Alle inzendingen over vervuiling zee

Vervuilend was het voertuig niet, waarmee de vrouw de man verliet. D'r vliegtuig imponeerde Lex. Per bezem vloog ze in de lucht. Ze keerde niet op deze vlucht. Hoe blij was Lex: hij werd d'r ex.…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

Drie bladen wentelen rond de as gelijkmatig zuigen ze wind in de gestroomlijnde koker door een kluwen van kabels verbonden met fijne mazen het net dat verdeelt Groene stroom is verwekt in vallei of poldervlakte De baron die zich wentelt in blauw bloed zeurt over de vervuiling van de horizon de meeuw die zijn vleugels zou schenden Hij…

waarom dat water vervuilen ? hand in hand kan er veel veranderen wanneer stoppen uiteindelijk die verschillende zuilen, wanneer geeft eendracht meer macht, die vrede geeft en kracht…

waarom dat water vervuilen ? hand in hand kan er veel veranderen wanneer stoppen uiteindelijk die verschillende zuilen, wanneer geeft eendracht meer macht, die vrede geeft en kracht…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de…

zolang de europese wereld leeft en, bloedend, droomt de roekeloze droom waarin het kruishout als een wijnstok rankt, ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee het lichten van de creatieve geest.' 1939…

Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen... - Waarom uw avondlijke vreê bevuild met slijk van derf verleden, o Geheugen? Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken... - Waarom, waarom uw beeltenis…

alleen jij en ik een dierbaar moment met jou die mij kent gedachten razen aflandige windkracht elf wandelend met mezelf ik heb je lief je biedt perspectief stelt gerust alles mag ik achterlaten je spoelt het weg als ik je dankbaar gedag zeg is de wind gaan liggen…

Als ik ooit een keer echt doorheb hoe te leven, ben ik er dan nog? Als ik eindelijk begrijp hoe het leven gaat, zal het dan nog gaan? Wie kan mij zeggen: Bestaat er tijd van leven zonder verlangen? Zal ik weer dansen als ik het leven liefheb? Of is dat te laat?…

leidraad eet of wordt gegeten van micro naar macro waarbij de grote soorten al verdwenen zijn en het grut listigheid in virale en bacteriële vorm op de mens heeft losgelaten het misbruik van de natuur is het nog kloppend hart van het einde geworden toen het echte genenblauw op was en de zon als energie en leven gevend door vervuiling…

met mijn wenkbrauwen hang ik aan de stoeprand dit kikkerperspectief biedt nieuwe mogelijkheden de stroom van de goot gaat voorbij het riool in vervuiling van de straat verdwijnt als sneeuw ik vlieg hier in spiegelbeeld door lucht en wolken anaeroob als ik ben een bevrijdende vlucht thuis in het slijk der aarde proef ik de bitterheid…

door vervuiling, opwarming, ozonlaag kapot... en al de rest!…

En 's avonds daalde Hij op Zijn duintop En zag de velden Veelkleurig schemeren - Nog teder blinken - Zag hoe de zon zich Baadde in de golven, Zag hoe de zee zich Wond om Zijn aarde, En al de sterren Stegen en daalden Rondom Zijn hoofd. ----------------------------------- kuras = borst- en rugharnas…

De Noordzee doet zijn gore golven dreunen En laat ze op 't strand in lange lijnen breken. Zijn voorjaarswater marmren groene streken En schuim en zwart waaronder schelpen kreunen Zie van 't balkon mij naar den einder leunen Met ogen die sinds lang zo wijd niet keken: Een droom in 't hart is me eer ik 't wist ontweken En 't oog wil buiten…

De lucht is stil: op eindloos verre heuvlen Strekt zich de stad in blond en rozig licht - Ik wend mij om waar lachen klinkt en keuvlen: Daar kust een knaap een blank en zoet gezicht. Ik zie omlaag: in vaste en strenge perken Sombert rondom een kom een herfstge tuin. Ik zie omhoog: een koepel, zwaar van zerken, Stijgt, sterrrenwacht, hoog boven…

'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen; 'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen, en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend. o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen, u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd: uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid…

Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken Ja..., zwemmend Ik zit met mijn rug gekeerd Zie in mijn spiegel de zee ..heb hem even niet nodig..…

Mijn dochter in Enschede, houdt heel veel van de zee. Op elfhoog in haar torenflat, voelt ze zich tevree, als op de golven van de zee. Maar eens per jaar, dan gaat ze echt. “Ze waait dan uit, “ zoals ze zegt. De haren in de harde wind, de voeten in het zand, lekker samen naar het strand.…

weer wordt de lucht beschreven met gebouwen die de horizon vervuilen door tanden en kartels waarin beschavingen huizen in strakke banen zoeft verkeer filegewijs naar zijn bestemming ongeacht de prijs voor mensen en milieu de crisis is bedwongen terreur en aanslagen zijn alweer begonnen op het leven om ons heen primair telt macht…

Deze aardbol is ongelogen ongeschonden, niet boordevol vervuiling, zonder effect van een broeikas. Het draaien van mijn wereld stopt zodra ik er een vinger op zal leggen en mijmer over de bestemming die ik aanwijs. Het is hier niet doordrenkt met geweld over de vraag: “Wie heeft het hier voor het zeggen?”…

en doof de herinnering niet aan de drie gouden zuilen, als het lot mij versmeten heeft en mij vervuilen laat als een vod.…

en doof de herinnering niet aan de drie gouden zuilen als het lot mij versmeten heeft en mij vervuilen laat als een vod.…

RIVM- en OVV-rapport: vervuiling is nog altijd stelselmatig, bedrijven en provincie zijn nalatig, maar iedereen belooft dat ’t beter wordt. Hoe reageert men nu bij Tata Steel? Een nieuwe koers, of weer een blabla-deal? Toelichting: Cursus mooipraten Hoe om te gaan met ongemak en leed?…

Geen wolkje tussen de strepen van einderreizen in de lucht geen vlaagje wind doortrok de bladeren tot fluister, geen zucht vergezelde mijn gedachten die keer op keer verder weg waren dan dwalend over bruggen die beter zouden branden dan ooit gebouwd doelloos heb ik ze tot kraken toe heen gesjouwd niet bewust van het mooie weer ontluikend…

waar de voorplecht het water sneed en jij golven weer dichtritste gaf het water in een kleine opening snel stand van zaken in spiegelend glad verschijnen lieten de diverse metamorfoses een veelheid aan mogelijkheden zien waarvan velen in kleine rimpelingen geschiedenis spraken terug kijkend konden wij de vaart zien die wij…

met in zijn rug een muur Ons wereldje draagt hij heel even wichtig op de breedste schouders van `t heelal nooit eens of ooit, noch wiekend na val zijn naaste is daarenboven (mede) plichtig Tezamen draaien zij moeiteloos door zaaien verwarring door termen te smijten mogen van God los de kernen splijten Een zwamwolk verschiet aan kim met vervuiling…

eet eens iets anders dan ijsbergsla in de winter ga op vakantie…

ik dreef op een zee van geschreven woorden de aflandige wind opende een blanco a-vieren strand daarboven de zon vol ludieke ideeën in zomerstand ik lachte om de creativiteit van koud watervrees na deze eb ben ik gaan springvloeden met gouden grepen uit het goede wij stormden buien voorbij in een extreem calamiteiten tij…

Door tal van verontruste ecologen Is deze week de noodklok weer geluid. Wij putten immers Moeder Aarde uit Zolang wij hier ons welvaartspeil verhogen. Toch schijnt het ons alleen te kunnen boeien Hoeveel wij economisch kunnen groeien.…