lichtglans
wanneer een spiegel glijdt
uit de nacht
het doolhof vult
tussen duin en dromen,
de maan zich losschudt, minutenlang
meer dan vol
verandert de zee niets
aan zomergrassen, te midden van
de dag
bloemen zullen opgroeien
als sterren in een vijver, hun dorst lessen
met golfjes dons
geplukt uit het sierspoor van de eend
die in het sneeuwwitte binnenhof
van stilte
staart naar de eenvoud
en de belofte van de wind
Zie ook: http://www.fixpoetry.com/index.php?id=2121&aid=2365
Schrijver: kerima ellouise, 2 juli 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie