156 resultaten.
Ons einde
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 3.078 Ik hoor je de woorden nog uitspreken
Het speeksel droop van mijn gezicht
Jij met je wantrouwen, je paranoia
Hebt mij van overspel beticht
Je vermoedens zijn niet te onderbouwen
Waar haal je deze wijsheid ineens vandaan?…
Glimlach uit het avondland (3)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 250 Vertrouw de dichter,
wantrouw zijn verhaal, gebouwd
op eigen visie.
Schaamte of zonde,
zijn de onrijpe appels
uit de boom van de geest.
Eenzaamheid is stilte
waar gekoesterde dromen
tot stilstand komen.…
Torentje
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 217 Daar zien we Mark, Geert, Jesse, Alexander
en Lodewijk, je zou hem haast vergeten
Ook Sybrand staat er voor het hek te zweten
Wantrouwend kijken ze naar ieder ander
Ze denken allen, staande in de rij:
‘Die stoel in ’t Torentje is straks voor mij’…
de ring van argwaan
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 605 hoe was het
ook al weer
eenzaam wantrouwig
iedereen die zegt
dat ze maar eens
moet zeggen in
's hemelsnaam
wie ze dan
wel vertrouwt
dat is pas
de ware griezel
wat zeg ik
de laatste griezel
alsof er
iemand op deez aard
zou zijn
die ze meer
zou kunnen vertrouwen
dan zichzelf
die zou haar
trouwens ongetwijfeld
vertellen
dat…
Tijd van eenzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.512 Ik zoek die ene omhelzing
die mij geeft wat ik wil
warmte en genegenheid
het maakt zoveel verschil
Laat mij een keer voelen
hoe gemeend iets kan zijn
zonder het stukje wantrouwen
op een voor mij vreemd terrein
Mag ik ook een keer koesteren
ik wil zo graag mijn liefde kwijt
en het enige wat mij omhelst
is de tijd van eenzaamheid...…
Intuïtieve kennis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Als wij onze
Intuïtieve kennis
Voortdurend verdringen
En wantrouwen
En in plaats daarvan:
Tegen autoriteiten opkijken
Naar bevestiging
Door andere uitzien
Onze waarde
Buiten onszelf zoeken
En waardering
Van buiten ons verwachten
Geven we onze
Persoonlijke kracht weg…
Geheugen
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 198 Premier Mark Rutte was geïrriteerd
Toen hij weer in de Kamer moest verschijnen
Ja, hij liet sms-verkeer verdwijnen
Maar daarmee deed hij immers niets verkeerd?
Het land is moe van achterklap en leugen
Helaas voor Mark: wij hebben wél geheugen…
Vraagteken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 wie zegt dat hij alles weet
geloof ik absoluut niet
wie leeft blijft in beweging
heen en weer geslingerd
ik wantrouw dogmatici
die krimpen tussen hun muren
ieder wens ik vragen en twijfels
het voorkomt opgeblazenheid
waarheden hollen van hot naar her
uiteindelijk wordt ieder stil
.…
Liefdevolle paradox
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 357 Verliefd word je, liefde ben je
Pijn denk je, liefde voel je
Verdriet heb je, liefde vergeeft je
Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen
Angst ontkent, liefde bevestigt
Jaloezie gaat, liefde blijft
Wantrouwen doodt, liefde leeft…
Zeepaardjes
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 108 Wantrouw elk ondoordacht plan.
Verbied alle illusies toegang,
tot uw verstilde hersenpan.…
Valse Start
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 2.341 is het een valse start
Als zout in de open wond
Van mijn gekwetste hart
Is dit niet echt gemeend
Of kan ik je vertrouwen
Vertel me nu wat je voelt
Kan ik wel op je bouwen
Ik wil nooit meer hopen
Op iets dat niets zal zijn
Kan het ook niet meer aan
Die verdomde liefdespijn
Rusteloos mijn gedachten
Verlang naar jouw zekerheid
Geen wantrouwen…
Regeren is...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 133 Zonder moties van wantrouwen en parlementaire enquêtes,
Zonder onderzoekscommissies,
Zonder overjarige, nietswaardige excuses,
Niet één voor allen en allen
voor één,
Maar "At your service -;)",
Recht door zee...…
De kraai
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 op mijn wandelroute
kijkt mij wantrouwend aan
al gauw wordt mij duidelijk
waarom ik dit zo voel
ik loop een stukje verder
blik even achterom en
zie hij neemt een hapje
van de daar liggende drol
met afgrijzen aanschouw ik het
en verbaas mij steeds opnieuw
wat vogels zoal eten en
nog smakelijk vinden bovendien…
Hoe ging dat vroeger?
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 170 Hij hield stug vol: nee, hij was niet betrokken
Maar wat hij wel had was betrokkenheid
Z’n taal is vol van inventiviteit
Echt virtuoos, het doet mijn adem stokken
Terwijl hij onnavolgbaar bezig was
Dacht ik: hoe ging dat vroeger, voor de klas?…
In kritische reflectie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 ik breek meer
in de wereld
dan ik bouw
bekijk schoonheid
met een vaak
opgelegd wantrouwen
geniet muziek
maar hoor feilloos
dissonanten in het lied
toch eis ik
geen perfectie
in kritische reflectie
maar ga voor de ziel
en handen waarmee
mensen werken
zij bouwen
aan de hemel terwijl
anderen vroom kerken…
De nuance
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 ik wantrouw de stelselmatige stelligheid
ik vertrouw daarentegen de zoekenden
de breekbare geluiden, de brakke tinten van het ochtendlicht
de twijfel, in woorden die moeilijk te omschrijven zijn
de hapering, de rimpeling in het water
de ommekeer in de rechte lijn
de wolken voor de zon
de zon die achter de wolken schijnt
en het woord dat eigenlijk…
Onuitgesproken
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 493 Soms borrelen woorden zomaar op
Puur vanuit het hart uit eigen goedheid
Je opent je mond al om toe te geven
Als je plots pijn voelt ergens binnenin
En alles… alles komt weer naar boven…
De zon die je net nog verwarmde
Verdwijnt voor je eigen getuigende ogen
Geen zicht…
En de aarde die net nog vrolijk draaide
Stort in onder jouw trillende…
Zelfkritiek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.117 kijk hier staat het, sprak ze vol plezier
twee weken terug al op gewezen
wil jij zo naar de buurtsup racen?
we zijn haast door ons voorraad papier
en waar je dan mee terug kwam sjezen
een tas vol gelinieerde schriften
vanwaar schrijf je toch zulke dichten?
laat mij het even voor je lezen
----------------------------------
Vergeten…
Achterdocht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 704 Vergeten in dalen schemerrood,
dicht bij elkaar, verstopt onder vacht.
Verdreven in jacht,
als deelgenoot.
Verborgen in vroege ochtenddauw,
met flarden aarzelend licht.
Het drijven van warmte op de kou.
Verraden door een mozaïek
van geurig zwakke vleugen.
Haastig vlucht de leugen,
angstig en ziek.…
Wee mijn gebeente
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 633 steken door mijn lijf
en op mijn brillenglazen
beslaat het warme vocht
waarin ontsteltenis een uitweg zocht
de kou in een bekende stem
ontneemt mij de balans
en ik verschans mij ijlings in het thuis
van een weldadige herinnering
aan warme woorden van begrip die mij
tot in de tenen bekoorden
de hitte van het eindeloos gevecht
tegen wantrouwen…
Tennos II
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 862 Gevangen in een web van wantrouwen
deel ik tranen met de nacht
waarom heb ik moeite van je te houden?
Een grassprietje gevangen tussen mijn tanden
al kouwend de frisheid proevend
die de smaak van het groen mij geeft
zijn de gedachten in mijn hoofd bedroevend.…
Nooit meer
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.054 Ik heb oprecht gedacht
Oud met je te worden
Samen levend als een stel
Wat een blunder
Wat viel dat tegen
Die schone schijn
Dat bleek de hel
Jouw mooie lach
Die is verdwenen
Waar ik voor viel
Bleek niet zo fijn
Daar sta je dan
Verzopen in de regen
Ik trek een muur op
Om mij heen
Hou nu iedere vrouw
Angstvallig tegen
Mijn hart is koud…
Hoe lekker is dat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 verbrand je leugens
ik verzacht mijn pijn
krankzinnig?
laat me eens denken
mijn gedachten gaan diep
ze worden blootgesteld
aan kwaadwilligen…
dus laat ik ze rusten
mijn ziel afgesloten
als u probeert me te breken
u die leugen van waarheid
niet kan onderscheiden
denk dan nog eens na
u bent niet kundig, noch wijs
als een echo in…
CYNISME!!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 141 Cynisme veelal
verstilt de ander
verstikt de relatie!…
vertrouw nooit een dichter
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 448 dichters dichten over
geveinsd geluk dat zich
in tegenweer staande
weet te houden
over koppels die in
nimmer aflatende begeerte
de grote en kleine beren
van het firmament vrijen
over trouw en nietsontziende
passie en zoveel meer
totdat ze stilvallen
en men zich afvraagt van
'hoe ging het nu
werkelijk ook alweer'…
Politiek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Beloftes
die niet nagekomen zijn
hebben valse hoop gecreëerd
omgezet in vertrouwen
en verwachting
wie is de beste
in valse toezeggingen
niet eenmalig doch telkens weer
een onschuldige herhaling
dikke bult: belofte maakt schuld
voor hoelang!…
ik schrijf met bloed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 386 wantrouwen hakt
nu één voor één
de vingers af
van de hand
die ik je gaf
splijt de tong en
maakt mijn woorden krom
voor onbedoelde dubbele
betekenis is even
geen vergiffenis
verblind
het zicht op
warme ogen die
menselijk tekort
nog wel gedogen
ik schrijf met bloed
fluister zonder woorden
neem de pijn maar
laat…
Wanvertrouwen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 843 Snijden gedachten wonden
in het zijn van geleefd
verleden en is het pad
van de toekomst soms
slingerend en onbegaanbaar
struikelt wantrouwen niet
meer over vertrouwen in
het nu, dan zal morgen
tijd geven in dagen die
lengen, de zon zal roepen
en ik zal wachten boven
aan het duin waar zicht
geen vergezicht meer is
en de…
mijnenveld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 172 het lijkt niet eens moeilijk
vliegen met stramme vleugels
schateren met de wind mee
pluizen volgen op hun vliegroute
een vink uit een pimpelmees
een arend naast een valk
of het gekraai van wat wel een
kraai moet zijn herkennen
maar giftige kruiden uit heilzame
vertrouwen versus wantrouwen
zwijgen als goud en het sprekend zilver
dat is…
Kwam ik mezelf tegen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 191 bij het verkennen van
de grenzen in het leven
kwam ik mezelf tegen
er was geen groeten
in ontmoeten maar
wantrouwen en argwaan
een vreemde snoes
die pikte op het
veld vol hoenders
moest ik met hem
de strijd aangaan of
konden wij het samen aan
na kukelen en paaien
vonden wij een compromis waar
geen enkele haan ooit naar zal kraaien…