Alle inzendingen over waar het hoort

hij af zal lopen voorzichtig sta ik op schuif de gordijnen open de eerste zonnestraal valt zacht op je gezicht jij weet nog van niets je ogen zijn nog dicht ik kijk nog even voordat ik de koffie zal gaan halen je bent zo mooi zo lief met goud niet te betalen het maakt me dankbaar en het maakt me blij een droom die waarheid werd je hoort…

Is mijn geluk niet belangrijk, misschien ben ik wel zijn ware Misschien hoort hij in mijn leven en niet in het hare Ik blijf mezelf dwingen niets te forceren maar kan het mezelf toch niet aandoen het niet te proberen Alleen, en op afstand...…

het hoort ongelijkheid en graaien stopt En er worden geen zakken gevuld…

De bouwvakkers nemen een extra dag vrij, Het huis staat waar het hoort te staan, Iedereen die wil wordt er ontvangen door zij, Die voor eigenaars van dit ‘pand’ doorgaan. Maar de echte eigenaars trippelen tevreden, Terug over de kapotte vloer van hout, Bezoek wordt door hen gemeden, Maar voor hun huis hebben ze een hart van goud!…

Een kind vraagt nooit waarom, waartoe het toch op aarde werd geworpen. Daarom en niet omdat het hulpeloos zou zijn verzorgen wij het trouw, vereren het als god. Tot het de dood ontdekt en een der onzen wordt. ------------------------ uit: 'Hora incerta',1993.…

jij hoort bij mij...…

Dit is een vraag voor de psychopaat IN DE HEER: Wie zeg mij wie hoort het luide wenen van jouw slachtoffers het gekerm in de nacht en het schreeuwen om eeuwige gerechtigheid....?…

aanlopende fietsketting en een brommer ergens achter en een soort getthodisco in een auto wachtend voor een open brug verder weg een overkomend vliegtuig en een vrolijk deuntje van een ijscobusje nu het zoemen van de computer en ergens een irritante piep in huis wat opeens ophoudt en de vraag vrijmaakt of het ook je gedachten zijn die je hoort…

De Greenpeace-activisten kwamen vrij, En Mark ging met een zware delegatie, Maar tijdens een private conversatie, Bekritiseerde hij de maatschappij. Daarop kwam Poetin naar het Holland House, En zo oogst iedereen tot slot applaus.…

Ze waren een voorbeeldig stel Geen kreukje te bespeuren Ze wisten precies hoe het hoort Nee, niets kon hen gebeuren Des zondags altijd naar de kerk Vooraan de eerste banken Hij nette broek, zij stijve rok Geen vlekje of wanklanken Het huis was altijd spik en span Daar at men van de vloeren Er kwam ook alleen chic bezoek Nee…

“In China praten over mensenrechten? Ja, móet dat nou? We gaan toch voor het geld? Dit is een onderwerp dat te veel knelt, Ik kan die muur van onbegrip niet slechten. Maar kijk! Nu ga ik héél graag nog een keer; Want ik wil best een derde pandabeer.”…

je luistert en je hoort 'once I was seven years old' een liedje al 84 miljoen keer beluisterd op you tube en zeker het is waar dat we ooit zeven jaar oud waren en dat je daar niet helemaal meer bij kunt en naar terug dat je dan graag dat liedje hoort die je melancholie uitspreekt terwijl we al met zeven miljard zijn alles meegerekend…

Men hoort iets.... zonder 'luisteren' wat men hoort gaat het verder ongehoord onwetend gezegd zo wordt taal nooit uitgelegd worden woorden die nooit werden gezegd nooit het ware verhaal ... nooit écht…

- je hoort ze onwerkelijke kreten slaken zonder Netflix spelcomputer chips cola zaten ze allang in een bodemloze put God zegene de multinationals Maar … nogmaals kan een oorlog schoon zijn?…

Dit is niet van mij Ik geef het terug Waar het thuis hoort Het is niet mijn probleem Ik geef het terug Ik heb geen probleem Ik geef het terug Waar het thuis hoort…

Het hoort niet Passief te weten waar en wie en het zijn Het hoort niet Dat mijn hart wordt verscheurd in helse pijn Dat heelt niet Dat mag niet Het hoort niet…

Hoor, 't is de wind, 't is de wind, 't is de wind, en zoekende zucht hij om ruste te vinden, overal rond, en en vindt gene, nooit : of hij de daken van d'huizen verstrooit, of hij de vliegende blâren doet ruisen, of hij de bomen daarboven doet buisen, of hij de torren hun toppen afwaait, of hij de malende meulenen draait, of hij de…

's Zondags in de zijkapel, vooraan de eerste banken Zaten Jan en Mien de Heere trouw en vroom te danken Na de Mis gelijk naar huis, voorbeeldig als zij waren Nimmer trof hen een verwijt of enige bezwaren Eenmaal thuis klonk geen geluid van leven door de muren Geen uiting van passie in ochtend- of avonduren 't Was wel zeker, zo dacht men…

ook al zit je in mijn hart, mijn geest zal je nooit vergeten ook al ben je niet meer hier ik zal altijd weten dat je op mij let omdat je dat altijd al deed als mijn lieve grote zus had ik een ladder naar boven klom ik zo omhoog om jou weer naar beneden te halen maar de hemel is verboden gebied voor mij wacht op mij als ik er kom vraag…

De kale bomen en verdorde bladeren. Ook een kleurenpracht.…

In de wachtkamer is er maar één geluid: ik – frunnik aan mijn rits.…

Waar! Waar kan ik heen? Waar zal ik staan? Waar iemand me hoort. Waar iemand me ziet. Waar iemand me ruikt. Waar iemand mij voelt. Waar iemand zegt, je mag er zijn! Daar zal ik staan!…

Loop zoals wij anderen graag zien zonder ketenen laat het verleden van die leden waar het hoort onverstoord mag je vrede en geluk uitdelen aan velen juist door het velen hebben we dit al jaren beleden. Fijn kerstfeest voor alle passanten namens Ron Steenbergen en mij.…

Is het lichaam het omhulsel van de ziel of is de ziel de belichaming van het lichaam Zijn de ogen een spiegel van je wensen Of wens je zaken die je ogen willen zien Blijf je hangen in het verlangen om te voelen Of voel je het verlangen Blijf je wachten op de ware, of als het ware wachten op iets dat waarde heeft?…

'Waar is jouw hand?' Jouw hand die mijn hand zocht en hem voor eeuwig zou bij je houden. 'Waar zijn jouw ogen?' Jouw ogen vol licht die mij moed gaven. 'Waar is je glimlach?' Je glimlach vol vreugde. Je glimlach waar ik van hield. Jij bracht mij in een andere wereld. Een wereld met jouw ogen, jouw handen en glimlach.…

Ik zie je wel, maar je bent het niet, nu zie ik geen liefde meer in je maar alleen maar verdriet, waar is de oude jou, wat is er met je gebeurd? Waar is die mooie lach? Waar zijn de lieve ogen, Waar is de lieve jongen die ik altijd in je zag? waarom ben je zo veranderd?…

Waar is mijn gevoel, mijn warmte, mijn kracht, ergens in mij, waar het...op jou wacht....…

Daar waar ik in het donker liep en zelfs de echo geen klank na liet daar heb ik zacht mijn tranen gehuild van bitterheid en intens verdriet. Daar waar het donker eenzaam was en ik alleen mijn stappen heb gezet waar rust mijn hart opnieuw beroerde na het smeken van mijn hulpgebed.…

Je vraagt je soms af, waar te beginnen denkt soms aan één of meerdere zinnen, je denkt vaak, er is zóveel om over te schrijven, aan het worden én aan het blijven. Aan ziekte, leed en andere vervelende zaken, maar ook vreugdevolle, die de dag én het leven aangenaam maken...…

Mijn liefste, waar zou je kunnen zijn? Ik smeek je, laat eens iets weten. Godverdomme mijn hart doet pijn. Ik zit hier nu in mijn kamer, eenzaam en alleen. Is dit nu het leven? Sorry dat ik nu even ween. Ik sluit mijn ogen en vraag aan god; Waarom moet ik mij zo voelen? Is de wereld dan echt rot?…