Alle inzendingen over verwachting voor de dag

De laatste noten zijn gespeeld Op het podium nu twee, eenzame mensen Alle harmonieën hebben ze laten horen Alle klanken hebben ze gedeeld Het podium verlaten valt niet mee Voorzichtig dalen ze af Verstild is de achtergelaten ruimte Nu nog ogenschijnlijk met z'n twee Een schreeuwend hart hoor je niet Ze lopen maar waar naar toe Navigeren…

Dit is de dag die er nog nooit eerder bestond en er nooit meer is. Wel heel bijzonder om er iets leuks mee te doen en te genieten. Een stapje naar de eeuwige verrukking en zalige rust. En vrede, vrede, en vreugde, vreugde, vreugde, en liefde voor jou.…

Dit is de dag die God mij wil geven Die ik als een geschenk mag ontvangen Om deze dag weer nuttig te besteden En opnieuw in gezondheid mag beleven. Aan het einde van deze dag gekomen Mag ik God danken voor al het goede En dat hij mij deze dag weer nabij was Bij alle dingen die ik heb ondernomen.…

Voor mensen met een kronkel in hun leven Niet zo dat ze een standbeeld af gaan zagen Maar wel een beter leerklimaat gaan vragen Of een olifant zijn zicht terug gaan geven Wie een rijmdaad van formaat verrichten mag Maakt deze dag weer tot gedichtendag…

de dag joeg me vroeg uit de veren een kus zei doeg ik hoefde niet weder te keren…

is dan weer stil en kijkt verlangend uit naar mensen die niet kopen de gouden klok van boven in de mooie toren zet niet de vaart erin maar kijkt als oude wijze man de drukte aan en weet dat hij de dag beheerst de dag gaat voort in eigen tempo tot de rust in de avonduren valt de stad komt bij in rust en toch de dag blijft als herinnerd…

dag dorre dag nu ga ik slapen ik vervloek je zonovergoten vrolijkheid, je tijd, je mensen, en je niet aflatend gezeur, je iedere dag weer 'zin' te geven.....…

't Ochtendgloren glimt: een dag begint, gelijk aan alle andere, maar bewaart weer als altijd ongekende pracht of smart.…

Woede ligt Onder mijn dag Vierentwintig-zeven Waakzaam te zijn Is er als Ik slapen ga En zeker als Ik wakker word Aan het begin Van elke nieuwe dag Slapende vulkaan…

Het was een dag als alle andere dagen Er kwam een koopman langs die dood verkocht Ik liet me door zijn gladde praatjes strikken en kocht een borstel. Nog diezelfde dag borstelde ik de straat totdat hij glom. Ik werd door dertien auto's aangereden. Schampschoten. Had me dus weer eens bekocht.…

hoofden eenogige wolkenloze lucht waar dromen vandaan tevoorschijn komen als zijderupsjes zich in duizenden meters spinnende talen op grijsgroene moerbeibladen bedekt met haartjes onthullende draden een verliefde zon tegemoet komen zomaar zonder opdracht of regen strekkende voelsprieten even een aanraking van uitslaande vleugels naar wat is (een dag…

Ik ga je missen met je mooie ogen stralend als altijd om mij heen. Je lieve gezicht dichtbij mij Ik ga je zo missen nog meer dan jij mij.…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

de dagelijkse dingen om te beginnen douchen dan ontbijten en op buienradar kijken of ik droog zal blijven trek meteen een regenpak aan het beginnende licht en de lanterenpalen die uitgaan geen tijd voor weemoed of verlangen want de dag is pas begonnen en meedogenloos het zal weer gaan zoals een dag nou eenmaal gaat…

daag me niet uit trek engelen uit mijn aderen en lieve woordjes uit mijn mond kijk in mystieke kelders en bezoek de rommelzolder opgeruimd maar niet zo leeg als het hoofd van een Boeddhist daag me niet uit laat de engelen zingen en stoor ze niet…

Deze morgen is het windstil wat ligt verborgen vuisten zo kil Deze middag stormt het in mij wat ik ook zag wat ik ook zei Deze avond stuurloos gevoel waar ik ook stond geen enkel doel Deze nacht druppels langs de ruit wat ik ook dacht maakt niet meer uit…

vergleden avondlicht verzonken water van veel later mijn ver gezicht tot de ochtendkilte bevend morgengloed die rillen doet in dagende stilte alleen bij schemer zie ik nog minder maar beter van toen en toch ik wil deuren sluiten en het grendelen van geluiden met geurende rozentuilen van daarbuiten…

het leven bij de dag mijn licht, mijn kind mijn kleinkind brengt mij dichter dan ooit bij jou en jou.. en er is niets wat mij zó aan het leven bindt dan dit zeker te weten ieder verhaal en alle schoonheid zou ik kunnen missen aan de overkant maar dat ik je zo liefheb wil ik blijven weten…

en dag is dag voor altijd dag zegt ze tegen haar tegen mij je gaat toch weg terwijl ik blijf en zij gaat verder weg verlaat ze ons dag schat wij blijven dichtbij dicht bij jou…

Ik wilde eigenlijk vragen, Begint het al te dagen. Door wat voor zaken Moet jij je laten raken, Je steentje bijdragen. Het zijn woelige baren, Waar jij je weg moet varen. Met kennis van zaken Kun jij je eigen weg bewaken.…

gaat voorbij voor je het weet een paar mensen in een tv programma discussie over voetbal en dat het slecht gaat of juist weer wat beter probeer je iets te denken over de sneeuw die gaat vallen vrijdag en donderdag eerst storm en opgesloten in je huis denk je alles je leest wat in je boeken je wacht dan op de sneeuw het…

Versnel me, vertraag me Beantwoord me, bevraag me Verlaat me, belaag me Prijs me, beklaag me Verdraag me Daag me . . . Uit.…

vol heimwee zijn de dagen terwijl je steeds meer vergeet tot aan de vraag of je wel ooit bestond op weg naar de supermarkt en weer terug maar waar ben je je kijkt omhoog naar de meeuwen en je vraagt je af wat ze daar eigenlijk doen de meeuwen zijn de meeuwen…

de dag begint er is wat licht en wat rumoer en de trams die krijsen net als de meeuwen langs de grachten terwijl ergens in halfdonkere kamers iedereen opstaat en in de spiegel kijkt tanden begint te poetsen roept dat iedereen opschiet buiten de vuilniswagens oude bedden ophalen en rotzooi waar anderen al lang het beste uit…

De hengelaars die staan er maar de hele dag zo bij elkaar. in donk 're plassen zie ik wolken en het blauw, en alles zucht 'k hou van jou. Hoog op de dijk waarachter haven loop ik de boulevard terug, het strand en surfers overziend, die kou trotseren. 'k Bel mijn zus die blij met mij en eet bij haar.…

De dag dat ik moeder werd mijn zoon op de wereld zette zal ik nooit vergeten zo welkom, in liefde ontvangen toch begrijp ik iets niet De dag dat zij moeder werden hun zoon op de wereld zetten zullen ook zij nooit vergeten waren zij welkom, in liefde ontvangen wat deed hen zo ontsporen dat zij Op één dag iemands moeder vader dochter…

Een nieuwe dag waarop we zijn ontwaakt, in ieder geval voor de meeste mensen dan op deze aarde. Het is niet vanzelfsprekend dat je weer mag ontwaken op een nieuwe morgen. We gaan er wel vanuit, dat is ook een goede denkwijze. Het leven is prachtig, ook al is het heel anders geworden als voorheen.…

Die dag dat jij buiten jezelf was getreden was het voor mij even wennen want eindelijk leerde ik je binnenste kennen het antwoord op mijn gebeden…

Er was een zondag Waarop ik bewoog Met liefde in mijn zog De tuin was groen Ik waste en ik droogde Wapperende lakens Terwijl alles zong Ging ons samen In mij rond en rond Het bezorgde me Keer op keer Extase…

Op de dag dat ik er was stonden de klokken zeven de buren praatten op de balkons over vrede mijn vader schreef een stuk over een brand mijn moeder was gelukkig dat zij een zoon had de ooms sneden koek ik lag geheel gesloten de wereld gaf prompt antwoord met sportmanifestaties de avond was vol auto’s met supporters de tantes liepen geruisloos…