Alle inzendingen over vlammenzee

Broeierige juliavond De dag is rond De klus van weer Een schooljaar geklaard Rij naar huis, voldaan Dat ik mijn bijdrage Kon leveren aan weer Een generatie die De school verlaat Mijmerend over Het voorbije werkjaar Zie ik aan de donkere Hemel vlakbij een vlammenzee - Een passerende auto Heeft vlam gevat De bestuurder…

Mezelf verliezen in jou in een vlammenzee in een vlaag van dromen in waanzin in de realiteit voor ons komt er een tijd.…

Een woningbrand, een vlammenzee, de hel. Gelukkig hangt de dierenlijst er wel om het de brandweer makkelijk te maken. Toch mis ik nog wat soorten in die kolder. De kinderen! En bonma op de zolder!…

Een vlammenzee van rood blad, van lijntjes, kruisjes, fijntjes, fluweelzacht glanzend, lachend in de zon, vlaggend in de wind, laaiend licht en vuur, op dit moment, dit uur, ('t was donker), engelen van het veld, zomaar voor mij besteld.…

Mensen vinden Daar waar je ze zocht een wakkerd vlammetje dat de storm overwint lieve lachen overschaduwen de tranen vechten tegen onzichtbare vijanden -slaan op gevoel- daar waar messen snijden drogen tranen Harten bevriezen in de grootste vlammenzee...…

jij hebt droogte gesprokkeld het water verdampt door een alles verschroeiende zon lucht van hitte doen trillen de schaduw gekort door de zomer in zenit stuurde de hel brandde laaiend het vuur in een onblusbaar inferno hebt de laatste uren geteld toen het leven door een vlammenzee werd geveld…

Onverstoorbaar stroomt de rivier tot het ruisen ophoudt zij verliest zichzelf in de zee opgeschrikt door de vlammenzee want de dunne zon vergeet je de koele wind vergeet je maar de pijn de pijn vergeet je niet de schemering heeft haast kleurt de hemel blauw als de nacht de hemel is lichtjaren ver weg altijd…

Het was je vurigste wens In rook op te gaan Als het eenmaal zover was, Onder de grond was Ook maar niks, Grond, daar had Je een leven lang Niets mee gehad - Dan maar de louterende Vlammenzee, een vlammend Protest tegen alles Dat was misgegaan In de jaren dat je hier was - Nu ben je tot as vergaan, Tot stof ben je weergekeerd…

Met water op mijn huid ontwaak ik in een vlammenzee hoofdpijn zonder zorgen je lijkt zo dichtbij.…

Vraag mij niet ooit terug te keren naar onze bloedstollende sleur tussen vergeeld behang verkeren ontneemt het leven elke kleur op kruiend ijs wil ik verdwalen in een vuurrode vlammenzee ik burger in bij kannibalen met negerinnen op de thee vergeet voorgoed alle verhalen uit onze perkamenten rol je zal mijn kruin nimmer zien kalen ik…

Tussen de morgen en de avond dwingt het rietland mij naar vurige oorden daar geraak ik op bospleinen waar op binnenplaatsen van dakloze vertrekken kleurig bluswater zich schuilhoudt daar wacht ik op de oordelen die vonnissen met zich meeslepen en als bliksemschichten inslaan daarbij de vlammenzee verder mijn land opsturend ik wenk het vocht…

Als ik diep in je ogen kijk Zie ik een rode gloed Een flonkerende ster Omringd door zwarte roet Het brandt in je ogen Dat felle vuur Je ogen rood Een ondoordringbare muur Zo hoog gebouwd Onmogelijk over te steken En dat vuur nog erbij Vriendschap verkeken Die blik zo woest Zo vol van pure haat Dat als je ernaar kijkt Je door een vlammenzee…

Vlammenzee In Groningen vliegt alles, naar ik hoorde, spontaan in brand als je er niet op let, een ijssalon, bedrijven of een flat, er blijft niets over in het hoge noorden. Dat zoutmeer wordt waarschijnlijk wel een flop, maar gaat tenminste nooit in vlammen op.…

Geschreeuw klinkt op, sirenes gaan De vlammen slaan een hittegat Gegil, gekrijs, een kinderstem Alleen op zeven hoog Sensatielust verdwijnt, een harteklem Plots mededoog Daar komt hij dan, de brandweerman Een helm en een leren pak Een ladder die gans reiken kan Tot boven aan het dak Hij klimt omhoog en pakt het kind En redt het van de vlammenzee…

kinderen In de klas louter Lovend hun oordeel Uitten, werd ik Door het werk en De mensen die in Mijn werk werkten, Die zich soms Collega's lieten Noemen, dagelijks Gewogen, en altijd Te licht bevonden Was ik in Oudewater Woonachtig geweest In vroeger tijden Dan was ik met Mijn gelijkgestemde Broeders en zusters In de vlammenzee…

duister schopt 'n Inuït nukkig om zich heen en doolt depressief richting winterblues Ondertussen laait een brandend avondvuur hoog op en rinkelen de naalden van 'n gloeiende spar die verwoed schudt en bidt om ééntonige vrieskou Aan de overkant van 't dorpsplein glimlacht 'n klein meisje bij zo'n handverwarmend schouwspel de vlammenzee…

Spuit elf spoedt onverwijld zich naar de plaats Delict waar 't sinds een uur behoorlijk fikt Een vlammenzee, door 'n omgevallen kaars... Ik zei tegen de juf van één één twee Neem drie vier vijf zes zeven slangen mee En ook spuit elf, betracht tenminste spoed Doch waak voor overijling - da's niet goed!...…

Met mijn rechterhand streelde ik je uitgedunde haren en met mijn lippen kuste ik je verdriet een beetje weg, je stond erbij als een loden pop, je rouwkleren als een harnas om je heen, een Jeanne D'Arc op de brandstapel, maar diep in je reebruine ogen zag ik de Phoenix boven je heilloze vlammenzee herrijzen.…

'n Erotische vlammenzee laaide fel op, als-ie weer iemand paaide. Met al deze grieten was 't dubbel genieten en tweedracht was 't steeds, die hij zaaide. Op den duur werd veelvuldig gebaald van de overbevolking. Bepaald werd een streekverbod van tachtig jaren voor Jan, die 'n geboortestreek uit had gehaald.…

Een ondraaglijke vurige hitte kronkelt rond mijn lijf voel mij er midden in, in deze wilde vlammenzee in dit dreigend stormen van 't leven en blijf. Alles wat ik lief heb, wat ik verdien komt nooit meer tot zijn recht.…

Het vuur is niet te temmen en de vlammenzee niet te remmen. Het vuur laait steeds maar weer op er was een begin maar er is geen stop. De hitte van het vuur is mega en enorm en allesomvattend als een heftige storm. Het vuur is ontstaan uit liefde puur en oprecht, fascinerend, overweldigend en heel echt.…