Alle inzendingen over vorm en vent

aan een leven bouwen in voor- en tegenspoed want ik ken je als geen ander in elke droom ben ik bij jou lachen we met elkander jij als man en ik als vrouw jij bent degene die ik zoek intelligent, spontaan, creatief integer, eerlijk en een open boek trouw, maar bovenal ook lief op straat kijk ik naar alle mannen ik lach naar iedere vent…

O Sint, o Sint, o Sint Wat ik nu weer in mijn schoentje vind God man, wat ben jij een krent Wees nou eens een keer een echte vent Geef nou iets duurs, Iets door de miljonairsfair erkend Dan is het leven minder zuur Sta je ook niet meer als vrek bekend O Sint, wat ben jij toch een lul Een chocoladeletter en een reep Dat is toch de reinste…

Die vent kan niet dichten! Maar kan die gast ook niet rijmen dan?" Dat is een goede vraag. Maar nu ga ik eerst kijken of ik die vaas nog lijmen kan…

je ze nog kinderen die met stoetbomen lopen Een moeder pinkt een traantje weg heeft haar kind voor 't eerst naar school gebracht het ventje glundert om zijn groot zijn van opwinding weinig geslapen vannacht Het is weer drukker in de straten 'k zie grote en kleine fietsen gaan de peuterspeelzaal voorgoed afgezworen het ventje is een vent…

Daar is ook vrijwel niemand, die ons nog werk`lijk kent, want achter elke web zit toch een vreemde vent. Jesaja 59:6…

De firma SuitSupply brengt herenpakken Met schaars geklede vrouwen aan de man Al spreekt Opzij-publiek er schande van De omzet blijkt toch allerminst te zakken Ik test nu of een titel met wat bloot Mijn lezerskring vandaag ook flink vergroot…

Ik leid een morsend leven met als hoogtepunten mijn levensvocht ter aarde vallend tot niets of iemand ontkiemend Maar ook bij het eten veel te veel pratend te weinig kauwend soms proestend van de lach het eten natte vleugels gevend Maar mijn levenspartner onderkennend en invoelend geeft mij het grootste servet een theedoek uit de…

Ik heb vandaag een mondkapje gedragen, Sinds kort is dat nu overal verplicht, Het was benauwd en ik had minder zicht, M’n brillenglazen raakten snel beslagen. Wel fijn dat ik in de coronastrijd, Zo bij kon dragen aan schijnveiligheid.…

een bio-signatuur: misschien wel leven op wellicht veel aardachtige planeten wij dichters zouden dolgraag willen weten of deze kennis méér dan hoop gaat geven misschien wel aardig zijn? wellicht zelfs vrede? dan niet toekomstig maar nog nú, het heden! * Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…

Ze vroeg d'r specialist: 'Welk medicijn beveelt u aan als middel voor m'n vorm, zodat ik werk'lijk door dat middel lijn en mannen seksbelust me na gaan hollen?' De arts verklaarde, dat ze juist enorm geschikt gevormd was om te rollebollen.…

vege lijf wij hebben het schilderij niet af kunnen maken de structuren begonnen al stinkend te ontbinden in het bijzijn van onze kinderen het doek kon schuld en boete niet meer dragen kleuren vervaagden en vormen verloren stabiliteit in hun entropische eindigheid…

Filosofie is soms kunst, kunst soms oogmerk voor hogere gedachten, met lyriek overladen woorden, tot een vorm, tot beeld schoonheid is geen eis, is bron voor de kritiek smaak maakt elke kunst en poëzie minder We moeten prijzen wat kwetsbaar wordt gedeeld niet neigen naar een vlotte vorm van repliek want voor begrip is dat de grootste hinder…

slapeloze nachten enkel door het creatuur dat zich muze noemt hartstochtelijk en intens te missen oh, inspiratiebron keer weer ook al is het in de vorm van godin laat inkt weer door aders stromen ------------------------------------ acrostichon…

van religie een abracadabra op Zijn werk Maar juist met de kerst is die verdeeldheid er bij gebaat Zijn afbeelding in jonge vorm ligt doods in een etalage Een opgesmukt kribbetje met de veestapel die daar om heen staat De kribbige mens en haar kerstgekte maakt van geschiedenis een ravage…

Delicate vingers Beroeren de enkele snaren Van het eeuwenoude Instrument terwijl Emotie ontspringt In de vorm van zuivere klanken Vormen tranen In de zwartste ziel Maar verdwijnen In de mysterieuze ogen Van de erhu-speelster Gekleed in brandende qipao Realiteitszin verliezend Begeef ik mij in Magische wouden Waar een glimp Nog meer…

terwijl de dwarsfluit dwarrelt treurt de cello laag in largo in haar hoofd ineens weer de bijna vergeten klanken die nostalgisch schrijnend vergeten beelden oproepen stenen vormen in haar hart de melodie blijft maar hinken tussen twee toonhoogtes hunkerend wachtend op woorden die passen om een lied te vormen rond vreugde en verdriet…

In V-vorm vliegen twintig ganzen zuidwaarts ze vliegen over het westelijke havenbekken en over de welvende blauwe circustent aan de rand van de stad. Tartaarse ruiters dragen beige, suède mutsen met bont omkranst, ze laten paardjes dansen in de piste ze klimmen op elkaars schouders, vormen een toren.…

het probleem, wat niet iedereen ziet Zo komen de woorden tot leven en groeien uit tot zinnen die een gedicht tot leven brengt De woorden komen uit mijn hart en worden door mijn ziel naar buiten gebracht Ze vormen een gedicht, een gedicht uit mijn hart, een gedicht uit mijn ziel Gedichten uit hart en ziel…

Ze dwalen zonder commando door het grote district van de woorden en verwachten het aas van hun volmaakte, gesloten, gedichte, gemaakte en onaantastbare vorm. ------------------ uit: 'Aas', 1982.…

Mijn ogen zien het strand, mijn woorden vormen een albatros die over de toppen van de golven terugreist waar jij/ik de vorm vertaalt naar deze woorden.…

De jeuk waar ik daarna nog lang mee liep was duidelijk een vorm van vogelgriep.…

Die trieste monumenten in de berm die vormen op den duur vanzelf een scherm.…

vluchten in dromen waar de waarheid liegt zonder te ontkomen aan wat je ziet woorden wisselen en vormen slechts wat je echt wilt horen en zien in alle leegte zonder gevoel het is dat ik dronk anders was het gestolen…

En je kan zeggen Wat je wilt Maar je ogen spreken Kleurboekdelen Tranen Van doorzichtigheid Simpele vorm van verlatenheid Je warme handen Vol van oprechte spijt En mijn armen Rond het middel Van een ander Als teken van gerechtigheid…

ze flitsen voor mijn ogen komend uit het niets verdwijnen zonder spoor van iets spikkelen als kleine deeltjes mist lichten op in kortstondige weerkaatsing als gevangen schicht het is info zonder beeld vorm en woorden zijn er ooit geweest in deze littekens van de geest…

Stel je zit rustig in een schouwburgzaal En dan verschijnen spelers ten tonele Die daar de hoofdrol van hun leven spelen Als terroristen met een ideaal; Helaas ervaar je dan drie dagen later Dat dit geen vorm was van modern theater.…

Levend in een wereld Van onzichtbare vormen Kom je bij me En fluistert mijn naam Ik voel je nabijheid Hoor je praten Wat verzwegen is Uit je spontaan Al ben je zonder gedaante Een warme bries Die zacht mijn haren streelt In mijn dromen Ben je echt…

Door de liefde tussen man en vrouw zal de vrucht ontstaan als een ode aan verbondenheid In de vorm van hun kleine ik, krijgen ze jou als bekroning van hun innige verliefdheid Hoe kon iemand ze ooit meer geven... dan jou, een heel nieuw leven.…

Zelf wees geweest en wees gebleven zit je daar zelf op schouders van ouders, zelf in de vorm van een zoontje, en boven de hoofden een ronde en kleine maar troostende droogte.…

Laat mij je tranen kussen je bijstaan in de nacht Laat mij je angsten sussen je beschermen overdag Laat mij je lippen vormen tot een zorgeloze lach Laat mij je lichaam voelen teder, warm en zacht…