Alle inzendingen over vijver OR eenden OR verleiden

Wat ademt hier de stilte zonder woorden, met blauwe lucht en groen gewas dat eenden blij doet leven, soms met sierlijk drijven op het water, met schrijven zonder zucht of klagen, stilte ademend en haast devoot. Straks daalt de zon weer en kleurt het avondrood.…

Schiet de kersenpitten weg van tussen je duim en wijsvinger ver de vijver in. Zie hoe de eenden toegezwommen komen en verontwaardigd rechtsomkeer maken. Lach je dan een bult -verontwaardigde eenden zijn lachwekkend- zodat de voorbijgangers verbijsterd blijven gapen naar die niet alledaagse metamorfose.…

Eenden schijnen dat wel vaker in de vijver. Water smaakt mijn mond. Het leven aan de oppervlakte vaart rond. Mijn dromen zijn zoet. Het zout is de zee van mijn verlangen in een vloed. De nacht paart mijn gedachten.…

Bakker wilde hij worden Er rezen echter meer vragen op dan broden Niemand zag er brood in en zelfs de honden lustten er geen brood van “Dit brood is mijn lichaam” riep hij in wanhoop uit en stortte zich in de vijver van het park De eenden hadden de dag van hun leven…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Een jeugdige Française is onlangs gevallen Voor de verleiding van een nieuwe drug Zij zocht stiekem haar opperste geluk Dankzij PDCB in mottenballen. Gebruik van de wc-eend dient gestaakt Straks blijkt dat beest ook nog verslaafd geraakt.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

De bomen, de lucht, de meeuwen en de eenden in de vijver, Ze schrijven zonder woorden hun gedicht op deze dag. Zoals jij dat doet met mij.…

zondagochtend eind september om het kasteel nog dieprood zie ik de rozen stilaan afwaarts gaan zij geuren steeds meer aangeschoten met of zonder naam geraniums blozen onvermoeibaar lila en vaalrood snedig op de vijver hoor ik het gesurf van wilde eenden halfvermolmd schier spant stokoud een houten brug haar rug…

het maan zilver schittert voor mij waar donker diep de vijver troont schuift de zilveren maan voorbij de koude nacht die sterren toont en rust het water rimpel broos in stilte van het ogenblik en deinen zacht de eenden kroos tot troost voor mijn bezwaarde ik schuift de zilveren maan voorbij en sprankelt nog gevoel van mij…

stil tevreden luister ik naar de verleiding die vanaf de waterkant mij de zomer kondigt als vanuit vijvers en poelen in de zwoelte van mei de boerennachtegaal in kwakende bende groen en onbemind het alles is liefde zingt stil tevreden geniet ik de aanloop tot paring die vanuit modder en kroos uit opgeblazen kaken van babbelende vrijersvoeten…

eend ze is lief en mooi en wereldvreemd…

Nee laat me dan maar hier met beide benen op de grond want als het was voorbestemd had ik vast wel in die vijver gelegen altijd nat, altijd in beweging altijd op je hoede, ach, ik kan er tegen.…

Wanneer de muizenissen komen kan ik toch beter naar de vijvers gaan en kijken naar de ganzen, naar de eenden die daar in vrede bij het water staan of duiken in de koele plassen waar waterplanten groeien zonder tal alsof er nergens oorlog, nergens vete ook maar heel even ons verstoren zal.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

stormgewassen zuiver ruikt het bos een populier ligt neerslachtig dwars over het voetbalveld geveld moeder eend telt nog een keer vandaag mist ze er drie van de vijftien maar de vijver maakt een draai waar ze zich verstoppen kunnen boven water onder de treurwilg buiten beeld in de verte vindt een trein zijn rails terug evenwijdig er…

wanneer een spiegel glijdt uit de nacht het doolhof vult tussen duin en dromen, de maan zich losschudt, minutenlang meer dan vol verandert de zee niets aan zomergrassen, te midden van de dag bloemen zullen opgroeien als sterren in een vijver, hun dorst lessen met golfjes dons geplukt uit het sierspoor van de eend die in…

de winter traint zijn stembanden een lied van kille noten maakt het sprookje verrassend eenzaam de wandelaar waagt zich stiekem op glad ijs een dunne laag een bleke zon en enkele dappere volgelingen rond zijn voeten terwijl de vijver huivert in haar ijzige zelf vinden eenden hun weg naar elkaar tussen broodkruimels ligt er hoop…

tussen de sneeuwklokjes ligt een drol alles lijkt zwart- wit zo zelfs een verloren Galloway die zijn best doet om bruin te zijn karnaval dreunt tegen de klokkentoren ik dwaal door een confettiregen de prins zit dronken op zijn troon enkele narren maken belgeluiden met hun hoofd er drijft een fietswiel op de vijver de eend kijkt er…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

een langgerekte vijver plooit zich minzaam in het park te midden van oeroude bomen trots op hun massieve kracht een houten brugje spant zich ingetogen door het heimwee en wat oude dromen tot rust en milde troost gekomen vindt in de spiegeling wat mededogen wat eenden glijden schadeloos onderdoor geen vogel vliegt nog op daarvoor twee eksters…

De vijver glinstert van de zon de stralen verzinken in het zilte nat. Een zwaan drijft mij voorbij zo’n grote witte, trotse zwaan. Langzaam zweeft zij over het water richting de horizon waar de stralen van de zon in de diepte verdwijnen. Eenden kijken trots de zwaan na “het is er één van ons,” zie je ze denken.…

Oosterpark hemelsbreed niet ver van mijn huis toen ik er rondjes rende met B langs het OLVG De Schreeuw met profiel van Theo van Gogh De Titaantjes Jongens waren we maar aardige jongens Het Witsenhuis met zijn geheimen van Tachtig De dikste boom van de stad Linnaeusstraat De vijver en de eeuwige eenden En natuurlijk…

ik hou de leuning vast van de parkbrug hij geeft mij zijn roest een eend zwemt en vraagt om wat brood hij klaagt omdat ik niets heb twee witte zwanen glijden weg in late zon zij zoeken warmte de lantaarn spreekt mij toe in woorden van licht maar verdomd het helpt niks Ik spreek tot de vijver die rimpelloos luistert mij zijn…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…