Alle inzendingen over waan van de dag

de dag is nog maagd terwijl ik toch door gisteren ben bevrucht het oorverdovend lawaai en mijn Bourgondische stijl worden langzaam in stilte gelucht nog 365 dagen te gaan met voornemens die slijten zo hoort het ook: waarom zou ik het genot verwijten je moet gedrag veranderen zeggen wijze mensen alles met mate zei een filosoof een…

De dag dat ik mezelf iets blijf afvragen. De dag van onzekerheid. De dag van trouw. De dag van ziekte. De dag van oneindige tijd. De dag van genegenheid. De dag van levenslust. De dag van oorlog. De dag van soevereiniteit. De dag van onrust. De dag van liefde. De dag der dagen.…

Groot geloof in geliefden en in God en we gaan geheid scheiden de ganse dag geneuzel en gezeur…

genieten Zonder enig tegengas Het blijkt niet te gaan Zonder een traan van verdriet Ik zou je willen vragen Alsjeblieft vergeet me niet Met pijn in mijn hart Doe ik afstand van jou Omdat ik niet wil toegeven Dat ik misschien wel van je houd Een weloverwogen keuze Brengt mij van slag Ik neem bewust afscheid Van jou mijn liefste… Dag…

na vandaag in zoet verdriet naar verlangen op zoek en de dag verschiet in geuren gevoel kleuren alsof ik jou herken in armen die me troosten me liefhebben herinneren aan wie ik ben in zoet verdriet op zoek naar ach lief naar wat niet…

Dit is de dag die nooit eerder al bestaan heeft tenzij als toekomst. Het is nu morgen na zachte regen op zaad dat ik gezaaid heb. Een dag van geluk en van grenzenloos lijden, oorlog en rampen. Is dit nu het feest van eeuwige genieting, dit korte moment? Ik wil het geluk van volle overgave aan mijn geliefden.…

De laatste noten zijn gespeeld Op het podium nu twee, eenzame mensen Alle harmonieën hebben ze laten horen Alle klanken hebben ze gedeeld Het podium verlaten valt niet mee Voorzichtig dalen ze af Verstild is de achtergelaten ruimte Nu nog ogenschijnlijk met z'n twee Een schreeuwend hart hoor je niet Ze lopen maar waar naar toe Navigeren…

Dit is de dag die er nog nooit eerder bestond en er nooit meer is. Wel heel bijzonder om er iets leuks mee te doen en te genieten. Een stapje naar de eeuwige verrukking en zalige rust. En vrede, vrede, en vreugde, vreugde, vreugde, en liefde voor jou.…

Dit is de dag die God mij wil geven Die ik als een geschenk mag ontvangen Om deze dag weer nuttig te besteden En opnieuw in gezondheid mag beleven. Aan het einde van deze dag gekomen Mag ik God danken voor al het goede En dat hij mij deze dag weer nabij was Bij alle dingen die ik heb ondernomen.…

Voor mensen met een kronkel in hun leven Niet zo dat ze een standbeeld af gaan zagen Maar wel een beter leerklimaat gaan vragen Of een olifant zijn zicht terug gaan geven Wie een rijmdaad van formaat verrichten mag Maakt deze dag weer tot gedichtendag…

de dag joeg me vroeg uit de veren een kus zei doeg ik hoefde niet weder te keren…

is dan weer stil en kijkt verlangend uit naar mensen die niet kopen de gouden klok van boven in de mooie toren zet niet de vaart erin maar kijkt als oude wijze man de drukte aan en weet dat hij de dag beheerst de dag gaat voort in eigen tempo tot de rust in de avonduren valt de stad komt bij in rust en toch de dag blijft als herinnerd…

afspraak is natuurlijk en recreatief Ik weet het zeker je hebt de hele dag lief De dag is heel, nog veel mooier dan verwacht Zijn gevolg bestaat uit een mysterieuze nacht…

dag dorre dag nu ga ik slapen ik vervloek je zonovergoten vrolijkheid, je tijd, je mensen, en je niet aflatend gezeur, je iedere dag weer 'zin' te geven.....…

't Ochtendgloren glimt: een dag begint, gelijk aan alle andere, maar bewaart weer als altijd ongekende pracht of smart.…

Woede ligt Onder mijn dag Vierentwintig-zeven Waakzaam te zijn Is er als Ik slapen ga En zeker als Ik wakker word Aan het begin Van elke nieuwe dag Slapende vulkaan…

Het was een dag als alle andere dagen Er kwam een koopman langs die dood verkocht Ik liet me door zijn gladde praatjes strikken en kocht een borstel. Nog diezelfde dag borstelde ik de straat totdat hij glom. Ik werd door dertien auto's aangereden. Schampschoten. Had me dus weer eens bekocht.…

hoofden eenogige wolkenloze lucht waar dromen vandaan tevoorschijn komen als zijderupsjes zich in duizenden meters spinnende talen op grijsgroene moerbeibladen bedekt met haartjes onthullende draden een verliefde zon tegemoet komen zomaar zonder opdracht of regen strekkende voelsprieten even een aanraking van uitslaande vleugels naar wat is (een dag…

Ik ga je missen met je mooie ogen stralend als altijd om mij heen. Je lieve gezicht dichtbij mij Ik ga je zo missen nog meer dan jij mij.…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

de dagelijkse dingen om te beginnen douchen dan ontbijten en op buienradar kijken of ik droog zal blijven trek meteen een regenpak aan het beginnende licht en de lanterenpalen die uitgaan geen tijd voor weemoed of verlangen want de dag is pas begonnen en meedogenloos het zal weer gaan zoals een dag nou eenmaal gaat…

daag me niet uit trek engelen uit mijn aderen en lieve woordjes uit mijn mond kijk in mystieke kelders en bezoek de rommelzolder opgeruimd maar niet zo leeg als het hoofd van een Boeddhist daag me niet uit laat de engelen zingen en stoor ze niet…

Deze morgen is het windstil wat ligt verborgen vuisten zo kil Deze middag stormt het in mij wat ik ook zag wat ik ook zei Deze avond stuurloos gevoel waar ik ook stond geen enkel doel Deze nacht druppels langs de ruit wat ik ook dacht maakt niet meer uit…

vergleden avondlicht verzonken water van veel later mijn ver gezicht tot de ochtendkilte bevend morgengloed die rillen doet in dagende stilte alleen bij schemer zie ik nog minder maar beter van toen en toch ik wil deuren sluiten en het grendelen van geluiden met geurende rozentuilen van daarbuiten…

het leven bij de dag mijn licht, mijn kind mijn kleinkind brengt mij dichter dan ooit bij jou en jou.. en er is niets wat mij zó aan het leven bindt dan dit zeker te weten ieder verhaal en alle schoonheid zou ik kunnen missen aan de overkant maar dat ik je zo liefheb wil ik blijven weten…

en dag is dag voor altijd dag zegt ze tegen haar tegen mij je gaat toch weg terwijl ik blijf en zij gaat verder weg verlaat ze ons dag schat wij blijven dichtbij dicht bij jou…

Ik wilde eigenlijk vragen, Begint het al te dagen. Door wat voor zaken Moet jij je laten raken, Je steentje bijdragen. Het zijn woelige baren, Waar jij je weg moet varen. Met kennis van zaken Kun jij je eigen weg bewaken.…

gaat voorbij voor je het weet een paar mensen in een tv programma discussie over voetbal en dat het slecht gaat of juist weer wat beter probeer je iets te denken over de sneeuw die gaat vallen vrijdag en donderdag eerst storm en opgesloten in je huis denk je alles je leest wat in je boeken je wacht dan op de sneeuw het…

Versnel me, vertraag me Beantwoord me, bevraag me Verlaat me, belaag me Prijs me, beklaag me Verdraag me Daag me . . . Uit.…

vol heimwee zijn de dagen terwijl je steeds meer vergeet tot aan de vraag of je wel ooit bestond op weg naar de supermarkt en weer terug maar waar ben je je kijkt omhoog naar de meeuwen en je vraagt je af wat ze daar eigenlijk doen de meeuwen zijn de meeuwen…