26026 resultaten.
Glazen vogels
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 467 vogels
breken snel hun snavels
op het ijs
maar wij
wij wachten
laten morgen spreken…
vluchtlijn
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 216 kleurrijke vogel
vlieg je vrijheid tegemoet
op glazen vleugels…
Bevroren vogels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Jullie begeleiden me
Bij mijn wekelijkse gang
Naar bewegingstherapie
Op elk raam in de gang
Een afbeelding van een
Vogel die bevroren is
In zijn beweging -
En toch blijven jullie
Op weg naar een onbestemd
Einddoel - zijn net als ik
Onderweg naar een doel
Dat we nog niet kunnen zien…
Een heel klein wonder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 Op de voedertafel buiten
kwam een kleine roodborst eten.
Hij ging niet weg,
hoewel hij mij zag staan.
De mussen slaan steeds op de vlucht,
wanneer ik voor mijn venster sta.
Hij pikte rustig verder,
het was zijn eer te na.
Hoe klein is toch zo’n beestje.
Met pootjes o zo dun en fijn.
Zijn kraaloogjes keken me aan,
alsof ze zeiden: “Ik…
Excuus
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 197 Er is geen enkel
excuus dat niet diep in zich
een weifelen draagt
een dienbord waarop glazen
nauwelijks hoorbaar beven…
Waterhanden
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 381 Zou ik er een wens
ingooien
dan zou ze de zon
herboren zien
blauwe vogels verleiden
de horizon bezingen
glazen schelpen bevrijden
onbreekbaar geluk
vind ik haar
als de helderste ster
in alle uithoeken
van mijn universum.…
Corona pieken, peinzen, puzzelen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Als ik weer ga corona-piekeren
ga ik maar weer legpuzzelen
2 x 1000 stukjes leg ik klaar
de afmetingen zijn 44 x 68 cm
van het merk Puzzel Box Pleasure
de kleurrijke afbeeldingen zijn
'een wit paard in een gekleurde herfst'
en een 'angstaanjagende tijgerkop'
niet geschikt voor kinderen onder de 4
niet vanwege de tijger maar de stukjes…
het voorjaar voorbij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 149 vogel
vogel van het
voorjaar voorbij…
IJskoud opgebrand
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 276 ogendiep en mijlenver
kijk ik over het glazen water
langs een zwarte spiegelwand
naar bevroren stilleven
onder het beloofde land
waar vogels zijn gevlogen
rest slechts het witte leven
bij hamerend geluid
van mijn hartslag
onder de ijskoude huid…
gemis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 De tijd heelt alle wonden,
het gemis blijft
al is het stil
klinkt het
triest als regen
op een glazen koepel.
Een vroege vogel fluit
zijn vrolijk lied,
de winters gaan voorbij.
het gemis blijft
zielig zinderen.…
van huis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 de wind wierp
alle glazen omver
het water huiverde
een vogel landde
op de bronzen kop
van een held te paard
dichtbij het
heimwee hield
beklemming de wacht
hoe lang moet je
weg zijn van thuis
voordat het te laat is
om terug te keren…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
Gelukkig zijn
gedicht
3.0 met 61 stemmen 23.852 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van…
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
2.0 met 54 stemmen 20.717 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…
Je weigert de strijd
gedicht
3.0 met 41 stemmen 16.749 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.…
Dit is voor jou
gedicht
3.0 met 110 stemmen 28.680 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop…
Waar heeft het me toe gebracht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 Waar heeft het me naar toe gebracht?
Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat,
Of is dat de kou die mij niet voelen laat.
Het gemis van God die er toch altijd is?
Wetend dat hij me nooit verlaat,
Vanwaar dan dat pijnlijke gemis?
Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis.
Zonder God ben ik zonder huis!
Wij begrepen elkaar toch eens…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…
Vogelmeisje
gedicht
3.0 met 59 stemmen 17.593 Vroeg in de ochtend
ontmoette ik het vogelmeisje.
‘Waarom ben je zo bedroefd?’
vroeg ik aan haar of zij aan mij.
‘Omdat wie mij zoekt
komt als ik er niet ben
en schreeuwt en huilt
omdat ik niet te vinden ben;
ik kan het niet horen
en het maakt mij bedroefd.’
Neergelegd
staat het meisje op
(laat mij maar eerst
opstaan, ik ken de…
Heerlijk Helder
snelsonnet
2.0 met 37 stemmen 2.468 De Brabander wordt doorgaans zeer geprezen
Om zijn gefeest en zijn spontaniteit
Maar weet je dat hij – en dat is een feit –
Na liters bier pas echt zichzelf kan wezen?
Dan speelt hij ook gerust nog zo de BOB
Maar wel natuurlijk met een masker op…
Cello Sonata - Hindemith
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 742 De cello huilt
de glazen van de avond breken
de cello huilt onophoudelijk
zoals regen huilen kan of de wind
de cello is ontroostbaar
en huilt om verborgen gevoelens
om verre stranden
om magnolia
om alles wat mooi is
en onbereikbaar
om de dode vogel in mijn hand
huilt de cello
het hart wordt gewurgd
door zilveren snaren.…
en toen werd het stil
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 883 ik zie dagen, eenzaam
en graven
niets dan graven
een straat
die uit het grijze gat kruipt en wijst
naar een glazen brug
plastic water wuivend als zeewier
tot net achter de dode bocht
een stronk
die met haast rechte groeven
knielt tot elk geluid gevangen is
en ik zie vogels, niets dan vogels
vacuüm verpakt
onrustig dromend…
Onthaal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 42 Hoog in het nest
twee klepperende ooievaars
warme begroeting…
Twee meisjes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 254 Twee meisjes
Zongen zachtjes
Hun lieve liefdesliedjes
Beide meisjes creëerden
Hun creaties koesterend
Afscheid nemend
Maar nooit
Van mijn netvlies
Dansend in dromen
Alles lost langzaam op
Niet deze dromen
Altijd bij mij dragend
Daarom zing ik mijn lied
In de verre velden
Wie zal het nog horen
Alleen mijn twee meisjes…
Ik draag het mee (De Andes)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Hoog in de lucht
Draagt de wind
Tranen van de Andes
Bereiken nooit de oceaan
Ik draag het mee
Lichaamstaal
Handen en voeten
De armoede kleurde
De tranen rood
En ik draag het mee
Nergens was het veilig
Op elke hoek loerden ogen
Ongelukken per ongeluk
Droefheid en frustratie
Ik draag het mee
Tranen mengen zich
Met het leven ten…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 219 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Vlaams sprookje
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.409 in de chocolade dorpen
kleven de vogels aan de daken
de dichters plukken het fruit
uit de verliefde bomen
en geloven hun eigen ogen niet
zelfs de herfst praalt er
in een rotte overdaad van uniformen
het is hier altijd stil
door het trage maandagblauw
loopt een glazen echtpaar naar de kerk
zopas is hun kind door de zon
overreden
--…
satijnwit
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 710 is het de spanning
op het mooi makend
papier
van woorden
in een lentekrul
die geen regen
of sneeuw kunnen verdragen
op kletsnatte voeten
zit de winter dan niet vol poëzie
in een ochtend van
glazen lelies
bewogen door de zeldzaamheid
van stilte
ik zie bomen, vogels, vorsten
in wit en maanverblindend licht
en…
Drankje
snelsonnet
3.0 met 57 stemmen 2.336 Ik streef ernaar dementie te voorkomen
En dus heb ik steeds braaf mijn medicijn,
Te weten drie maal daags een glaasje wijn
En soms nog eentje extra, ingenomen.
Ik eis dan ook een wijziging der wet:
De drank hoort in het ziekenfondspakket!…
Twee druppels?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 80 Toen ze ooit samen vloeiden
als een stromende beek in alle
opzichten in hun bedding ongelijk
tot in hun midden een steen viel
hun wegen tijdelijk gescheiden, elk
draaiend aan hetzelfde levenswiel
door gedachten uiteengedreven, hadden
zij veel en zoveel meer gemeen,
ze vloeiden uiteindelijk ineen als
twee druppels water, in het geheel…