Alle inzendingen over virussen

Na onderzoek en wat bellen wilde hij mij gerust stellen dat er virussen waren vastgesteld. Het gerust stellen lukte niet, misschien omdat ik nooit vier russen had gezien.…

we zijn gevangen in wereld belangen leven in een tijd van virussen treurwilgen plassen tranen wat zou ons nog kunnen verbazen?…

In Moerdijk heerste collectieve vrees Toen hulpverleners kreunerig beweerden Dat virussen hun darmen attaqueerden Waarschijnlijk komt het toch van de Chinees Zo'n buikgriep leidt tot tendentieus gejoel Maar dat is meer een onderbuikgevoel…

Soms krijg je van het nieuws zó'n Sinterklaasbaard Maar zie, nu het op dat gebied 'n sleur is Kruist juist de vogelpest de Pietenpleuris Dat is weer even heel wat wild geraas waard Zo leeft de boel wat op, maar niettemin: Voor beide zaken zie ik het zwart in…

er stroomt een melodietje diep van binnen in me dat borrelt naar omhoog een waarschuwingslied dat in woorden omgezet wil worden op zuivere akkoorden dat breekt de macht van tovenaars een melodie om niet vastgelegd gedemoniseerd en gefixeerd onder te gaan aan angstige voorstellingen in de gecompliceerdheid van het leven; het zijn de…

Ik heb een glimp gezien van verre tijden, Als Rutte VII is geïnstalleerd, Als vrijwel niets ten goede is gekeerd, En wij nog altijd virussen bestrijden. De regels zijn dan strenger op dat vlak: ‘Alleen naar buiten in een ruimtepak!’…

het land uit geweest de stad is weer voller het grasveld kleiner in de etalage ligt verkadekoekkunst speeksel te trekken op en ondergang virussen gaan in mensen cultuur in natuur regenavond - in het donker de volle maan in een wit wolkje…

Voor sporters wordt het Braziliaans Rio-ol Vol virussen, kadavers, dode vissen Een poel van enge ziektes, kan niet missen Maar neus dicht adem in, is het parool Want ook al is het water reuze vies Je zwemt en zeilt en roeit wél Olym pies…

Klein als een speldenprik met het oog bijna niet te zien maar 't kan een lichaam vellen en het zal je niet ontzien Van klein tot groot worden getroffen een prik help soms misschien maar, deze is wel heel hardnekkig gevolgen niet te overzien Ze zijn heel machtig en zo krachtig ook al zijn ze nog zo klein uiroeien is onmogelijk, want virussen…

De zon gaat schijnen je neemt een aspirien de virussen verdwijnen ze houden 't voor gezien.…

nooit eerder heb je haar horen dreigen zij dreigt ook niet haar woorden blijven hangen als in een goed gedicht haar ziel is niet te vangen ‘t is in zijn grote hand vrij in het licht wat de dagen brengen mogen virussen oorlog of vrede als blauw saffier glinstert de rivier onder de grimmige maan van ons aards bestaan…

de ramen open het gorgelen van de stad in de zomernacht net overleefd - een bus met zweedse toersten net iets te traag - de arm dwars leggen de arm langs het lichaam - de pijn blijft bestaan vroeg of laat genen kankerfouten hier en daar omstandigheden ondermijnd door chemo geinfiltreerd door virussen wachten op een kus…

Virussen houden niet van roken. Lang leve de vriendschap en het leven. Vandaag steken we weer een corona op.…

Wat mensen verloren hebben, hebben honden en katten behouden. Het is één van de redenen waarom. Het is de oorzaak van het feit, waarom mensen van dieren houden. Wat mensen verloren hebben, geven katten en honden ons terug. Tenminste, wanneer we voor hen open staan. Ze leren ons aandachtig kijken. Wat mensen zinloos verloren hebben, leren…

al helemaal niet meer bij voorzichtig voelen hoe blij kan zijn want plezier en verstrooiing is nog geen koning in deze negorij van ellende we hebben het voelen aankomen wisten dat het weer van slag was vol extremen ook bij planten en dieren met groei in vreemd gedrag misoogsten door woeste buien en overstromingen ziekten, virussen…

Je zat al in de wandelwagen Naar een bewegend scherm te turen Dat je dit later moest bezuren Zag niemand van de fabrikanten Je zag het bij de sigaretten De burgers kwamen met hun kwalen Gelijk en smartengelden halen Ook ogen kun je niet resetten Brildragers van de Lage Landen Verenig u in beeldenstormen Roei uit de virussen…

Onderweg klampten we ons vast aan de oeroude bron zoals alle zwervende kinderen van zoveel dagen geleden met de herinnering aan overgave en vergelding Wie onderweg zo is gekwetst en denkt daardoor te zullen sterven verdraagt de belasting niet als gebruiksvoorwerp voor de maatschappij te worden ingezet met het vuil de virussen…

tot een dunne rode draad waarin info en data inhoudsloos passeerden in een lege straat oud nieuws versnelde de totale staat van ontbinding totale verwaarlozing van update en reset hadden internet platgelegd alleen de buren konden met wachtwoorden nog even binnen gluren maar niet voor lang in korte tijd groeiden tal van virussen…

Een groot deel is ziek, ze zijn niet te benijden, of je nou spuugt of leegloopt, je wilt het geen van beiden Het hoesten, niesen, loopneus en tranende ogen ook al lastig maar zeg ik bewogen: Er zijn ergere dingen, eerlijk waar, al lijkt je leven nu ziek en wel een beetje zwaar: eens zijn de virussen wel klaar....…

ik leef, in deze corona tijdperk, ik adem vreugde leed virussen lust insecten fijnstof valse informatie in door de flanken van wie ik mag zijn, leugenachtige detectoren met een op een zelfreflecterend feitelijk waanzinnige waarneming ontmoedigen mij niet dat ik dat wil, maar dat umheimliche gevoel van het niet meer verbonden willen…

ondanks virussen en oorlogen uit 't verleden en de tegenwoordige tijd met tegenstrijdige gedachten in duistere nachten is er liefdevolle menselijkheid onder de zon in dat ene grote wereldbrein der volkeren met of zonder geloof en voor talrijke religieën ligt een taak voor eenieder van ons hij knielt bij de muur en zij bij de…

Virussen zijn hun belang. Wie onwetend zijn betalen. Wie weten bepalen. Wie weten bepalen wat we moeten doen, of gehoorzaam moeten laten. Zij weten hoe groot het gevaar is, dat op ons allen loert. Doorgewinterde politici weten precies wanneer stemmers knikkers worden. Politici lopen weinig risico. Volgers zijn hun belang.…

Het is nodig zo zeggen ze, met al die verschillende virussen. Voor iedereen is het moeilijk en daar is niemand van uitgezonderd. Alle mensen willen erop uit, want zo zitten wij in elkaar. Het is heel vaak bijzonder stil en als mensen zich op straat voortbewegen, is er nauwelijks een groet.…

we kunnen nergens heen en zullen het wel moeten verdragen jullie ons geschonken exoten rupsen van eik en den en die enkele die ik nog niet ken de zandvlieg reuzenteek en tijgermug met virussen ze komen eraan en echt al vlug kunnen we zelf de ellende ervaren die ze daar ginder al eeuwen hebben ‘genoten’…

tomeloze bergen liefde waarmee de wereld ook is geïnfecteerd word je niet vatbaar voor mijn ziekte toch zet ik de besmetting in als wapen in de duurzaamheid van een close-up in alle vormen gemodelleerde klei waarin de beeltenissen samenvallen in slechts een schaamteloos silhouet in aard en genen blijven ongemoeid vrij voor alle aardse virussen…

de mens vindt zichzelf zo groots zo machtig zo krachtig reist naar de Maan en op korte termijn gaan we zeker naar Mars hij kan zoveel en denkt zo groot maar virussen zo klein zullen hem altijd overvallen even de baas zijn ooit hadden we de Spaanse Mexicaanse en de vogelgriep MERS HIV EBOLA SARS ze verborgen de dood in het geniep…

dolgedraaide virussen die continu muteren in telkens opnieuw opduikende fenotypische metamorfosen... sprinkhanenplagen van bijbelse proporties, met als enige uitweg uit die ramp: in tefalverpakking gehulde stadsbewoners, zich onherkenbaar incognito voortbewegend in een grauwe sciencefictionfilm....…

Weinig van gemerkt uitbundig geleefd maar er ook hard voor gewerkt alle vruchten geplukt voor het volproppen van onze magen wat hebben onze kinderen gezien een enkele schermutseling - virussen en te veel digitale haat misschien? Toch ook zij hebben het zwaar en zij zullen zich afvragen hoe vullen we straks al onze magen?…

De klacht, dat gebeurtenissen niet gebeuren mogen, dat virussen ons niet mogen bedreigen, is de werkelijke bron van ons verdriet. Het nieuws, dat nieuws angstige verhalen zijn, bereikt ons bijna niet. We lezen wat we lezen willen. We zien wat we willen zien. Angstig blijven de verhalen, die we onszelf vertellen.…

Ik zit hier weer te wachten op haar eindelijk is ze daar en klaar we stuiven er vandoor, nergens heen en fuiven in de nacht heel gemeen zoals bacteriën, virussen en consoorten die we op muziek niet hoorden we slaan ze lam, rot en dood moeten ijlend vluchten op een boot witte strepen maken golvende krassen water is nu eenmaal om te wassen…