inloggen

Alle inzendingen over vogelzang

102 resultaten.

Sorteren op:

ZUIDERHOGEWEG DENKT

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 68
Eens was ik een rechte zandweg tussen bloeiende weiden waar vogelzang en -strijd moed en bescherming gaven voor het verzorgen van nesten boerenwagens hobbelden over mijn ruggen en kuilen koeien en varkens kietelden me dikwijls met hun trappende hoeven wanneer de haastige tocht klonk tussen stal en open leven over heel mijn huid werd…

Natuur verandert in cultuur

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 227
Hij werd geraakt door vogelzang. Of merel, mus of nachtegaal, niets was hem te nonchalant. Hun zingen zuivert jou, zoals bloesem het landschap; riante bloemkes die uitreiken naar het blauw, in uitbundig juichend wit en blanco. We laten alles los in een welgemeende zucht.…

Virtuositeit

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 70
Zachte vogelstem geluiden voor elk seizoen luistervink nabij Van aubades in de vroegte van de morgen tot serenades na zonsondergang Stuk voor stuk bijzondere unieke voorstellingen in tempo, maat en ritme waarbij een breed scala aan stijlen en stromingen wordt aangeboden. Fluiter zet zijn beste pootje voor zodat een vleugje romantiek zal…
CB18 juni 2023Lees meer…

Versteend boswezentje

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 489
lachje aan te raken het geluk nog net te zwanger om al in paniek te baren Wangen blijven bollen maar het kan niet echt meer smaken bitt`re sijpelsappen rollen ontkrullen lokken oker haren snappen bos bewust van naaktheid en d`r vele volle gevaren desondanks in het bloedstollen nog niet willig te ontwaken Gespitst trillende puntjes horen vogelzang…
WOLF16 mei 2004Lees meer…

MEI

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 3.149
Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellende orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang. Geen harte zwijgt, hoe mat en koud, en schel, uit alle borsten, schiet het steedsgezongen, ’t eeuwenoud en eeuwigjonge liefdelied. --------------------------------- lind: zacht…

Mei

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.068
Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellend orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang. Geen harte zwijgt, hoe mat en koud, en schel, uit alle borsten, schiet het steeds gezongen, 't eeuwenoud en eeuwigjonge liefdelied.…

Winterwandeling

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 118
die beschermen Ze lopen met ons mee als boom Als planten in de bermen Winterkoning blaast heel zacht Zijn adem over 't land We nemen de korte weg naar huis Waar 't warme haardvuur brandt Eenmaal thuis eerst knuffelen Dan spelen met de bal De slaap komt, langzaam reizen we Naar 't mooie dromendal De ochtend start met vogelzang…

Jaap

poëzie
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 2.902
Vogelzang en zonneschijnen, Bloemengeur en voorjaarswind. Alles, wat ik heb bemind, Alles immers bleef het mijne? Liefde en schoonheid ongemeten, Zoete vreugde ongeteld, Wat mijn ziele heeft bezeten, Niets heeft me ooit teleurgesteld.…

Drenthe

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 295
Ik ben te laat om hem vast te leggen en verleg mijn aandacht weer naar de bomen die her en der verspreid vogelzangen voortbrengen, als waren zij de grote speeldozen van de natuur.…

Vertezicht

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 96
Eindeloos heideland Heuvels met verdwenen zand Tapijten met het heidekruid Mostapijten waar de bodem sluit Starende ogen richting zonnegloed Vrijheid loop je tegemoet Het gevoel raakt bevlogen Innerlijk wordt het voorjaar afgewogen Veldleeuweriken fladderen vederlicht Zonnestralen bieden tegenwicht Solitaire berken glinsterend in de zon…

De oudste taal ter wereld

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 99
En waar bij ons de stilte ons gebiedt Te luisteren in het stiltegebied Van ons oud primitief reptielenbrein Naar blauwborst, merel en de nachtegaal Spreken zij hun vroege vogeltaal In India begint bij 't eerste licht De vogelzang die eindigt waar de klif De woeste golven van de oceaan, Een blues in eindeloos herhaalde rif, Uiteenspat…

N E V E L D U I S T E R N I S

poëzie
2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.734
De wereld mist dat nu: ze treurt en, langs de lanen, daar ‘t eenmaal blommen droop, en druipen nu maar tranen; daar ‘k eenmaal stemmen hoorde en vogelzang, en ziet mijne oge onschoonheid maar en sprakeloos verdriet.…
Meer laden...