhopig tot een God wil niet wakker, wil niet slapen droom alleen maar terug in tijd wil niet weten, wil niet denken raak vertrouwen plotsklaps kwijt kijk de dagen naar het voorjaar pluk alleen maar stil verdriet slik gedachten naar het einde niemand die mijn tranen ziet wil verketteren, wil vertrappen…

Ze doet de roodgloeiende schoenen aan haar voeten en ze danst, danst, danst met alles wat ze heeft, met gloeiende schoenen blijft ze dansen alsof ze sneeuw wil vertrappen.…

Mijn hart weer uit mijn borst te rukken, te vertrappen in duizend stukken, Waarna ik ontdaan van zelfvertrouwen, opnieuw mijn leven op kan bouwen, Nee, nee nog niet misschien. Mij beslist niet meer gezien! Weet je wat ik vraag aan jou?…

Wanneer ik verstoken ben van jou voel ik me zo alleen De wereld lijkt dan een plaats waarin ‘n mens verdwaalt Ze verwordt tot een leegte Een plaats waar angsten regeren Ik begeef me langs afgronden probeer angstvallig mezelf overeind te houden Steeds weer zijn er mensen die jou vertrappen op de jacht naar het kortstondig geluk Zij, die haast…

Al jong is er de angst om het vertrappen van een tor in de sporen van een zandpad, als ik busbestuurder ben tussen een moederhand en tralies van verdriet de bomen. : Een projectie uit de tijd van Okkie Pepernoot en Pinkeltje met zijn muizen; wat later Abeltje en de lift, misschien.…

ogenblik heb je vervloekt en jij mij gewroken met vertwijfelend gekras diep uit je binnenste moedeloos verpakte ik je in een groene doek als ik jouw krassende medogenloze stem hoorde, omsloot ik met vaste hand, je slanke hals totdat mijn knokkels wit werden wilde je kapot slaan met een krachtige slag om nog eens elk deeltje tot splinter te vertrappen…

Gedachten gaan als zagen hun gang, en - ongelukkig als een koning - wordt de rijst te zwaar betaald, en komt je het vertrappen van tastbare heiligheid duur te staan: - al ben je dan een god van over zee je aureool bestaat uit louter lellen - omwille van de knoken van een kind.…

De stekels van de braamstruiken staken in mijn armen, wisten bloed te decoreren, prikkelden mijn scheenbenen, die de hoge prikstengels probeerden te vertrappen, zodat ik de sappigste bramen kon plukken. Het zweet gleed langs mijn zwoegende lichaam en ik genoot met volle teugen, meer nog dan later met mijn Chardonnay en exclusieve brie.…

is de liefde als zij om houvast te geven ons in haar armen strengelt opdat het mooiste samen dan tot bloei kan komen mooi als briljanten is de liefde die naar elkaar de mensen trekt die de ander groeien laten aan de gulle lach van het geluk dat in elkaar gevonden wordt volhardend is de liefde als de een voor de ander niet de bloem vertrappen…