Alle inzendingen over weg omhoog

Verzekering omhoog Ja het verbaast me niet eigenlijk elke dag valt er wel een vrachtwagen om Weet je wel wat die wegen volgens mij een pakje boter Ik weeg bijna niks maar ik blijf vast aan de grond als het flink waait Maar het zal wel economie zijn denk ik dan Het zal wel iets opleveren ik ben nog nooit omgeblazen in de bocht Maar ja je…

om kunst te vangen moet je goed leren vliegen alvoor ... te zweven…

Het nieuws laat weten dat: inkomen van ouderen op dezelfde voet doorgaat niks erbij, nog geen cent, de kosten omhoog maar ach: dat went, Pensioen blijft eender, net als AOW, maar ach wie zit daar nu nog mee? Het zijn de ouderen, die je niet hoort domweg omdat je stem laten horen: Je knip niet vult!…

Hij kijkt naar zijn handen en volgt de lijnen als onbegaanbare wegen door een onherbergzaam landschap met her & der een huis. Uit een ervan komt een man met een toeter en een vlag. Hij zwaait, gebaart en steekt de duim omhoog: ‘Zo doorgaan jongen en je wordt gelukkig!’…

Een jaar voorbij, een voorzichtige stap omhoog. Geen rechte weg onzekere toekomst. Maar zo af en toe is er een venster waardoor het licht binnenkomt en dat uitzicht geeft. afbeelding: Muurtrap in kasteel Ammersoyen-Henk Helmantel…

In een droom kwam je bij mij en zei tegen mij vlieg maar ik laat je vrij ik vloog omhoog en voelde dat jij mij bedroog ik stortte naar benee en vroeg waarom ging je eigenlijk niet mee je stamelde wat en nam de weg naar de open zee.…

vol heimwee zijn de dagen terwijl je steeds meer vergeet tot aan de vraag of je wel ooit bestond op weg naar de supermarkt en weer terug maar waar ben je je kijkt omhoog naar de meeuwen en je vraagt je af wat ze daar eigenlijk doen de meeuwen zijn de meeuwen…

biedt groei ik boven mijzelf uit Haar kunst is de weg Geen weg met een eindstation of doel Een oneindige weg die constant ervaring en emotie materialiseert…

Je ligt daar, met halfopen ogen stil je ademt niet meer doodstil het is voorbij en ik kan niet bij je vandaan Je ligt daar ik druk je ogen toe het is over- het is uit en ik blijf bij je tot de dood ons scheidt toch?…

Gedachten uitwaaierend Tot achter mijn horizon Steil omhoog de weg In het mogelijke niets Tot mijzelf gekomen Sloten smerend Mijmer ik En dicht Grenzen zoekend in Louter grenzenloosheid Casa Ivana, It., 19 augustus 2012…

Die nachtelijke kattenescapades Zijn vele vogelaars een doorn in 't oog Geen grutto, leeuwerik vliegt meer omhoog Maar blijven weg of doodstil in de Hades Jazeker, ook de poes van Midas Dekkers Vindt kool- en pimpelmezen echt iets lekkers!…

de zomer heeft zich ingepakt berust in een verlatenheid herfst brengt me heimwee een stille weemoed terwijl de wind toch zo vol van leven over de aarde raast menig blaadje omhoog blaast en ik zie hoe een kind dansend haar weg vindt zich verbaast over de vruchten die de bomen verlaten hoe handjes graaien, pakken verstoppen in jaszakken…

maïsvelden zijn maïsvelden stof is slechts stof een krekel een krekel hitte slechts hitte een brievenman ben ik geen bries helpt mij op weg op weg naar madame lacroix met de brief maar madame staat op het erf met vuurrood gezicht ook ik kijk omhoog en zie de raaf niet eerder was het zo stil stilte, met slechts het snikken van madame…

Hoofd omhoog het komt wel goed Even doorbijten nu het moet Hoofd omhoog en er tegenaan Huil maar even dan verder gaan Hoofd omhoog denk aan morgen Met de tijd vervliegen ook je zorgen Hoofd omhoog de strijd alleen Pak je kracht sla je er doorheen Hoofd omhoog en schouders recht Alles komt op z’n pootjes terecht Hoofd omhoog…

Ze ligt het liefst aan de binnenkant van mijn linkerhand haar hoofd schuin omhoog kreunend zingt ze haar mooiste lied soms droomt ze weg of zoekt ze gouden stenen ach, altijd moet je blijven hou jou hou jou hou van jou.…

op blote huid lichaam met lichaam gekruid in onweerstaanbare geuren snuivend omhoog, omhoog donszacht, de hemel wacht omlaag vederlicht…

Zie de palmboom en dan omhoog naar de blauwe lucht om daar ver weg te zijn steeds verder steeds hoger van het geraas weg van oorlog een steile stam leidt tot de top tot de vrede tussen takken verstopt in de bladerkroon waar het woeden ver beneden als krioelend woelende rode mieren achterbleef draag een bladerkrans in de palm van mijn…

In een veldtent lag zij bijna levenloos en keek naar haar dertiende levensjaar onder de hijgende stank van buskruit, wodka en zweet tot bloedens toe beet zij op de rand van haar eigen omhoog getrokken hemd en vloog weg, ver weg dromende over vrijen met een jongen uit liefde, uit liefde, uit liefde en nooit, nooit meer, voor één brood…

ook al stribbelde het licht tegen zocht de kilte angstvallig een weg naar buiten omplooien lange lokken haar ovale gelaat dat grijs aftekent tegen het vale behang dringt zich een ijzige stilte op die langzaam omhoog krult waardoor haar adem zichtbaar wegsterft…

Dan loop ik met jou over wegen. Praten zachtjes, hand in hand over liefde, over leven tot de maan de zon vervangt.…

Weg wil ik, weg van jou, weg van de persoon waar ik zoveel van hou. Weg van de pijn, weg van het verdiet, voordat jij het ziet. Als dat alles weg is kan ik weer normaal leven, en jou opnieuw mijn glimlach en vriendschap geven.…

Op weg zijn wij allen naar een moment. In de tussentijd denkend wie jou kent. Wie zal er zijn op de grote dag en wenen omdat je daar zo lag. De enige vraag die zo lang smacht. Wie zal er zijn, hoe word je herdacht?…

Ik zie je gaan in de verte herken je tred voel 'n traan Dichterbij 'k wil sneller lopen nog even voelen eens hoorde je bij mij 't Verleden komt terug waarom zoek ik 't op de toekomst ligt open loop ik nu té vlug 't Verleden is geleefd vooruitkijken 'n nieuwe start wie vindt de weg naar mijn hart ?…

En ik ze je schaduw Voor de laatste keer En terwijl ik je aanschouw Weet ik dat nooit meer Jij en ik zou zijn Nooit meer ons en wij Weg van elkaar Alleen nog samen vrij…

lieve opa ik stuur je een brief aan een rode ballon je bent nu zo ver ik kijk naar de sterren en wou dat ik je bereiken kon misschien ben je nu wel heel dicht bij de zon zal de wind voor je waaien mag je zwieren en zwaaien en drijven net als mijn ballon zonder geluid komt hij nu naar je toe als zit ik van binnen je naam uit te schreeuwen…

Op de weg naar morgen zijn wij de reizigers van vandaag, zoekenden in het diepe duister naar het licht van de nieuwe dag. Alleen, slechts op eigen kracht, overlevenden van de lange nacht.…

zit ze mijn moeder schouder aan schouder geluidloos scheef gezakt in de huiskamer van het tehuis haar handen in houvast om haar tas geklemd stilzwijgend schuif ik naast haar streel haar wang een glimlach opent haar gesloten lippen als haar hoofd zich langzaam heft dan ... is het moment voorbij nemen medicijnen haar mee weg…

Je bent al weg, ik had het kunnen weten. Toch ben ik weer gekomen, de zwakke schakel in jouw keten. Hoe kan ik jou vergeten? Je frisse lach, met werkelijk gevoel en altijd wetend wat ik nou echt bedoel. Na jaren van verdraagzaamheid en medelijden ben je niet hier. Je stappen zijn gezet.…

Stil loop ik door de nacht over hard bevroren sneeuw de weg even kwijt de maan verlicht mijn levenspad en helpt me zoeken naar de gulden middenweg…

Je leerde me te leven op eigen benen te gaan staan mijn weg te bewandelen die vrijheid kon ik aan ook was er veel vertrouwen het leven leek een feest nu moet ik constateren dat dit een farce is geweest mijn levensweg gaat verder niet langer meer die pijn de liefde zal me leren dat het ook anders nog kan zijn…