Alle inzendingen over waarde vindt

Ze vindt mij aardig, ze heeft dus mensenkennis -- of is ze juist dom?…

z’n bol is los z’n vlag hangt uit ziet hij fluit zoens en fluitekruid surplace de Josse daar komt zijn zoon gezet zijn eigen toon ‘het stijgt je naar de bol ouwe geeft dat jou lol je maakt me hoorndol’ hij flapt er uit - de ijdeltuit - ‘ik ben als gedicht alom op zicht ‘t is nu bekend ik ben erkend als eigen merk in de dichterskerk…

En is alles niets meer waard. Dan groeit het besef dat je van het leven er maar het beste van kan maken. Dit hier en nu op deze aarde, een planeet van onschatbare waarde.…

Gehouwen uit het betalingscircuit vindt de harde steen zijn evenbeeld niet.…

Zo'n gerimpeld appeltje met een beurs plekje zo hier en daar, ligt op een fruitschaal als het onuitgesproken gebaar een miskend geschenk te zijn van moeder aarde; dat geen genade meer vindt op grond van de menselijke esthetische waarden.…

Een ontdekkingstocht die je elke dag opnieuw begint om je eigen weg te zoeken om nu en dan je balans te ervaren die je vast wel ergens vindt om zo de gedrevenheid van het leven op waarde te schatten ook de ruimte wilt geven terug te laten stromen naar de bron het eigen innerlijk te laten spreken wat je eerder niet kon niet elk pijntje…

de ander die in een ogenblik de herinnering verklaarde ongevraagd en zonder woorden neen, mijn verlangen is niet dood, het is een levende waarde ik had even de idee alsof ik jou hoorde…

Normen en waarden, genoemd op straat, normen en waarden, geroemd door de bazen in de Kamer normen en waarden, geroepen door iedereen en toch zijn er weinig mensen die normen en waarden, op waarde weten te schatten. Normen en waarden, wie er ooit over begon, had er ook een bijsluiter bij moeten geven…

Geen waarden nog normen die u dragen. U hebt uw God gedood uw smart is groot, in welk verborgen graf is Hij begraven? Hoe vindt u in uw kommer en uw nood, nieuwe kracht uw levensgang te schragen? Ach, ware ook ik niet door u gedood, ik zou hier niet in brons hebben gestaan en was u zélf in 't zoeken voorgegaan.…

Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever, verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet. Spied naar muggen, larven en een rare parasiet. Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever, naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant. Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband. Ik fantaseer, geniet, 'n…

Kopieëren is de kunst die sterk in contrast staat met de Letterkunde kunst…

Ik ben het waard om eerlijk en oprecht tegen te zijn, Want Oh God, wat hadden wij het fijn. Ik ben het waard om lief te hebben en van te houden, Want ik heb lang genoeg mijn gevoelens binnengehouden. Ik ben het waard om exclusiviteit te krijgen, Om boven de waarde van de vele nachtvlinders uit te stijgen.…

Elkaar op straat begroeten, Vindt men een dom idee. Van alle regels die ze moeten, Ongedurig, chagerijnig en ontevree. Normen en waarden doen er niet meer toe, Elkaar het leven zuur maken. Goh wat een goed idee, En vooral naaste liefde staken.…

Wat vindt Irak de coalitie waard? Verkrijgt het land hierdoor een beter leven? Waar is de hoop op vrede nu gebleven? - De hoop, die in een puinhoop is ontaard? Verwacht men dankbaarheid van Irakezen? Reactie uit het Oosten stelt teleur. Ook Nederland is doelwit van terreur. Het lijkt de hoogste tijd om weg te wezen.…

Het oude leven dat geen genade meer vindt van een eens kennende wereld als een eigen kind. Het oude leven heugt zich nog slechts een kronkelweg over de lange termijn. Het sloft door een verpleeghuisgang waar de dag van gisteren vandaag vergeten zal zijn.…

Verleer mezelf niet te overschatten, verwen het maar als het onderhuidse kind, is het moeilijk in te schatten waar je de oprechtste tranen vindt eerst ontkende ik de waarheid, er bestaat geen wereld van gelijk, nooit een waarde zonder enige broosheid naast het verspilde schroot, beleer de tijd, alles blijft in wezen onvoltooid.…

aan wat een ander zo vindt de tekst gaat vervagen verschimt tot je grief jij eist weer vandaag wat de lezer pas morgen belieft…

Verloren in mijn leven heb je mij een gevoel gegeven, ‘Ik ben de moeite waard’. Ook al is het alleen maar voor één dag, vandaag lijkt niet meer zo stil te staan, JIJ vindt het maar een simpel gebaar. Geen berekende woorden, geen doorzichtige leugens, een houden van in alle eenvoud, zo verdiepend en zo vertrouwd.…

Een vriend zoals jij vindt je er één in het miljard, daarom koester ik je voor eeuwig in mijn hart. Een vriend zoals jij is van onschatbare waarde, want die maakt van mij de gelukkigste persoon op aarde. Een vriend zoals jij zou ik mijn laatste cent willen geven, want een vriend zoals jij toont de schoonheid van het leven.…

zelfs met beide voeten op de aarde sta je in wankel evenwicht zelfs met voldoende eigenwaarde schrik je van een vreemd gezicht zelfs met vertrouwen in elkander weeg je ieder woord weer af zelfs met respect voor die ander schend je telkens weer zijn graf zelfs dat moet je hinderen leer je het je eigen kinderen zelfs dit…

gestegen raad employee’s verkassen als het niet meer gaat lang geleden prijzen worden uitgereikt Hollen, elke dag, dat wordt de grootste daad in de drukte wordt het leven ingedijkt tussen vol bezette kades vastgepraat prachtig zijn de winsten, dagelijks bereikt maar, ’t is waar dat vrije tijd niet meer bestaat als het onvervalste geld van waarde…

in mijn dorp van zure druiven zoekt men de blanke pit onder de zoete blauwen, die doorgaans slechts in een gerimpelde oude zit op de kale bank rond de oude olm sterft hij en valt op moeder aarde, deze gerijpte mens met zijn blijvende waarde…

neemt u mij niet kwalijk dat ik u even stoor maar heeft u een momentje zo niet, dan ook goed hoor is het u opgevallen dat hier midden op de straat een man ligt dood te gaan met uw voet op zijn gelaat misschien viel hij u lastig met zijn aanwezigheid namens onze stad, excuses voor uw verloren tijd hier heeft u wat adressen van hulporganisaties…

Toen ik jong was werd mij geleerd beleefd te zijn tegen ouderen Maar dat is zeker afgeleerd Deze manieren zijn aan het verouderen In de bus, daar hing een bordje achter de chauffeur Je werd verzocht om je plaats af te staan voor ouderen, niet voor de conducteur... waar zijn die normen toch gebleven Vervaagd zo door de tijd Of zitten we…

we kennen elkander precies jij snuit als ik nies in eenzelfde klas gezeten op dezelfde plee gescheten we hebben lol maar praten ook echt onze meningen worden hardop gezegd en jij als directeur van je eigen bedrijf en ik doe wat ik doe, staat voor ons beiden buiten kijf maar in jouw bedrijf zegt men tegen jou niet jij daar voelt men…

Ik heb je nooit gemogen maar ook nooit echt gehaat ik wil gewoon dat jij voortaan mij in mijn waarde laat.…

Je mag me uitschelden Voor alles wat je maar kan verzinnen Ik hoop dat je er dan vrolijk van wordt Als je me op die manier wilt beminnen En als je het nodig vindt Hoger dan mij te staan Dan zeg ik helemaal niks En laat je in die waan!…

Een onaardige man in Naarden Negeerde daar normen en waarden Voor hem was een norm Niets waard, slechts een vorm Vandaar dat hij nergens kon aarden…

Tijd, streelt van ver De hoop die schuilt Opzoek naar de ster Een jij die niet huilt Kracht, vecht voor erkenning Een masker af te zetten Uit de cirkel van gewenning Om altijd maar op jezelf te letten Wil, om bestemming te halen De ster in de spiegel te herkennen Niet langer in vervreemding te dwalen De weg van waarde te verkennen…

toen ik nog water was in onschuld en jij van drijven wist kleurde ik ineens van krijtwit vocht naar klonter grijs vlot omzeilboot gemist toen jij van drijven wist en schapen sturend voorging aan mijn bestaan om pad te effenen en alles moest recht op maar water stroomt niet omhoog dus ging ik plat toen ik je lijf haast niet meer drijfdragen…