Alle inzendingen over weemoed OR veel niks OR blues

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Ik zie ze aan met weemoed en met pijn. Het is de blues…

Ik zie ze aan met weemoed en met pijn. Het is de blues.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Het kind is groot geworden het komt als koning met pracht en praal en een bende aan land in de haven van weemoed en de blues van alledag Omringd door soldaten streelt hij het bont van zijn mantel hij is geen held hij brengt geen gouden tijden geen loon naar werken geen bescherming tegen onrecht hij geeft alleen een show van zijn…

Met weemoed, kijkt ze naar de foto de foto van weleer. Met een traan veegt ze over het zo geliefde gelaat. Het enige wat ik van je over heb is deze foto. Ze drukt een kus op het koude glas van de lijst die immer op 't kastje staat.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Maar met t lengen van de kou, en korter worden van dagen, slaat genadeloos de stal-blues toe. Klaaglijk loeien zij over groene velden, en de stier van hiernaast. Hoe weemoedig hun dansant. Zwart witte koppen hangen triest, maar zij plotten hun ontsnapping; een koe is nooit lang levensmoe.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De Blues geeft rauwe stemmen terug, aan hen die sprakeloos geworden zijn. Van eenzaamheid, van verdriet, van ondragelijke pijn. De blues laat mensen stamelen, schreeuwen en zuchten. Naar oude blues luisteren is heilzaam, het is net zo troostend als bidden, en geneeskrachtiger dan menig medicijn.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Lachend met ‘t hoofd opzij en pretlichtjes in je ogen in de blues tent aan mijn bijzijn zo gewend luisteren naar je warme stem de vrolijke blues tonen om te bewonderen je lenige vingers de klanken die razendsnel uit de ivoren toetsen komen De blues het schone lied de taal van stervelingen…

Geef mij de blues ik ben zo down zing ze dan aan die oude rivier laat ze klinken door “Old City-town” over de velden en ook hier zing droef, kom zing de blues. Laat horen overal die song van arbeid en van dwang ieder die zijn verdriet uit zong over dagen zwaar en lang zing droef, kom zing de blues.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Voor mijn liefste speelt en zingt en huilt mijn saxofoon de wrange zoete tonen van de blues die door mijn adem levend wordt en haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie. Ik speel de blues en heb haar lief…

bij een geur van natte lappen vallen weerom de bladeren in een landschap van melancholie is heimwee het steekwoord ergens tussen mijn oren blaast iemand weemoedig op de mondharmonica en op het prikbord van het gemis hangt nog een ansicht van een voorbije vakantie...…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

de dag die ik vergat was de dag van de zon hij was er, deed niks alleen maar geschijn loom is hij toch de dag die ik vergat…

Geen kleur, geen geur, geen bodem, geen doel, geen winter, lente, herfst, geen zomer zelfs. Geen natte haren in de regen, geen voetstappen in de eerste sneeuw. En als ze er waren gingen ze nergens heen.…

Als niets iets is, is iets dan niets?…

trekt 't te zwaar die kracht gaf je zoveel om de macht dacht je zoveel in stukjes en gaat maar bukken om die macht macht in woorden woorden in de nacht liet het je vallen ben jij verafschuwd gewaarschuwd voor de andere kant van 't verhaal verhaal in lagen lagen en gaven van niks…

meneer van dalen mag dan wel de macht verheffen tot ultiem genoegen vermenigvuldigen wat hij ten koste van ons heeft vergaard van delen zegt hij geen verstand te hebben, weet meer van trekken van een wortel als hem dat een maal bespaart hij weet van één en één niets meer te maken dan een verlopen optelsom de kosten van gelukkig samenzijn…

Mijn schoen gezet, wat denk je: niks Gezongen tot ‘k schor was, wat denk je: niks Lief geweest tot het niet leuk meer was, wat denk je: niks Dus verval ik maar weer in mijn oude humeurige ik!…

Hij kon praten over alles, hij kon kletsen over niks, hij kon oeverloos discussiëren over minder dan jij en ik bedachten. Hij kon lachen om alles, hij kon bedroefd zijn om niks, hij kon oeverloos praten over dingen die niet goed gingen, maar had altijd, het hart op de goede plaats!…