Door de tijd
Wat houd ik van de prille morgen
Enkel de vogeltjes die fluiten
Alles rustig en stil
Alleen dan voel ik me geborgen
Wat houd ik van de dag die nog moet beginnen
Weer een donkere nacht voorbij
En een zee van tijd voor mij
Ik wil me heerlijk afsluiten hier vanbinnen
Wat houd ik van de belofte van een nieuwe dag
Ik kan opnieuw beginnen
Zonder haast en zonder stress
Want alles kan en alles mag
Wat houd ik van deze vrijheid
Die gaat niemand me afpakken
Ze is zo kostbaar geworden
Meer en meer, door de tijd
... Me time ...
Schrijver: Ingrid Schmitz, 21 januari 2018Geplaatst in de categorie: welzijn
Mooi gedicht!