inloggen

Alle inzendingen over wandelpad

43 resultaten.

Sorteren op:

Wat een gedoe

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 180
Mondkapjes in de straatgoot, in de struiken langs de wandelpaden, bungelend aan het fietsstuur, losjes om de pols, weggezakt tot in de nek. Wat een gedoe. Soms kruisen, bij nader toezien, goede kennissen elkaar. Vanuit de onderarm ontstaat een beweging richting handdruk.…

Park

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 75
Het park ligt er niet meer onbevangen bij langdurige regenval heeft de wandelpaden onbegaanbaar gemaakt, net zoals onze liefde die zo ver van de natuur verwilderde door dromen van beschaving in het holst van de nacht regenplassen, als kind waren we er blij om met onze laarzen aan sprongen we in stilstaand water maar nu de tijd het getij in…
mobar12 februari 2016Lees meer…

Ook soms zo vergaat het mij alleen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 299
Vertolk de nacht die gestaag omhoog kruipt, dan uitbuikt vanuit ook mijn frêle ruggengraat als vertrouwd wandelpad en deze rode draad als in mijn ziel de dageraad kom opstaan slaat.…

De liefde tuin

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 264
van kamperfoeliedromen hagen en heesters zingen een mooie melodie, ik wandel er door het hemelse water in de vijver weerspiegelde mijn lonkende wimpers op weg naar het mooie terras waar de rust, passie en impressie een elegant tafereel is een paarse regen van slingerende kelkjes sieren de tafel met wonderbare rust aan het einde van mijn wandelpad…

Ze is eindelijk vrij

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 101
Of ze nu daar al nieuwere wandelpaden weet vandaag zeker niet te heet voor haar viervoeter of haar ooit bontblauwe frêle yoghurt huidje was. Ik heb al een veldruiker voor haar tafel geplukt dat is vandaag tenminste al wel vast gelukt. Verse lucht gehapt, ook dat nog pas.…

Het Muiderslot

hartenkreet
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 516
Het Muiderslot zacht verlicht in warme nacht als spiegeling in water ervaren wij daar elkaar verblijven waar ons het wandelpad bracht voorbije Zuiderzee kijkt zichtbaar onzichtbaar onder blauwfluwelen nachtelijke deken gekropen gaat tedere bloesem in donzig intieme sfeer open.…

De vleugelnootboom spreekt

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.115
Je ziet de wandelpaden van mijn labyrint. Loop van mij weg. Mis je me al? Straks loop je weer naar mij toe en zie je de veelarmigheid van mijn kroon. Kijk naar de andere kant, lage beplanting. In mijn schaduw groeit niet erg veel, maar de buxushaagjes doen het goed.…

Alweer een drol in 't bos!

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 132
Alweer een drol in ‘t bos! Verpakt in plastic zak Hondenpoepzakjesdump, krijgt véél kritiek Onverantwoordelijk Overlastfenomeen Wie der geleerden vindt een methodiek? © - Foto – Dirk Verberne…

Als de avond spreekt

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 37
Betovering en verwondering beginnen te ontwaken uit hun slaap opdat ze zullen rijzen in een land hier ver vandaan Een onbekende bestemming waar ik op weg naar word ontvoerd langs wazige wandelpaden en wonderlijke fantasiewerelden van waar het einde nog niet is geschreven.…
CB18 februari 2024Lees meer…

Nocturne

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 115
Betovering en verwondering beginnen te ontwaken uit hun slaap opdat ze zullen rijzen in een land hier ver vandaan Een onbekende bestemming waar ik op weg naar word ontvoerd langs wazige wandelpaden en wonderlijke fantasiewerelden van waar het einde nog niet is geschreven.…
CB10 juni 2022Lees meer…

Streven

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 60
En bij die halte was daar een veel te volle tram Opnieuw naar 't wandelpad En bij de nextstop in tram en staand, zei vriendin dit is ver gaand!, en ik, hoewel begaand, vermaande haar.…
Ralameimaar13 augustus 2023Lees meer…

Heugenis aan een landverblijf

gedicht
2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 5.644
Wij zagen op het smalle wandelpad Hoe 's morgens rond uw huis de bomen waren Aaneengeschaard als wilden zij bewaren In stilte's koelte een heimelijke schat, Tot op het eerste kraaien van de hanen De wind zacht heensloop uit zijn nacht-asyl: Een zwerver langs de weg, en wie 't beviel Zich over 't land een eigen weg te banen.…

Het dorpje.

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.624
En bruine rieten daken, Met groen bemoste vakken, Zijn peer- en appelboomgaards, Zijn brede lindenbomen, Die wandelpad en hutten Omschaduwen en koelen!…
Meer laden...