Alle inzendingen over vogeltjes

Zelfs de kleinste vogeltjes, zoeken en plekje voor hun nest, hoe en waar dat moet komen, weten ze zelf het best. Het bos zwaait ons uit, takken deinen heen en weer, de blaadjes fluisteren "tot de volgende keer!"…

Vogeltjes die fluiten in de vroege morgen, Dauwdruppels vallen naar benee, Fluitend zonder zorgen, Doe ik heerlijk met hen mee. Bloemen beginnen te ontluiken, Het gras dat weer begint te groeien, Nieuwe bladeren aan de struiken, Ik hoor weer koeien loeien.…

De vrolijke vogeltjes wist ik nog, hun getjilp en getik van onbombastische boombastbeestjes! De eekhoorn is nieuw. Hij schiet omhoog en omlaag, van water naar wolk, van wolk naar water, rakelings langs de eeuwige sneeuw.…

Een lekker warme tijd breekt weer aan De bittere kou is eindelijk uit de lucht De lange strenge winter is op de vlucht Die heeft wel goed zijn best gedaan De vogeltjes in de tuin tsjilpen maar door Zij verheugen zich ook in deze tijd En zingen hun lied uit dankbaarheid Zo met elkaar is het een geweldig koor.…

Ja ,deze wonderen maken mensen blij in een tijd van afstand... en eenzaam hokken bewust thuisblijven om wat vogeltjes te spotten, te leven in harmonie... met een heerlijk glaasje wijn erbij!…

Van het dak Uit de goot Klinkt herhaald Een schrille noot Geen vogel kent Een valser lied Dan de schele Kierewiet…

Alles in mij werd morgenblank: Vogeltjes floten hunnen dank; Over de stille bossen ging Windevleugel-ritseling, En mijn hart die morgen kweelde Als een leeuwrik zijn liedrenweelde.…

Alle dieren staan weer buiten en je hoort de vogeltjes fluiten. De zon begint fel te schijnen en alle wolken verdwijnen.…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

de vreugde van de kleine vogeltjes spatte in een keer los als een ijskristal dat explodeert over een plasje onderkoeld water deze vogeltjes waren al zo wakker en zó niet meer moe tjilpten naar elkaar en door elkaar en elkaar ook nog toe maar toen kwam de haan met zijn gekraai en eigende zich alsnog de dageraad helemaal toe hij kwam…

De gordijnen deinden op de wind pikten een draad en twintig vlinders op zijn bureau lagen acht dode vogeltjes Maar niet voor slechte mensen die daar inderdaad, ja, niets te zoeken hebben want hij kon goochelen Kreeg niet veel anders dan spruiten en elke avond met een leren lat geslagen gelukkig weet niemand het van die vlinder…

Nog een paar vlokken, de laatste, één laatste en het is weer roerloos in de struiken en de lucht, op de vogeltjes na en (de tijd verstrijkt) één vlok die valt.…

Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

Er zijn vogeltjes die niet nieuwsgierig zijn, maar door de wind of oriëntatie de weg kwijt zijn en zo is al twee maal in een week, mijn raam doelwit voor een musje. Zijn laatste vlucht eindigde op mijn balkon. Hij klapte tegen het raam, een fatale vlucht, in mijn handen liet hij na en paar stuiptrekkingen de laatste zucht.…

ben een zus en broer verloren dat deed heel veel pijn maar ik , ik zal altijd hun grote zus zijn wat er ook mogen gebeuren we zijn julie niet vergeten en zullen dat ook nooit doen dus kleintjes rust nu maar in vrede het is gedaan met al de pijn waar julie nu ook mogen zijn we komen julie zeker nog wel tegen waar de vogeltjes…

zo dicht bij jou voel ik hoe het leven telkens weer opnieuw haar mooiheid toont want jij, jij draagt lieflijke kleine vogeltjes naar mijn handen wuivende vlindervleugels die als kriebelwarmte in mijn hart landen bloemenbloeiende ja, groene lenteweides in mijn oogopslag geborgenheid in liedjesmelodieën warme symfonieën…

Vogeltjes wil hij niet meer vangen. Weerloze muisjes laat hij met rust. Alleen kattenbrok is wat hij lust. Het is hem in de wijze bol geslagen. Alleen aan kangoeroes en runderen, aan hokvarkens en aan plofkippen, wil hij nog wel knagen. Wanneer de kat thuis is, lachen de muizen.…

Jij bent meer dan liefde Meer dan een gevoel Iedere vezel van mijn lijf Geeft toe volledig overdonderd te zijn Een lach van jou Reist warm door mijn venen Het eerste woordje Een compleet concert En Onze momenten Opa roept de vogels Vogeltjes vogeltjes kom nou Jij kijkt verwachtingsvol En ze komen Opa`s kunnen veel Samen op het hek…

letters dansen voor mijn ogen, buiten hoor ik de vogeltjes fluiten. zou ze hebben gelogen, ze kan haar gevoelens goed genoeg uiten. Waarom hier die stilte waar ik niets aan heb. Laat mij verdwijnen uit de kilte. laat me verdwijnen. Wegzinken in dit boek, één worden met de woorden en lijnen...…

Vogeltjes tetteren heel luid. De wind strijkt langs mijn gezicht. Als de dreigende lucht plaats maakt voor een waterige zonnetje. Daar waar de natuur ontwaakt en het jonge leven straalt.…

Is het waar dat het gras daar groener is de lucht en het water dieper blauw dat de vogeltjes prachtig fluiten en de bloemen er mooier zijn. Is het waar dat je daar kunt leven zonder ziekte of pijn zonder zorgen of verdriet waar 'daar' ook mag zijn.…

De zon schijnt aan de hemelsblauwe hemel en laat de mensen genieten van haar warme stralen De vogeltjes zingen luid hun eigen lied en toveren de stilte om in prachtige muziek De wind waait zachtjes door de bomen en laat de bladeren dansen op haar ritme De vlinders vliegen voortdurend rondom mij en doen me denken aan de liefde die ik voel…

Dromerig volgde jouw blik Twee om elkaar heen buitelende vogeltjes Ze dansten verliefd Over fladderend zonlicht Door de slagwiekende vleugels aan flarden gereten Als donzige veertjes over jou heen Ook jij kwam in mijn armen En met een vertederde stem schonk je mij dat moment Het prille geluk dat verliefdheid heette en ook ons weer…

dromerig volgde jouw blik twee om elkaar heen buitelende vogeltjes ze dansten verliefd over fladderend zonlicht door de klapwiekende vleugels aan flarden gereten als donzige veertjes over jou heen ook jij kwam in mijn armen en met een vertederde stem schonk je mij dat moment het prille geluk dat verliefdheid heette en ook ons weer dartel…

gelijk een kloonspoor snijdt de verharde weg door diverse akkers opweg naar de kim achter haarscherpe bomen waarvan tinten mij raken de rust is zo hoorbaar zelfs vogeltjes luisteren onder hun kwelen door zodat alles zichtbaar wordt anders dan in dromen die al vaak vergeten zijn maar ik schrijf ze altijd op voordat wakkeren volgt…

Wat houd ik van de prille morgen Enkel de vogeltjes die fluiten Alles rustig en stil Alleen dan voel ik me geborgen Wat houd ik van de dag die nog moet beginnen Weer een donkere nacht voorbij En een zee van tijd voor mij Ik wil me heerlijk afsluiten hier vanbinnen Wat houd ik van de belofte van een nieuwe dag Ik kan opnieuw beginnen Zonder…

Hoor, hoe door het licht struweel Alle vogeltjes daar buiten aan het fluiten Zijn geslagen met hun grage, Met hun wagenwijde keel.…

En op de achtergrond een prettig kwetterkoor van vogeltjes, de naklank van een schot, midden in de roos (of kraakbeen van een vluchtend dier), een juichend stadion plus het voortdurend beuken van de golven op de rotsen.…

Nu stiekum naar het park, de vogeltjes voeren De prille zuurstof inhaleren, dan draai ik op volle toeren Dan Liesje even troosten, problemen in haar leven Hoe vaak werd ik liefdevol opgevangen, ik ga alles geven! Ik denk aan jullie allen, ieder is vergezeld Fijne dag nog, jullie missen, voor géén geld!…

Verraden door een moedervlek werd je druppelvanger in de woestijn zag alleen vogeltjes cirkelen met raampjes voor passagiers Ik nam je mee naar de waterval en bij elk niveau plukten we rode rozen thuis vulden we grote groene olijven als vazen Ook ik cirkel rond mijn hoofd klop af en toe aan, wetende dat er niemand is om open te doen…