Alle inzendingen over vliegen

Ik wil racen over banen als een speer over wegen gaan vliegen over bergen als adelaar mijn vleugels uitslaan als een vis door ’t water schieten als leeuw op de savanne jagen of olifant door ‘t dichte woud misschien een ijsbeer, ook al is dat koud in een raket naar Venus suizen door de ruimte met een schip heel de kosmos gaan verkennen…

stad soms liggen zij als gevelde vogels op het land in het landschap vol constructie gaan de paden van de nacht hun donkere gang vallen hemel en aarde samen in hun schaduw soms verhardt het water tot zwarte rots tegen het weer het ontij en eigen hardheid verweerd koper dan als bladerdeeg zo broos daar vliegen…

ik zag je met de nieuwe vleugels vliegen wat houterig en niet gewend je maakte snel contacten voelde dat je werd gekend de lacht steeds breder in een eindelijk erkend je rust nu even kijkt in verbazing om je heen is dit nu wat altijd beloofd is navertellen kon niet één nog zwaaien achter je de handen die je ooit vol liefde…

IJverige mier ze sjouwt met dode vliegen wordt een centaur. Naast mijn schouder loopt mijn vriend die niet meer bestaat, schaduw wordt steeds ouder Ganzen in vijvers wat kunnen ze foeteren, bemoederen kroos. Zon beschenen steen, heet zonder af te koelen, zijn in ons, in het nu.…

Uren, dagen, weken Jagen ongrijpbaar snel voorbij Voor je het weet Zit je in maart Sneller nog Is het al mei Plots is daar alweer de zomer Augustus staat zo voor de deur De pepernoten vullen de schappen Ook begint het kerstgezeur Oktober brengt de duistere dagen De somberheid keert nu terug Overdag veel minder zonlicht De dagen vliegen,…

kraaien vliegen aan een paarse hemel mensen fluisteren in het zwart wit zal morgen kleuren in het afgesloten graf…

In tijd vliegen soms mensen door 't heelal Op zoek naar sporen van leven op maan of Mars De 'Pathfinder' ontdekte iets van water 'First man on the moon', sprak over groot en klein Een kleine stap voor ons als mensen, daaren- tegen een hele grote voor de mensheid een Maanburger Zouden wij Maanburgers willen en kunnen zijn lukt het aangaande…

pakken je gedachten en naar keuze kun je met ze stappen als reuzen of je verbergen met de dwergen in een puntmuts en een baard, heel dicht bij de aard met een olijk klein gezicht zwaar van importantie en gewicht of kies je voor grootschalig waarin ze mensen gaan verkleinen om de dieren groter te doen schijnen fantaseer maar over vliegen…

klokken klepelen speels lichte tonen van de zomer, lome winden dragen ze de oogst voorbij de gele tooi van hooi kleurt nu het groen van malse lenteweiden met oppers op een rij kraaien vliegen op boeren rechten traag de ruggen, stugge koppen weten van de tijd van eten klompen uit als de boerinnen komen een dankwoord aan de Heer…

De vogel zit in een antieke kooi Zijn kopje diep verstopt in zwarte veren Zit hij te dutten of te contempleren Hij is nu niet bepaald van laag allooi Helaas is hij zijn felle kleuren kwijt Verloren aan een onbestemd verlangen Zijn zang zit in een dikke keel gevangen Hij wil ontsnappen, vliegen, zijn bevrijd Wil buiten zitten…

De ochtend valt in droomschaduw hij betreedt regels der heimwee een tante die de was doet in de rivier de oude vader die sigaren rookt krachtige wortels zwijgen in lage mist wanneer landelijke tongen verdwalen geen leugen haalt de horizonnen een harde zon prikt door de nevel kraaien vliegen boven het groene weiland terwijl jij droomt in…

bijna alles diep ik op uit slenterende dromen en alles komt voorbij jouw sussende lippen twee geschrokken vliegen mijn ingekeerde blik de wegstromende zee jouw uitgestrekte handen een zwerm wilde ganzen mijn halve verhalen de afgebroken tak jouw ontwijkende woorden de gestapelde stenen mijn haastige vertrek de gemiste kansen jouw ondoorgrondelijke…

Het vliegwiel van d'universiteit geeft de chauffeur straks heel wat profijt. 't Zal je verblijden file te rijden : hoe meer je remt, hoe sneller je rijdt !…

in een hutje op de hei woont een heks want dat is zij met oei oei oei een hoge hoed en een bezemsteel wat goed er zit alleen geen bezem aan hoe moet zij nu dan vliegen gaan dat kan ze niet en juist daarom plaagt ze de dieren echt wel dom tinkel flinkel toverkol stopt de ketel lekker vol dovenetel bessensap wat zij doet is best wel knap…

En ja...ik vlieg met jou terug, als jouw vrouw. Samen terug naar Neder-land voor altijd, samen met jou, hand in hand.…

Soms, niet altijd ben ik het even kwijt dan vertroebelt mijn blik en denk ik STIK kom ik om in zelfverwijt Soms, maar heel even denk ik na over 't leven er schiet van alles door m'n kop ik vlieg van dal naar top en wil alleen nog maar geven Soms, eigenlijk zelden, dus soms doe ik wel eens iets doms Oh, dan is daar weer dat gevoel…

't Begint doorgaans met de bekende vinger die doelbewust de lucht ingaat, geclaxoneer en een vloekkannonade volgt door een open raam, de meest schunnige woorden vliegen door de lucht! Kijk die vent daar toch eens gáán, hoe bedoel je héér in 't verkeer, doet ie vást de volgende keer?!…

ik wist dat jij kon vliegen kleine stukjes omhoog en soms vooruit dat het leek alsof jij verder schoof ik heb de grootste twijfels als ik jou zo bezig zie er gebeuren te vaak vreemde zaken en erover liegen kan jij niet woorden als magie en mystiek krijgen in jouw ogen steeds een andere lading mee in vooral door mij niet goed…

Dan kun je net als ik gaan vliegen tijdens het mooie avondrood.…

Ik draai mij om en zie je staan overdonderd laat ik mijn liefdevolle blik rusten in jouw intens blauwe ogen gedachten vliegen woorden voorbij handen willen vatten, grijpen in het ledige duister, waar zinnen ooit neergelegd om glimlachend te bezinnen verweven worden tot een laatste gebod, helaas nooit door God geschreven schreeuw…

Maar dat vliegen... mijn vleugels zijn gebroken, mijn veren dof en vuil, mijn ogen mistig van niet meer in te houden tranen, mijn stem verstild in zuchten, een zuidenwind, wat een noorderstorm zou moeten zijn, fluistert: 'help mij... in kan het niet... niet alleen...'…

Velden vol van vrucht vliegen vlug voorbij, laatste lach, lege luchten liggen langszij. Hulpeloos halen helden hier hun hel, radeloos rationeel, ruzie, rukken, rel. Kiezen knarsen, klote kist, kelderende kruisiging, beetje bij beetje beseffen, bijna berusting. Wie weet, wie weer wakker wordt ?…

nee zelf vliegen kun je nog niet maar toch begeester je wel het universum met je netwerk het fysiek gaan heeft nooit jouw interesse gehad wel de influens in al haar verleidelijke val- en slangenkuilen waar verborgen verleiders de geheime manuscripten hebben verzameld die de zwakheden van de mens hebben blootgelegd genadeloos…

1000 bommen en granaten vliegen in het rond vele dode soldaten liggen op de grond liggen kinderlijken 1000 schreeuwen en gillen zijn gevangen in mijn oor Mensen die andere mensen villen Is dat Wat ik hoor Is doodsangst Er is nooit een winnaar In oorlog sta je ook nooit quitte Ik kan niet meer tegen Wat ik zie Is immens veel verdriet…

hagelstenendans op het betonpad doffe klanken op de hoog geheven paraplu voeten elkaar in eindeloos ritme volgend neuzen natter dan nat eenden vliegen op uit de slootwal kieviten buitelen tussen de spatten door kikkers zwijgen in alle talen bozige koeien verlangen naar de stal de hofhond blaft aan de erfrand grommend houdt hij mij op afstand…

Een tollend vloot bleef manoeuvreren zwenkte schier roerloos; half in waan -men kan vast zonder vliegen leren.- Een blijde boodschap klonk en trof er nog voor de bode `t slot kon forceren een ijle hoop, vervlogen, was doffer.…

Ongebonden verbonden vindt onze warmte elkaar in een verlegen ontmoeten van intens tedere verwachting ademloos raken zachte vingertoppen vertrouwen, zoeken vochtige lippen de weg naar elkaar zachte vleugels van talrijke vlinders raken, even tintelend, soms fluisterend, verlangen vliegen op toppen van opzwepende hartstocht, hoger…

Een herfstblad, als een vleugel is langs me neergestreken De boom die in de lente nog Icarus plannen had toen hij zijn blaadjes plakte zijn filigrijn vertakte heeft nu definitief het vliegen opgegeven zo streeft de jonge vlerkenmens met hemelwaarts elan in flarden lakenzeilen voorbij conventie's grens gewichtloos optimisme draagt zijn…

Liefde is loslaten Leven is liefde Loslaten is leven Alles wat je vasthoudt, gaat stuk Kan niet vliegen Verstikt Vergaat Iedere ziel moet vrij kunnen reizen En je ontmoet elkaar in een trein In een stad Op een eiland En je spiegelt elkaar Totdat het weer tijd is om verder te gaan Alles heeft een tijd en ruimte De tijd die je met de ander…

je hebt zo van die wieven die zien ze vliegen op de Amsterdamse Meeuwenlaan was er vorig jaar mei één die zag twee grauwe kiekendieven zij werd een roepende in de woestijn deze breed gevleugelden gesignaleerd in bij voorbeeld Doodstil Usquert Robbenoord of Oosterwijtwerd het was nooit zo ver gekomen ze was serieus genomen had zij in…