244 resultaten.
Playback
gedicht
2.0 met 8 stemmen 4.255 Een mens is een waarneming.
Niet tastbaar, enkel
klank en beweging van daarnet.
Een stem, een voetstap, de wijze
waarop het haar naar achteren wordt geschud.
Herkend en voorbij.
Een brief. Gisteren gepost,
vandaag bezorgd.
Daartussen kan heel wat gebeurd zijn.
----------------------------------
uit: 'Krullen van jezelf', 2001.…
Overbruggen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 312 waar de hand van een mens
beider oevers met hout verbindt
ontwaart men ook sierlijke snaren
die tezamen als verheffend instrument
door waarneembare trillingen
hoge bomen aan de overzijde bemint
en iedereen in het stromend water
zelfs de eeuwige beweging herkent…
kijken
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 881 Objecten waarnemen,
ook al heb je ze herkend.
Vormen betasten,
waar niemand ooit enig vorm vindt.
Sterren vangen,
waar duisternis behoort te zijn.
Zonder enige twijfel
kan niemand mij dit leren.
Niemand, behalve jij.…
Schone schoenen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 236 In de stilte
om me heen schrijf
ik over het afval:
kauwgom dat aan de straat
is blijven plakken sporen
heeft achtergelaten:
eeuwen later nog waarneembaar
tussen keien en door regen
schoongespoelde straten
waar ik over heen gelopen ben:
hoe ik daar terecht gekomen ben
weet ik niet meer:
onder mijn schoenen is het
niet blijven plakken…
Niets meer dan illusie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 God heeft niet
Voor niets ons
Zo geschapen dat
We niet steeds
Onszelf aan hoeven
Kijken - hoe we
Er daadwerkelijk
Uitzien bepaalt
Onze medemens,
Die naast onze
Lichaamstaal vooral
Ook onze gezichts
Uitdrukkingen
Feilloos registreert
Dus weet ik het
Zeker: Wat ik in
De spiegel waarneem
Is niets meer dan illusie…
Wij staan er niet altijd bij stil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 hoe teder schoon het oogt
geschonken als impressie
zachte winter zonder sneeuw
zicht van lente jong beoogd
als ik zo tussendoor
dan waarneem
dat een spreeuw gedreven
baddert in de vijver
al rondom een koolmees hipt
of het fluiten wil
'wil het wel eens uitproberen'
zenuwachtig twijfelt in haar ijver…
Een uitgekookte kans
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 327 Eerst als de druk waarneembaar hoog is, dán
pas tonen mensen ons hun ware aard.
Zo bakt de een met vuur een welkomsttaart,
bij ’n ander vliegt de angstvlam in de pan.
De ict-branche staat erbij te smullen:
migranten gaan de vacatures vullen.…
Moeraseik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Praat met mij
getooide allesweter
vibrator van mijn stem
alligator
stimulator
van mijn bloedsomloop
kameleon
van de waarneming
praat met mij
strooi je luister
over m'n naaktheid heen
streel me
loog de harde hand
liefkoos
met jouw machtige armen
vertaal voor mij
jouw eigen geluid.…
Weg
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.827 Als ik stilsta van binnen
of heel langzaam beweeg
en per dagdeel de vaas met tulpen
waarneem, zie ik ze uit
elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen
opengaan, het bloemblad vallen
in doorschijnende kleur langs de vaas
zoals jij van me wegdrijft
naar een vreemde wereld
die ik niet ken.…
Een ode aan alleen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 79 De wereld waarnemend vanuit dit schitterende stil
Waar niemand wat zeggen zal, wat woorden van me wil
Mijn geest componeert daar zijn eenstemmig lied
De klanken doen de stemmen en de sprekers teniet
Met niets meer dan vragen, zegt de wereld niets terug
Slechts blikken, slechts knikken, en ze keert me weer de rug
Voor mij is dat niets
Meer dan…
De familie Piggelmee - zesde verhaal - tweede serie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 En bij gerucht, na een terloopse waarneming,
nog iets van een hoorbare angstige taal wordt
verstaan; dat wellicht, willekeurig, de waarneming
vestigt, dat Piggelmee gedwongen met een vuurvogel
met onbekende reisbestemming is weggegaan.…
Overbruggen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 231 waar de hand van een mens
beider oevers met hout verbindt
ontwaart men ook sierlijke snaren
die tezamen als verheffend instrument
door waarneembare trillingen
hoge bomen aan de overzijde bemint
en iedereen in het stromend water
zelfs de eeuwige beweging herkent
(Waterdag 2011 Gedichtenroute…
VERANTWOORDING
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.569 Gehouden tot schriftuur,
verbannen als het ware
naar ver het eiland taal,
ik schrijf van uur tot uur
inslag en wedervaren,
waarneming die ik maal
tot denkbeeld en gedicht,
mij dwingend te verklaren
bij wijze van verhaal
aandrift en overzicht.…
Anders
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Anders
De wereld zonder overzicht
Een gebrek aan logica
Onduidelijkheid heerst
Vreemden babbelen
Vrienden lachen
Geliefde delen
Normaal
Anders
Chaos in waarnemen
Verwarring in voelen
Vermoeiend om te zijn
Mensen doen
De natuur is
De wereld draait
Normaal
Anders
Voor altijd
Diep van binnen
Anders…
lucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 178 manifesteert zich
op plekken van publieke waarneming
gsm aan oor
al doende
hopend dat men begrijpt
dat ook hij
staat in het volle leven
spil / in een web van connecties & opdrachten
dynamisch / onmisbaar
benijdenswaardig
de man
geknipt / voor de snelweg van deze tijd
Dat hij oreert in luchtledigheid
dankzij een platte batterij…
Nedalco Schoorsteen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 547 Opgericht, lang en blijvend recht
voor de goede orde die ik bracht,
een maatstaf waarneembaar
van wat rook naar eerder verdacht
steen na steen verstild..
na een lang beroet verleden
veranderde mijn bestaansreden,
in een indrukwekkende skyline
met uitzicht bij het avondlicht
herkenbaar tot ver beneden
kreeg ik een kroon aangemeten.…
als een trein
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 174 zachtjes glijdend door het landschap
doch duidelijk waarneembaar
de schaars verlichte trein door
een ietwat donkere decembermaand
in gindse verte de warme klank
van midwinterhoorns over de stijf
bevroren oude Twentse grond
op radio oost een prettige stem
van een omroeper die ons in dialect
vertelt dat kerstmis onderweg is…
Heldin
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 1.832 het meisje in de kamer naast
slaapt naakt onder een witte deken
haar borst gaat op en neer
de tepels in rust bewegen
haar hand kruipt onder haar kussen door
ontspannen vuist kruipt naar buiten
zakt omlaag en de rand van het laken
vlecht zich tussen de vingers uit
dat meisje maakt geluid…
What`s up?
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 840 Het kwarkt hier chaos in het rond
vormen, kleuren, gras groeit
als papieren cacteeën in spleten
waar de werkelijkheid door ontsnapt
Japanse vlag en een trapje naar de maan
skateboarders schaatsen het beeld aan stukken
door op een kunstwerk te staan
zwart-wit videoot videoot videoot
Foto`s van jezelf tot in de dood
omhangen paspoppen avondjurken…
Het derde oog
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 100 ik voelde
in warmte de
energie die jij
met mij wilde delen
ooit heb ik
in kleur de krachten
van je aura even
mogen aanschouwen
op de rand van
jouw overgang
naar een andere
levensfrequentie
er was altijd al
iets om je heen dat
buiten het normale viel
met een hang naar vreemd
in je lach scheen
het derde oog
dat zag hoe binnenkant…
Ik neem je waar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 911 Ik neem je waar met lichaam en ziel
Ik hoor je hart kloppen in je borst
ik zie je ogen vol liefde voor mijn gezicht
Ik ruik je geur zo dicht hier bij mij
Ik proef je smaak met iedere kus
Ik voel je armen om mij heen geslagen
Maar bovenal neem ik je waar
Met een kloppend hart van vreugde
Telkens als jij bij me bent!…
Schatbewaarder
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.979 Van dit landschap ben ik de krenterige
schatbewaarder die met haviksogen alle
bomen telt en de konijnen, hazen en
fazanten raad aan hun geritsel.
Met koude blik weeg ik de schaarse
wandelaars, want iemands stap verraadt
zijn plannen. Een streepjespak, een hand
die schrijft, alles maakt me achterdochtig.
Ik noteer het kleinste teken van…
Surround
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 De hond,
die doorgaans leeft in het moment,
duikt, zodra we buiten zijn, direct
in de plaatselijke krant.
Ik had alweer genoeg aan het journaal
en tien minuten Goedemorgen Nederland,
maar zijn neus voor nieuws is onvermoeibaar.
Herdershond van op de hoek
nog steeds aan de pijnstillers
kopt de voorpagina,
tevens voorwiel van een Peugeot…
Notitie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 Kijk voor de vorm eens mee
daar zit de zwarte vogel
op de roze bloesem
of zeg voor de vorm eens nee…
Verdedigingsgrijs
gedicht
2.0 met 16 stemmen 6.279 Als opmaat naar de Gedichtendag van 29 januari a.s.
publiceert de redactie drie zondagen de gedichten
die de gedichtendagprijs hebben gewonnen
en als beste gedichten van 2008 zijn gekozen.
-------------------------------------------------
Verdedigingsgrijs
Dag amper aan de supermarkt ontsnapt,
Verdedigingsgrijs, de allernatuurlijkste…
Op die leeftijd
gedicht
2.0 met 28 stemmen 11.393 Op die leeftijd waren dingen in het water
niet gezien maar beseft
als uitslag van een soort waarnemen
dat veel scherper en nauwkeuriger werkt
het belang daarvan werd niet onderschat
wel gevreesd en vermeden
totdat, na een nacht van klam bewegen
het vergaan van ochtendnevels werd geconstateerd
toch is het leven van zulke verschijnselen
eindeloos…
brief
gedicht
3.0 met 33 stemmen 9.979 precies op het moment dat hij besloot de brief te gaan posten
viel er een brief door de bus, geheel gelijk aan de brief die
hij wilde posten, hij was zelf echter de afzender niet en toch
was het zijn handschrift of was hij toch zelf de afzender?
precies op het moment dat hij besloot de beide brieven
te gaan posten, werd er gebeld en overhandigde…
Scotch
gedicht
2.0 met 12 stemmen 8.745 auto's schuiven over het viaduct,
koopwaren over een lopende band
zoals bij Alice wordt klein groot
en groter klein,
in fel zonlicht schitteren
contouren van het wonderland
en als ik mij niet vergis
is het de oorzaak die gevolg is,
is het de supermarkt die dicteert
dat ieder beeld een kopie is
van een kopie en omgekeerd
je kunt je gevoel…
Ik dus
gedicht
2.0 met 24 stemmen 7.704 Op school was ik geen al te vlotte prater,
Er school in mij een introverte solipsist;
Ik wist dat ik als enige iets werk'lijk wist
En viste liefst in 't allerdiepste water.
De medemens, voelde ik diep, was geen confrater
Maar slechts een favel, aan mij opgedist;
Het levend wezen was aan mijn persoon verkwist.
Zo werd ik bij mijn klas per…
Solipsis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Er is geen getuigenis zonder waarnemer.
Leven, ofwel de kunst van het scherp zien
bij tanend licht van een wankele schemer,
wachtend op een verruimde blik misschien.
Wanneer ben ik tot acceptatie bereid?
Als ik hoor, voel, proef, ruik of zie?
Of is er nog een verborgen waarheid,
als echo van een onbekende dimensie?
Is alles om mij heen vluchtig…