Netgedichten

netgedicht (nr. 16.571):

Zwijgen

Zwijgen
De intimiteit
zo geschonden,
dat er geen thuis
meer was in eigen lichaam,
door onjuiste
opgelegde woorden.

Foutief geïnterpreteerde en
op- en ingelegde gedachten
ontstalen het hoofd
het lichaam.

Openlijk geëtaleerd
verwerd liefde tot vunzigheid
tederheid tot banaliteit;
verlegenheid tot schaamte.

Het verdwenen vertrouwen
maakt het onmogelijk
ooit nog gevoelens
te tonen omdat die
kwetsbaarheid
misbruikt zou worden.

De dwang tot verandering
sloot deuren en bouwde
hoge muren, waarachter
steeds meer verzwijgen,
omdat spreken
nooit meer veilig kan zijn.
(c) Chatfant | 16 juli 2007