55 resultaten.
Hekeldicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 790 Door met vuige voorafspraken
Woekerwinst te maken
En de moraal al bouwend slopen.
Ziet hoe de ambtenaar versaagt
De staat niet langer schraagt
Als het starre stokske van dien held
Maar buigend voor het gore geld
Tot in de hoogste kringen
Betrouwbaarheid, integriteit
Zijn voorgoed nu verleden tijd
ingeruild voor zilverlingen.…
Dans de herfst in
gedicht
4.0 met 5 stemmen 6.893 En antwoord zonder spot, Jack, ontneem
de nacht zijn wijzers, voor jou de wissers,
vuige kledder over de beslagen ruit,
nu bewijzen zich de pedalen en
daarmee uit.…
Poorten van de leugen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.105 Als een oude man
wrijf je voeten
blond haar op ongeschoren benen
verontrustend geil
de krulletjes van jonge schaamte
bedekken nooit genoeg
het gulzig aanzien
van vuige gedachten
je ruikt naar Goddelijk
als marshmallows in het vagevuur
een ketting onttrokken aan broze onschuld
ween jij het wijwater brak
de soutane bloost een mufheid…
Dwaze moeders
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 780 Zachtjes en voldaan
slaapt een ruige wereld
buiten de barakken
ligt een vijg van kots
makke dwaze broeders
slapen achter heuvels
hun moeders zwerven in geduld
en beven in hun trots
De sterfelijkheid van liefde
graaft zich in duel
een ademtocht breekt vuige loeders
de sabels hun gezel
Een stoffig zadel
verrotte akkers
mirakels schermen…
Mijn Assepoes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 251 Weet dat mijn gedachten bij je waren
wanneer de herfstgriep je eens te meer
met zijn vuige poten te grazen nam.
Gedachten die als trage oktobervliegen
stierven bij de fruitmand, de kiwi’s,
de pink ladies, ze bleven meesterlijk gaaf.
Mijn Assepoes, mijn lieflijk gehelmd wezen..…
Valsheid in geschriften
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 314 Wanneer zij vals met woorden slaat
de redelijkheid de taal verlaat
zullen dolgedraaid zachte zinnen
niet meer leiden tot bezinnen
nooit zal het zwart meer kunnen schuilen
achter vuige roddels of marmeren zuilen
de val die met kleine letters wordt gezet
bevuilt alleen het eigen twijfelbed
is de laffe opdracht niettemin toch geslaagd
als…
het paardenvijgenparadijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 het paardenvijgenparadijs
het paardevijgenparadijs
het paardenvijge paradijs
het gepaarde vijgenparadijs
de behaarde paradijsvijgen
de paardenvijg, sec (m/v)
het vuige paardenparadijs
het paardenvijgen para-ijs
een aan ijs gerelateerde paardenvijg
een aan paarden gerelateerd vijgenijs
-paardenijs ligt maatschappelijk lastig
het paard, de…
Veelvuldig Verliefd
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.543 Of blond of zwart dat kan mij echt niet schelen
de vuige valstrik van de liefde lokt
't is kwantiteit voor mij; ik ga voor velen
met lange broek of toch maar kort gerokt.…
Je bent gek, zei de gek.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 308 misschien
maar dat valt nog te bezien
want wat is nou je punt
Goed het zij zo:
ik weet het allang:
je hebt gewoon
een hekel aan mij
Maar dat ben ik al
zo ontzettend gewend
door de tijd
Ik zie wel vaker
een jaloerse blik
en ik lees heus wel
zo af en toe
-als ik tijd heb dan hè-
die valse geschriften van hen
Ik hoor soms ook
hun vuige…
Mijn Grootje en de Grooten Oorlog
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 406 een sterrennacht
op klompen langs het smalle pad
de lange weg naar het oude dorp
de hemel kraakt, de stilte kruipt
Duitse ulanen op hoge paarden
als moe geplaagde horzels
in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw,
het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld
sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde
het korenblonde meisje weet
de vuige…
Zij vieren feest.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 234 Ik zie, ik hoor
zwarte hemden
of zijn ze bruin
vuig vals gegiechel
een gemene lach,
de triomf
van een troebele dag
Ik zie, ik hoor
trompetgeschal
tromgeroffel, een hamer
een cikkel, of was het
een troffel
wie ziet zich zelf
nog aan
in de spiegel
na deze stem in de nacht
O mijn lieve God:
wat heeft onze twijfel
ons nu weer…
KLavdia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Zij geurde naar borsjt en naar vuige zonde
naar arak en naar steppebrood,
Ik had verhoging en lag in mijn sponde,
verhit en amechtig maar ik wou nog niet dood.
Ze zei de lucht mag dan ijl zijn hierboven ,
Jij bent een bedreven alpinist
Dat jij moribundus bent kan ik niet geloven
Ik verzin voor de dood wel een list.…
vrijlust bij tomatenpluk
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 3.884 van ’t pad
mand leeg in de krat
daar was laaie lien
groen in boezeroen
met tieten nog van toen
die je zo kon zien
de losse borsten van laaie lien
hij hoefde nooit te zeggen
laat je tieten effen zien
het pad dat hij af moest leggen
om hard met z’n tomaten te hollen
om hitsepits te kunnen voelen
de prikkels van haar zwoelte
in ‘t vuige…
Koldinghus
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 445 opnieuw een toren, een fort, het baksteen
het grootse uitzicht op eeuwen her
vandaag gevangen in broeierige cellen
van brand, broedertwist en haat
trek mij langs de oorlog, hoeder
trek mij langs het strijdend vuig
trek mij langs vergeten historie
til mij tot je trans en schrei!…
Voetbal-hymne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 6.262 vuige voetbalbende - vaar ter hel!…
Moed
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.529 De rijkdom moog de zucht van lage zielen trekken,
En in verbasterd zaad een vuige hoogmoed wekken;
De Moed veracht die glans, en ’t geen zijn boezem vleit,
Is ’t zelfgevoel der deugd in al heur waardigheid.…
Het raapt al kogels
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.152 Volken, in vrede wedijverend,
Vrienden door kunst en verstand,
Vrienden weer na de bedwelming,
Storten, waanzinnigen,
Opgezweept en verdwaasd
Door heersersgeweld en bedrog,
Elkander op 't lijf,
Trompetten en trommen verdoven 't gevoel;
De glorie, vuige deern,
Meestbiedenden, meestbloedoffrenden veil,
Viert de beestlijke tochten.…
Leidens Ontzet 3 October 1574
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 532 morgen is het weer zover
bij wie in den Nederlanden
gaat geen lichtje branden
bij de derde van October
van het dappere bestuur der stad
standvastig op haar zware pad
in aangezicht van honger en de pest
massale sterfte en valse glippers
die de vuige spanjolen berichtten
dat Leiden stond op zwichten
Valdez briefde als belegeraar
wees zeker…
Gij hebt gezegd
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.192 Gij hebt gezegd: „de vrouw
Wier ogen in Uw ogen lezen,
wier lippen bloeien op Uw mond
en door Uw wezen schijnt verwezen
en slechts Uw taal en zin verkondt,
heeft dag noch uur gekend de trouw
en was U nimmer tot Uw heil;
haar voze hart is vuig en veil;
zij heeft Uw geld en goed verdaan
en alle glans Uw naam ontnomen.…
AAN DE MEISJES
poëzie
3.0 met 34 stemmen 5.898 Vuige slaven hunner driften,
Volgen zij geen andre wetten,
Dan de wetten hunner driften.
Deugd en onschuld te belaagen,
Al wat heilig is te ontëeren,
Is hun eenigste bedoeling.
Neen, gij Schoonen! kent de Liefde!
Laat een edeldenkend minnaar
U, die drift der groote zielen,
In heur groote kragt, doen voelen
Kent de Liefde!…
Katinka’s teloorgang
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 402 knul zag staan
Zij gaf een lift en hij bood haar een hemels lijntje aan
Haar geest werd als een doedelzak, haar wil had afgedaan
Al in haar campertje compleet met douche en ledikant
Kwam er een einde aan haar eer en haar gezond verstand
Het witte lijntje deed haar gloeien en haar wellust vloog in brand
Hij bleek een lover-boy te zijn, zo'n vuige…
ONGELUKKIGE LIEFDE
poëzie
3.0 met 35 stemmen 6.305 die gulle blijdschap
week voor 't fel gevoel der smart:
Wrede dwang en vuige laster
rukten 't meisje van mijn hart!
Wreden! ach!... de hand der Liefde
heeft ons bij elkaar gebracht,
Zij verenigde onze harten
met een onweerstaanbre macht! -
Nog bemin ik 't lieve meisje,
nog gloeit haar de borst voor mij:
Maar!…
Requiem voor Thisbé
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 465 Beween het fatum dat apert
de nauwe scheur in onze muur weer heeft gedicht,
ons vuig de ogen afwend van het felle licht
en nu ook elke kans op samenzijn verspert.…
Meester-zangers.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 358 Doch 't volk, verlicht, veracht die logenslaven,
En zingt een zang, verdelgend vuige dwang.
o Leer mij, Meester Volk, die vrijheidszang!
Ten krijgewaart! De vijands komen... komen!
De Vorst spreekt: reeds vloot 't bloed met stromen, stromen.
Soldaten, op! Uw moed is landes kracht en eer...…
DRIE STUDENTJES (1853)
poëzie
3.0 met 40 stemmen 4.649 Eén sprak dan zoo dof en zoo hoonend
Van het lijder dezer eeuw,
De gansche wereldhistorie,
Zei hij, was hem één schreeuw,
Eén rauwe schreeuw om wrake
Over hen, wier vuig belang
Het menschdom vertrapt en verknoeid had,
Al zestig jaarhonderden lang!
Maar de dag des gerichts was niet ver meer!…