Alle inzendingen over vragen

Nu wil ik alleen nog vragen - het is niet meer dan een zucht Maar één vraag wil ik stellen: - Wil je me nog terug?…

Vertel mij het niet als je je leven vat als je antwoord hebt op al je vragen alleen hij heeft antwoord, die geen vragen stelt die niet weet wat vatten is wat overblijft is te genieten te genieten van het vatten of van het niet-vatten van het zoeken van het zwoegen en zelfs van het genieten Geniet op alle dagen van je leven, die God…

Ik vraag mij al zo lang af wat de zin is van het bestaan dat m’n onderbewuste, moe van verwerken van het denken, antwoordt in heldere dromen: Ik reis in een eindeloze trein buiten is het aarde donker reizigers kijken verwonderd als ik naar hun reisdoel vraag ze begrijpen mij niet - geboren en getogen in de trein weten ze…

Het is niet mijn taak om op te staan Voel geen behoefte uit te dragen Wil geen carriere, ook geen baan Heb geen geweten dat blijft knagen Wil geen bezit en ook geen poen Ik zit me nu dus af te vragen Wat ik in Godsnaam hier kom doen…

Het mysterieuze ontastbare totdat het de tijd acht Strelende oogopslag, een blik van herkenning Ogenblikken waarop men elkander wilt leren kennen Zovele vragen, wentelend in onwetendheid Doch wetende dat de tijd antwoorden zal op vragen Doelgericht, tastbaarheid maakt zich meester Gevangen in het mysterie Gevoel mist nimmer zijn doel…

schommelend en wiegend om wat ik heb gemist vraag ik hem met mijn donkerste blik om mijn uitwis.…

weer de nachttrein gemist stond toch op tijd op het perron de deuren gingen niet open het lot heeft het blijkbaar zo beslist en daar sta ik weer verlaten de reis naar dromenland gewist en niemand heeft in de gaten hoe vervelend dat is en ‘s morgens vroeg rijst de vraag en die ergert mij zelf het meest de vraag: heb ik mij vergist – bestaat…

Ik denk aan jou en je veelzeggende gedichten en vraag of Hij je ziek-zijn wil verlichten Ook denk ik aan genezing die ons wacht waar jij al iets over vertelde en die zich soms zo helder aandient in de nacht Ik noem je naam en vraag Hem kracht.…

kunnen en…wat ik ook wil vragen mam misschien is het niet in voorraad daar maar geef me als het even kan wat levensgeluk – een beetje maar..…

op een dag vraag je mij wat is belangrijk voor je? ik of mijn leven. ik zeg, mijn leven. je gaat en je verlaat mij zonder te weten dat jij mijn leven bent.…

In het slapende ogenblik was haar droom een vraag die ze verloor toen iemand dacht dat ze eindelijk gestorven was en de aarzelende dood haar niet meer wakker maakte…

Als daders verstoppen ze hun gedachten in de stilte die ze stelen omdat ze het leven niets meer vragen en alleen een bombastische dood ze nog dapper maakt…

Een nachtwaker in Drachten Die waakte alle nachten Maar voor de dagen Moest je 'm niet vragen Dan kon je lang op 'm wachten…

En staat ze op met de wens dat niemand haar zal vragen wat ze steeds zoekt…

De warme lach van je liefde is mijn wens als ik naar je kijk en al mijn tranen niet durven te vallen zonder je diepe stem om een echo te vragen…

uw god, uw profeet u wilt niet dat ik ze in beeld breng want uw religie verbiedt zulks vraag ik mij af hoe weet u dat ik dat toch deed ?…

Hij likt ze liever dan de meisjes, die vragen of hij mee wil rijden. Hij houdt van fietsen, niet van meiden.…

je werkt op vrouwen als op lachspieren de vraag is altijd waar je bent als je bent uitgewerkt…

Vraag is : wat moet er dan zijn verteerd ?…

Soms vraag ik me af of een blad Al zwevend naar beneden Nog wel eens snakt naar lang geleden toen de boom hem nog lief had…

dan bloei ik open, dan krijg ik kriebels, dan word ik verliefd, maar nu rest mij de vraag: zie je mij wel graag ???…

Smekende oogjes die vragen om een stuk brood ik schreide tranen en had plots geen honger meer toen ik die bolle buik zag.…

Ontmoet in Barneveld Chef van de plantsoenendienst Jan van Schoffelaar Al dagen vraag ik me af Waar ken ik die man toch van…

Dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar mij toch de muren murmureren niemand snoert hier Job de mond…

Liggend in een glazen kist gevuld met angst en vragen... Wachtend op de bevrijding: zal mijn prins ooit (weer) komen?…

steeds als ik de lucht zie wisselen van kleuren vraag ik me weer af schildert die zich zelf of is het van de hand van de grote meester?…

juist als zonnestralen mij ten dans vragen fladdert er gehaast een kleine vos voorbij Dag Jan !…

mag ik deze dans van u op weg naar het einde vreugdevol en geil vraag ik u in stijl dans met mij, zwierend de dood tegemoet…

Zelfs zonder een haan wordt de vraag voldaan. Ik hou het dus bij HET kip en DE ei.…

Mijn humeur is als het weer, druilerig en teneergeslagen, zodat ik me niet hoef af te vragen, hoe ik er aan toe zal zijn, bij een klein beetje zonneschijn…