156 resultaten.
Valide cognitie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 583 Ik schoffeerde het wierrook
terwijl ik de goden
gunstig wou stemmen
om mij het eten te laten smaken
De tijd inhaleerde mijn adem
en strekte zich uit
zoals een valide cognitie de waarheid
is in een hart vol liefde
maar het bekomen
van de maal brak mijn
maag in tweeën en steunend
op de pilaren van het wantrouwen
verliet de meester…
Gevulde Ziel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 182 Men neme een
Lege ziel
En voede
Haar verraad
De dalen zo
Hongerig
Buikschuiverig platwalsend
En loos van gedachten
Het ontstaan
Van verliefd wantrouwen
Van bewuste onwetendheid
Van roze glazen en
Van eufemismen
Schandalig
De kant op kijken
Alleen wij
Alles moet
Alles zal
De neerslag en
De haan
Bepalen de finale
Zwart of wit…
Vertrouwen...
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 892 Van hoe ver moest ik komen,
hoe diep ben ik gegaan,
hoe ben ik ondanks alles
er steeds voor blijven gaan
Wat is het nut van vechten,
als weet dat je het niet redt,
je alles hebt gegeven,
en bergen hebt verzet
Hoe kan een mens zo blind zijn,
je niet zien zoals je bent,
zo dichtbij laten komen,
en je dan nog niet kent
Wantrouwen en ongeloof…
Nee, lieverd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 387 nee, ik hou er niet van
de stilte splijt de zwam
van wantrouwen daar
waar jij en ik moesten zijn
hij loopt een hoekje om
met zichzelf, de enige
waarom hij niet geeft
dan omdat zij het vraagt
geen nieuws te rapen
zijn land bestaat
beslaat nog steeds zijn wereld
die eigenlijk de hare is
aan de deur geen gezeur
komt hij weer thuis
een…
Leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.148 niet meer
gevoelens zijn eindeloos
gedachten soms troosteloos
wat is de zin van het leven
Leven is de zin
geven van liefde
niet altijd begrip
niet altijd gelijkheid
toch wel altijd die warmte
Ik kreeg het
mijn leven, de liefde en de warmte
maar ook onbegrip
alles is niet perfect
ik ben niet perfect
Zoek in de liefde
niet in wantrouwen…
Emotieloos wandelen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 408 Het verdriet van de verbeelding is zo groot
als een aangemoedigd langzaam lopen
aan een ketting vastgeketend, verplicht emotieloos
wandelen, niets achter te laten in de natuur
de eeuwige natuur van wantrouwende blikken
verloren gaande in misprijzen, om in herhaling
dromerigheid te ontwapenen, onschadelijk
te maken, met nieuwe machteloosheid…
Door het stof der aarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Ik geloof in mensen en de aarde,
naast hoop en wanhoop,
vertrouwen en wantrouwen was het
toch telkens houden van,
in vergeven, zodat ieder mens
kan en mag ademhalen,
eten en drinken: léven!…
Bevrijd van het onvermijdelijke
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 141 Op een traject met miljoenen
doden die een wantrouwen in de
goede mensheid als een spookbeeld
naar de wereld bracht.
Bevrijd zijn al die zielen in
het overleven na de strijd.
Al die harten die na het grieven
de zinloosheid zien van de
verduistering van een beetje
menselijkheid.…
mens zonder vragen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 330 zon als maan
het andere licht
verzachtte mijn pijn
zwart uit gebroken
verleden werd wit
helend in heden
daglicht was
mat in kristal van
zuivere waarheid
wantrouwen vrat
aan mijn zicht sloeg
een gat in mijn leven
leefde de dagen
slagen die vielen
gaten in groei
verkleumde tot hoopje
mens zonder vragen
kind nooit in bloei…
Schraalt de wereld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 76 langzaam schraalt
de wereld in
wantrouwen en angst
de openheid
is opgedoekt we zien en
verstaan elkaar niet goed
wat we ook
proberen zij zullen
het toch zelf moeten leren
hun rollenspel
verandert helaas niet
nog steeds de man gebiedt
in rijen komen zij
maar het tij gaat keren
in terroristen weren
wie in naam van
allah doodt…
Balkenendes choice
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 Na eindeloos gesteggel over normen
Veel ruzies en steeds wantrouwen naar Bos
Lijkt onze natie straks toch weer de klos
Als hij opnieuw een kabinet gaat vormen
Maar wie ’t vertrouwen weigert te verliezen
Mag daar natuurlijk toch voor blijven kiezen
…na veel geruzie is ook het vierde kabinet Balkende gevallen.…
Jaloezie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 4.975 het fluistert aan de hoeken
het gonst in de stilte
het komt langs alle muren omlaag
de wind krijgt vleermuisoren
tot het wantrouwen
een kop met zes ogen opsteekt
en het valse vermoeden vat krijgt.…
Zag lente in je brief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 176 met weinig woorden
wist ik
dat je hoorde
wat ik vertelde
tot ik je antwoord ontving
waarin wantrouwen
liefde verving
kil tussen de regels
je liep stuk
twijfels vernielden
geluk dat we
eens zouden smaken
ik had je lief
zag lente in je brief
nooit wen ik aan spijt
er is maar een realiteit
ik heb je lief
vandaag nog liever
dan…
Leeuwen en beren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Terwijl leeuwen en beren
zich in onderling wantrouwen
bezig houden met blokkades
is zij naarstig op zoek
naar een sterk edelhert
om in vertrouwen te nemen
uiteindelijk gezeten op de hertenrug
komen de blokkades dichterbij
beren grommen leeuwen likkebaarden
maar met een grote sprong
zweven ze over alles heen
de relatieve vrijheid tegemoet…
vijf voor twaalf
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.705 het jaar telt
zijn laatste dagen
met de rug tegen de muur
handen leeg
ogen verwilderd
starend naar
een schroeiend vuur
van honderdduizend haarden
wantrouwen, angst, menselijk leed
zoekend naar de zin
en waarden
en wat de tijd
toch met hem deed
het jaar telt
zijn laatste uren
met een hart dat haast verstikt
ogen dicht, mond stijf gesloten…
Afspraak
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 805 gebouw straalt gezag uit
functionele autoriteit
de vriendelijkheid van de portier
compenseert de arrogantie
van de macht hete koffie
breekt het ijs schots en scheef
vallen woorden in goede aarde
vormen zinnen die verhelderend
de situatie duiden drie kwartier
later is wederzijds begrip
basis voor een stevige handdruk
de auto toont zich wantrouwend…
opschrikken
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 816 wakker worden in een vreemde kamer
de dingen staan niet op hun plaats
het bed ruikt anders, ziet er eigenlijk
bijzonder wantrouwen wekkend uit
de hardheid van de matras onbekend
rijgen vragen zich alleen maar aaneen
de weg naar terug lijkt afgesloten
van buiten klinkt onbekend geluid
antwoorden worden nog niet gegeven
op de muur…
Natrappen.
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 1.528 Vrucht
van het alsmaar niet kunnen kiezen
tussen
geloof en bijgeloof,
tussen
liefde en wantrouwen.
Gevat
in kleinburgerlijke mededelingen,
angstig en stiekem
tussen regels ingeklemd.
Rancuneuze woorden,
slechts
voor één persoon
bestemd.…
LAIS CCXLIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 De liefde is een rare lamp waar al
het donker zacht in glimt en glooit rondom:
schaduw maakt in haar klaarte vrije val
en waar de liefde liefde plooit rondom
de wantrouw als verzinsel wijkt alom.…
Heb omgekeken
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 38 daarvoor in
de plaats het
grote vraagteken
ook wij of
willen wij
het wel weten
of kunnen
wij er nog
niet mee leven
dat zoiets ook
ons overkomt
het is even
opmerkelijk
stil geweest zelfs
het trillen van de
fundamenten was
te voelen zonder
grote smoelen
ook het
daglicht bleek
helderder te
schijnen in
het verdwijnen
van wantrouwen…
aan u de keuze
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 134 iedere keer wanneer ik mijn wijkje
binnenkom weerom de confrontatie
met gezichten van mensen die ik wantrouw
maar straks op 2 maart a.s. maak ik met het
rode potlood korte metten met de heren…
Schreeuwend in de nacht ( R. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 maar ik houd teveel van mezelf
teveel tussen wantrouwen en vertrouwen.
Ik hield je,
ik ging houden van het relativeren.…
Een wens voor allen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Een wens voor allen
Een beetje minder hebben
Een beetje meer "zijn"
Een beetje meer levensvreugde
en een beetje minder pijn
Een beetje minder prestatiedrang
Een beetje meer mogen
Een beetje minder kritiek
en een beetje meer mededogen
Een beetje meer tolerantie
Een beetje minder wantrouwen
Een beetje minder agressie
en een beetje meer…
Drang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 319 Sapstromen in bomen
wantrouwen de wind.
Er zijn regenbuien
die modder gebruiken
omdat het ijs is verdampt.
Oude weefsels verteren
want hongerige vormen
dringen aan, dringen op,
dringen aan op ontplooiing...
Dan - tijdens een milde namiddag
ontstaat de knop, de beloofde welving.
IJverig breekt de bloem door haar strengen!…
depressie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 364 in een land van groot verdriet
regent het meer dan goed voor je is
chagrijn gedijt op drassige grond
geluk daarentegen is gebaat bij warmte
'de regering treedt af na een motie
van wantrouwen over het weer'
met de moed der wanhoop zoeken mensen
naar een streepje blauwe lucht
een straaltje zon en iets
dat in de verte op geluk lijkt..…
Zwijgen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 346 Zwijgen
De intimiteit
zo geschonden,
dat er geen thuis
meer was in eigen lichaam,
door onjuiste
opgelegde woorden.
Foutief geïnterpreteerde en
op- en ingelegde gedachten
ontstalen het hoofd
het lichaam.
Openlijk geëtaleerd
verwerd liefde tot vunzigheid
tederheid tot banaliteit;
verlegenheid tot schaamte.
Het verdwenen vertrouwen…
'k Heb jouw liefde bewaard
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 663 Ik ben het niet waard
Jouw lippen fluisteren mijn verloren naam
Jouw handen dragen mijn magere liefde
Jouw armen omhelzen mijn drinkende huid
Jouw stem verjaagt mijn geknede argwaan
Ik ben jou niet waard
Ik verbrijzel aarzelend jouw aanraking
Ik verdruk wenend jouw vriendschap
Ik stamel wantrouwende woorden
Ik breek jouw vertwijfelde…
dit is stilte
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 948 zo rood, de stappen die ik zet
of bloedend de borst waartegen ik sliep
jij leerde me lopen, de schoenen dragen
waardoor de aarde kantelde en vaak
bevroor op het hout van mijn lippen
waarom zijn mijn armen zo dun
zo doorzichtig, de leegte die ik voel
door het naakte kind in mijn keel
ik heb het zo koud in de nacht die komt
en ben het wantrouwen…
Zwager
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 kamer van verwarring
maar mijn naam weet je nog
die straks weer vergeten is
hij maakt plaats
voor een stilleven aan de wand
waarin jij terug wilt
naar de buurt uit jouw jeugd
die allang is afgebroken
ik verzin een leugen
uit bestwil
om snel weer weg te gaan
naar mijn eigen huis
omdat de sfeer mij benauwt
jouw humeur barst los
in wantrouwen…
ik zie haar nog wel eens
gedicht
2.0 met 76 stemmen 26.022 ik zie haar nog wel eens
blond en aangepaste lippenstift
verkreukeld perkament van dichtbij
een vrouw met bontjas in een bus
tas dichtbij haar
lippen dicht op elkaar want je weet
nooit wat er kan gebeuren
de ogen vosachtig wantrouwend
achter de kooi van een modieuze bril
dan zit ze op de bank en praat
ratelend uit een oud plakboek
en…