Alle inzendingen over wat je eerder zag he

Ik zag je toen en ik wist in te zien dat in mijn leven zoveel is gezien zonder dat ik het ooit eerder zag: dat kijken zoveel liefs vermag. ---------------------------------- uit: 'De ziekte van jij', 1988.…

Met wat rare dingen, wat irritant gedrag, wat ik voorheen nog niet eerder bij hem zag, zei de arts, wat ze meteen al zag, hij is gaan dementeren, nu moeten wij alleen nog leren, het verschil tussen een dementerend persoon en een zelfde ziekte bij een hond, ik weet niks is makkelijk maar vond, dat deze ziekte nooit zou mogen bestaan…

Een oog van glans telkens bij die lach, toch denk ik thans wat ik eerder niet zag. De glans verdunt, door mijn blikloze blik. Het is me misgund, omdat ik glans vertik.…

He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Zwieren door het bos He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jubelen tenen los He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jij en ik de klos…

Hé jij toekomst Ik weet niet wie jij bent, wie ik word. Hé jij toekomst Jij weet wel wie ik ben, wie jij was Hé jij toekomst Later word ik groot net als jij Later word ik jou…

Hij vertrok in zijn open cabrio zou wat boodschappen doen en zo, ging door regen ook door wind, was warempel net een kind. Een uurtje later kwam hij thuis, was " droog over" maar per abuis, sloeg ie een winkel over, was vergeten! Och arme, nog een keer door dat heerlijke natte regen- en wind weer. Niet gedraald en alsnog het vergetene…

Proberen houden, maar eerder scheuren met de tanden van verdriet. U vervelt, gaat u afdwalen in mijn verschijnen? Of eerder gaan springen in mijn schaduw. Jammer dat ik de schaduw niet meer heb. Het is gaan huilen ver van mijn bezwaren. U herkent deze uitspraken hé? Snapt u mij? Snap ik u?…

Raar hé, dat je op elkaar moppert gek hé, dat je soms denkt: vlieg op! Vreemd hé, dat je zelfs het mopperen mist nu hij er niet is, is het dát dan wat ik nu zo mis!? Ik loop met mijn ziel onder mijn arm kan zelfs bij de afstandsbediening die normaal onder jouw bereik ligt en toch: mis ik je, dus kom je snel thuis?…

de hemel opende zich in jouw nabijheid niet eerder zag ik mooier blauw een vuur feller vlammen voelde het hart zo warm hoe aards voorbij nu ook nog altijd onderga ik je…

Vandaag zag ik alles met andere ogen Het kwam door een foto Niet eerder zo bij stil gestaan. Een liefde die niet meer streelde geen weg meer vond in mij Naderende stiltes in echo's Verder gedragen.…

Jan: - Hé dag Annie, is Jef thuis? Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella! Jan: - ’T is niet waar hé, alweer? Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé! Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk? Ik begrijp er niets van! Als hij zijn reis niet kan betalen, dat hij dan thuis blijft hé!…

de traan die ik van binnen voel, laat ik van buiten niet zien. de glimlach die ik van buiten laat zien, daar is van binnen geen plaats voor!…

Komt tijd komt dood!…

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

Ik kan niet genieten, van andermans leed, ik kan niet lachen om de ellende van een ander. Mijn hart huilt mee wanneer een kind op straat valt. Ik kan genieten van een mooi schrijven, lachen om een leuke mop, niet te schunnig want da's de wereld al genoeg. Ik kan zwijmelen bij mooie muziek, meegalmen, nee horen moet je me niet, want…

Je loopt in de kou. En zelfs geen doel voor ogen. De tijd vervlogen.…

He…

mijn ziel slaapt niet, maar drinkt bij het stijgen van vogelveren de ingevlochten zon wanneer ik door ontroering gloei bomen brengen me tot zwijgen of rozen, licht van winter ik weet ook niet waarheen of zonder, de lome stilte waarnaar ik liever luister mijn handen rusten nog in de wind, minder zichtbaar en ik denk een dag weer…

En ik ontwaakte en ik zag hoe mooi de wereld was de vogels die hun lied weer zongen en rook het pas gemaaide gras Ik zag hoe mooi de bloemen bloeiden en rook de geur van de jasmijn en ik besefte eens temeer dat ik een kind van Zijn schepping mag zijn 'k Zag mooi gesponnen zilveren draden de kunstwerken van een spin 'k hoorde het zachte…

Dit is het. Daar sta ik voor. Mijn woorden zijn direct, Zinnen kort. Niets meer te zeggen. Ik ga verder, ga door!…

Jij.... hé, jij daar! Ja, jij daar in de spiegel. Kom, zet nu je masker maar eens af, en laat me je eens goed bekijken. Jij...hé, jij daar! Ja, jij daar daar in de spiegel. Zeg me nu eens wat je ziet?…

Wanneer je in de positie verkeert te worden geconfronteerd met een partner die een hartinfarct overleefd, gaan er dingen goed, maar ook zeker wel eens verkeerd. Het is een tijd van angst, van huiver, van pillen slikken, van eigenlijk van alles. Nou hadden we dat traject al eens gelopen, maar toch moet je het met gemoedsrust bekopen…

Het was alsof het me omhulde de blauwe voile van een maan die ik niet eerder zag ik reikte maar de wind blies ijskristallen uit mijn ogen in het zicht en jij jij staarde winterrozen op het venster van bevroren licht…

LOVERBOY ( senryu ) aan ta habibi je bent zóóóóó me elfje he!! gimmi n bossie VERSIERDER je bent mijn schatje je bent zóóóóó mijn schatje he!! geef me een kusje…

Hé jij daar ik wilde je even vragen ben je van jezelf zo star ga je zelf ook alle dagen ervan uit dat je maar altijd gelijk moet hebben? Hé jij daar,ik wilde je even vragen kijk je altijd zo enorm boos en kwaad zie je de spiegel ook alle dagen of is dat een vreemde daad die je liever niet pleegt?…

ik droomde dat ik bleef kom binnen, zei je en vanuit mijn stille kamer stapte ik dichterbij raakte je armen in een niet te herhalen licht voor de eerste keer geloofde ik in jouw stilte schrijf dit gedicht, zei je morgen wanneer een vogel, spiegelklaar, langs jonge twijgen gaat ------------------- illustratie: beeldentuin…

Ik zoek toegang door de deur van nieuwe dromen, tevergeefs want ik word niet aangenomen waarna ik afdaal in spelonken waar de zon en maan hun vingers op hebben gelegd, stromen zilveren vonken door het duister in geluidloos licht van kindervleugels, illustraties van gewichtloze gedichten, verschijnt de kleur op de lippen van de zee…

De dag… vandaag. Gisteren is voorbijgegaan, de zoveelste dag in mijn bestaan. Weet ik nog wat ik heb gedaan? Niet alles meer, vergeet soms weer. En dat is goed. Stel dat ik alles zou onthouden... Ik zou geen ruimte overhouden. Toch heb ik dingen opgeslagen. Gevoelens over iets wat me nog spijt, ik wil ze ook niet kwijt. Ik leer…

Hé Conchita ik kijk naar jouw foto in de krant wow wat een pure meid wat heb je sierlijke handen je mag er zijn!…

als bladeren aan de bomen zo zeg ik jou gedag stuur je wolken vol met dromen die je eerder nog niet zag laat me je groeten middels zonlicht of een regenboog misschien door dit geschreven gedicht of tot een ooit weerzien tot dan…