Alle inzendingen over vogelzang

Zeer geleerde doctor K.B. Page, Hoe maakt u het, weer terug van weggeweest in Bangkok? Blij dat u mij weer eens leest uw commentaren, vrij van loon of gage, vormen op zichzelf een eigen rage Al moet ik zeggen dat uw dichtersgeest - ik zeg het luid, hardop, en niet bedeesd - soms blind is, maar ook af en toe très sage dat…

Ze zingt als de donkere duistervogel op de late middag van een vrijdag nu het gedicht weer van de lezer is probeert ze de energie te bevatten onder herfst en regenachtige twijfel in herinneringen opgesloten ligt er in de laatste zin als een klein geheim besloten even niets en dan stilte.…

Drachtens vogelzang schalt luid: "Laat je moed zweven," en dan " 't is mooi genoeg geweest." Een grutto stijgt op; verheugd gaat zijn roep over Fryslâns vrije ruimte. De Friese veenhoop: tussen wijd veld en bosrand glijden zeilen voort. Wijd Smallingerland glanst in oranje schemer: weiden vol avond.…

Vogelzang weerklinkt vanuit de struiken. Plots geritsel en dan stilte. In het blarentapijt zie je het leger van een ree. Rimpeling en spiegeling is het water van de beek. Wandel met al je zintuigen ten einde toe en zeg tegen Tatanga Mani, de wijze: ”Ik heb geluisterd. Overal vernam ik gefluister. Over het weer. Over de dieren.…

Trakl, Verklärung Blauw, violet met purperen vruchten vouwt de avond zich langzaam de handen en vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden en zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open in het wit van de maan. Lijken lopen doodsdronken het dorp uit, de velden in.…

Zachtjes wiegen takken Die geen takken zijn Met een scherpe contour Over de muren en de vloer Aaien doen ze en de muur Gloeit er warm van op Een rode gloed glijdt noodgedwongen Op koud gesteente en behang De zonnegloed mag door het raam Maar de kou moet buiten blijven Daar blijft ook de vogelzang En het fluiten naar de wijven Binnen…

Reeds horen wij in onze fantasieën heerlijke vogelzang in hoge bomen genieten van die schone melodieën laten die beelden nu al tot ons komen. Zacht zien wij het graan wuiven op de akker het vee weer grazen in de groene weiden. Doch helaas worden wij verbijsterd wakker ziend dat dromen met werkelijkheid strijden.…

Zoet zijn de bramen in het wijndomein Maar groeien moeten nog de druiventrossen Straks komt de fluisterboot wat gasten lossen Een groen prieel tempert de zonneschijn De mens gedijt op warmte, vogelzang Gelijk de appels, kersen, pruimen, peren De populier en els zijn sterk en weren Te harde wind, hun haag is van belang Subtropisch zijn…

Vroege vogelzang althans zo klinkt over reizend water de jonge stem te zacht om te drinken en te helder voor een droom eerste bedrijf klanken en beelden nog puur als de acteurs de kleur van hun gewaden en al mijn cellen juichen naar het licht maar hoog in de coulisse achter dansende wolken en het blauwe plooiloos strak gestreken doek…

Opgewekt door vogelzang en vlindervlucht gaan beide vrienden de kasteeltuin in, geven bloeikracht hernieuwde levenslucht. Dit zonnige arbeidsuur schept van begijn tot einde een nimmer geschreven klucht met wonderbare ondernemingszin.…

Nu is, in de heerlijke maand mei, bij vogelzang, zo vrij en blij, de stad opnieuw iets aan gedaan, dat nooit en nooit voorbij zal gaan. Arm Enschede, verberg je in de armen van de koningin en huil, want daar is een reden voor, en huil dan maar aan één stuk door...…

bomenlaan Die het gebied daar dan afzoomt Van mijn tuin Een tuin met een prieel Een tafel in een stille hoek Plek voor oud en nieuw bezoek ’t Goede is er nooit teveel Een tuin die ‘s winters warmte geeft En ’s zomers altijd koelte biedt Een zacht aanwezig levenslied Voor ieder die een poosje leeft In mijn tuin Ah, de avond valt met vogelzang…

Samen vormen ze een geweldig koor Elke vogel zingt zoals hij gebekt is Voor mij is het een ware belevenis De vogelzang, de hele dag maar door. Ik zie ze nestelen in de hoge bomen Ook in de struiken en in de heggen Waar ze straks hun eitjes gaan leggen Waaruit dan jonge vogeltjes komen.…

Op een eiland, zes uur 's ochtends in de zomer, de stille weg af, waar geen wandelaar gaat, in de herinnering van wat je ooit is overkomen, daar waar 't bewustzijn het gebaande pad verlaat, terwijl de stilte wordt gevuld met vogelzangen loop je geleidelijk aan hun vogelwereld in, vliegt daar je oude geest, met lief en leed behangen vanouds,…

Samen vormen ze een geweldig koor Elke vogel zingt zoals hij gebekt is Voor mij is het een ware belevenis De vogelzang, de hele dag maar door. Ik zie ze nestelen in de hoge bomen Ook in de struiken en in de heggen Waar ze straks hun eitjes gaan leggen Waaruit dan jonge vogeltjes komen.…

Als het voorjaar daarna weer komt met vogelzang en blaad’ren aan bomen dan is alles weer rond heus ’t zal wel weer goed komen.…

stromen van intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten steeds mijn overtuiging volgend aan mijn principe altijd trouw niet star maar zelfverzekerd voorwaarts door mijn eigen wereld en daar omheen genietend alle dagen van het leven in de bescherming van mijn geloof dankend voor alle schoons op aarde voor de bloemengeur en vogelzang…

Ik heb gewandeld, in gedachten, in het bos door de uitgestrekte paden tussen bomen machtige eik of beuk en dichte hoge dennen genoten van de vogelzang als schone koren het fluisteren van de wind in hoge kruinen ontmoeting met een ree op de rand van de hei.…

Geen vogelzang en ook geen muisgepiep was wat hem haast van opwinding deed blozen, toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen.…

Hoe vaak bewonderde ik niet de ochtendgloed De gouden glans die de horizon besproeide Over smaragdgroen veld werd nieuwe dag begroet Terwijl over ‘t stille meer ’t licht met golfjes stoeide Schone belofte vanaf ’t eerste uur der dag Gesteund door allereerste prille vogelzang Verwekte bij ’t vroeg ontwaken een blijde lach Die blijft de hele…

Ik heb gewandeld, in gedachten, in het bos door de uitgestrekte paden tussen bomen machtige eik of beuk en dichte hoge dennen genoten van de vogelzang als schone koren het fluisteren van de wind in hoge kruinen ontmoeting met een ree op de rand van de hei.…

Vogelzang maakt blij Hun bevlogenheid beleven Als ze broeden zijn we erbij Nestbouw die veel bevlieging zal geven Met verrekijkers turen Een buizerd, torenvalk of de kiekendief Het mag tijden duren Het zijn momenten van innerlijk natuurgerief Samen genieten in het bos, akkerrand of tuin De geelgors, spechten of een heggenmus Ook al valt…

heel soms, met pasen, kwart voor een In die gewijde stiltesfeer was zuiderzee streng in de leer lowlands danst nu in 't ijsselmeer de ouden zingen tot de heer hun dodetalenlied niet meer In 't waterrijk van nijmegen in 't glooiend land van maas en waal in oude burchten waterwegen forten, weiden zonder paal en perk aan ooi klinkt vogelzang…

IJle nevels vatten verdwaald morgenrood, groeien tot wazige purperpaleizen, vlieden dan snel voor vroege vogelzang. Stemmen fluiten vloeiend, soms met hoge stoot, noden de zoekers naar fijne bladspijzen, te slapen onder varens, een dag lang.…

je heerlijk jezelf kunt zijn Het leven zich in andere banen laat dirigeren Momenten maken de gedachten fijn Als de beleving laat plezieren Je voelt je er thuis Weg van de buis Het voorjaar al een hint wil geven En jij die het wilt beleven Waar je de tijd kunt laten gaan Je stevig in je schoenen zult staan Een regenplas trotserend De vogelzang…

Als nieuw geboren leven in het ochtendlicht Begint met stralend glanzen aan d’ horizon Terwijl in bomen vogelzang gedempt begon Ontwaakt in mij een ware drang tot nieuw gedicht De wereld opent traag de ogen na de nacht En kleed in vele kleuren bloemen, bos en veld Verblind door schoonheid staat ieder mens versteld Bewondert heel de aarde om…

tussen het einde van de nacht en het aanvangen van de dag ontwaakt in breekbaar licht de morgen het stille van de dageraad tooit zich met gouden randen en kleedt de dag weer aan met oranjerood satijn snaterend rimpelt het gladde water op de zondoordrenkte spiegel waar in eindeloze cirkels de nacht breekbaar uitdeint naar de morgen vogelzang…

. ___________________________________ SILENTIUM Silentium, zei Tacitus heel lang Geleden, is mentale vogelzang Zijn sprakeloze stem is men vergeten Waarom hij zweeg heeft niemand ooit geweten Preludia, zei hij, heeft men te danken Aan vogelkoren en aan toonkunstklanken Van Beethoven, van Bach en Amadeus Is Muze metafoor voor de muziek…

Kom mee naar buiten, zegt Nico de Haan En laat je pan- en herdersfluit maar staan Doch toonkunstschrijver Olivier Messiaen Zou met z'n patefóón naar buiten gaan Als vogelaar, voor één der laureaten Al was hij Edith Piaf en Patachou Jacques Brel en Yves Montand nog lang niet moe Hij luisterde, in 't vroege ochtenduur Naar vogelzang…

Eens was ik een rechte zandweg tussen bloeiende weiden waar vogelzang en -strijd moed en bescherming gaven voor het verzorgen van nesten boerenwagens hobbelden over mijn ruggen en kuilen koeien en varkens kietelden me dikwijls met hun trappende hoeven wanneer de haastige tocht klonk tussen stal en open leven over heel mijn huid werd…