Alle inzendingen over weg omhoog

Een traan biggelde langs m'n wang omlaag En vond zijn weg naar het diepe dal Opgejaagd door m'n geweeklaag Geen tijd voor herstel na de rauwe val Stuitte hij op een zaadje in de grond Omringde het even met z'n vocht en zonk Daarna was 't een kiem die daglicht vond En mij als bloem opnieuw geur en kleur schonk…

Vrome gedachten: hierbij laat bekrompen geest zich dikwijls gelden. Vergeet men soms dat God zelf onvoorstelbaar ruim oordeelt?…

ik sprong door herfst; de wind blies zeepbellen naar eender waar in mijn onschuld hield ik van het tuimelen boven onsterflijkheid hoe kon ik weten dat daaronder dicht aan de grond jouw zomer lag; begraven in een laatste zwaluwzwaai van zwarte randen…

Hij wil omhoog zweven als een pluisje wol, voorgoed kleven aan 't verste twinkellicht, daar nieuw heelalgebeuren beleven. Dan turen naar die woelige woekerbol. Krijgt deze eens een vredig aangezicht, dat samendenkt met het ruimteleven?…

‘t zat eraan te komen, wis en waarachtig ‘t gaat gebeuren zeker wel niet vandaag of overmorgen maar let op, het gaat rap en reuze snel! ‘t virus heeft dusdanig huisgehouden dat premies stijgen met een gang die zijn weerga niet kent en dus ben ik bang, voor enorme verhoging Neen, koorts heb ik niet, corona evenmin hoop ‘t niet te krijgen…

Op volant, omhoog, omhoog! Vlug naar boven Heengestoven, Op volant, omhoog, omhoog, Vlug naar boven en uit mijn oog. Weg, volant, weer in de lucht, Op en neder Telkens weder Vangt 't palet hem in de vlucht, Kijk, daar raakte ik de bal geducht.…

Stille wegen Slingeren omhoog, de berg op Verdwijnen in de mist Onder de sneeuw Stille wegen Overspoeld door de zee Niemand Behalve die mens Die monnik Die geest Stille wegen Door het zonnige, groene dal Zo mooi Zo adembenemend mooi Tranen in de ogen Stille wegen Stille mensen…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

Met open ogen springen van de brug in de diepte van jou natte wereld in het duister blijven kijken met de kop omhoog happend naar lucht zwem ik zonder bandjes weg van de vlammen…

Je maakt mijn wereld open, lang gezwegen over wat ik je breng, vanuit dat land weer te kiezen, vaak langs ongewone wegen, maar op eigen kracht, die steile bergwand te beklimmen, en op z’n beboste flanken te nestellen boven op een macht van de ervaring, om na elke klim elkaar te vertellen, de moed niet te verliezen, wat misschien verleidt…

Maar onderwijl werd in beneden-lagen ver van 't mistroostig ras dat heerste op aard met smart ontvangen, en in pijn gebaard de nieuwe kracht, die ons omhoog zal dragen.…

Houd gij het leven Bedaard in het oog - Toon gij u krachtig, Uw doel steeds gedachtig, Nooit onwaarachtig, En dan: kop omhoog!…

Het is niet goed, door 't leven te gaan, met hoofd en blikken omhoog gericht, omhoog, - ter glanzende starrenbaan, ter eeuwig stralende lichtsfeer. Het is niet goed op een hoogte te staan, wel vele duizenden in 't gezicht, hoog boven het slijk, midden storm en orkaan, waar de kiem van worstelen en strijden in ligt.…

Bereikte de top en keek nog verder omhoog.…

Hun breinen zijn al maanden aan het stormen Belastingen met 5 miljard omlaag Ze piekeren wat af daar in Den Haag Om zo een prachtig kabinet te vormen En als u werkt dan krijgt u meer in ‘t handje Maar ook meer BTW in ’t winkelmandje…

groene weg klimt omhoog alsof hij er iets tegen in had kunnen brengen toch is er een duidelijke grens tot waar het treden mag gestaag leunt de zijtak vertrouwd op de zwaartekracht kussen bladeren bijna de grond…

Moeizaam duwde ik de levensstenen omhoog, toen stond de weg in bloei.…

Lift schiet omhoog bijna sneller dan ik nog volgen kan liefst ver weg die knijpende bijtende dimensie die fantasie ondermijnt gevoelens weg werpt als weerloos waardeloos slaap ik met de pen nog in de rechterhand probeer alle dromen feilloos te noteren en af te rekenen met de realiteit…

Een zucht van ongestild verlangen die taal aan stukken breekt hoorbaar en zichtbaar wordt op weg naar het hoogste punt zout smaakt, zich verliest blote huid op blote huid in onweerstaanbare geuren. snuivend omhoog, omhoog vederlicht, de hemel wacht.…

De werkeloosheid stijgt, dat zult u merken Zo wordt ons door politici voorspeld Beste gek dus dat door hen ook wordt gesteld Dat ouderen straks langer moeten werken Ze zullen mij wel binnenkort ontslaan En opa krijgt daarna gewoon mijn baan…

Ze ligt het liefst aan de binnenkant van mijn linkerhand haar hoofd schuin omhoog zacht kreunend haar mooiste lied soms droomt ze weg of zoekt ze gouden stenen ach,blijf maar hier hou mij hou mij hou van mij.…

Droom aan flarden Als een zeepbel gebarsten Je was zo dichtbij En dan plots zo ver weg Totaal onbereikbaar Tranen borrelen omhoog Onmacht verstikt me Gebroken hart Wat doet het pijn Het sprookje is uit Zonder happy end…

Pijnlijk laten bloesems hun schoonheid los Vogels roepen je van 's morgens vroeg tot 's avonds laat Aarde bedekt de werkelijkheid De zon verschuilt zich in verbijstering Trappers vertragen de weg Plassen verdriet takelen zich omhoog Vermoeide wind baant zich een weg Bomen hebben hun leven weg gegeven De kist omsluit ons leven.…

Ik staar omhoog en zoek naar jou in het zwarte van de nacht. Ik stel me voor dat jij daar bent en gewoon tegen mij lacht. Ik zie je niet, ik hoor je niet, maar doordat ik je zo mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat daar boven mij iets is. Ik sluit mijn ogen en beleef een intensief moment.…

ik staar omhoog en denk aan jou in het zwarte gat van de nacht ik stel me voor dat jij daar bent en gewoon tegen me lacht ik zie je niet, ik hoor je niet Wat ik voel?…

Omhoog dat hoofd Laat je niet kennen Kijk de toekomst tegemoet Oké Het is soms even wennen Probeer het maar Het komt wel goed Kijk om je heen Realiseer In vergelijking Heb je meestal meer Dan die ander Die ècht lijdt Besef dus Wat jij nu mag hebben Is die ander Dikwijls kwijt…

alles en iedereen verzamelt zich in een kring om je heen ze laten ons niet vallen bloedbroeders nooit was jij opgegeven of voor dood achtergelaten het is echt maten bloed moet soms vloeien botten breuken geweld is zinloos alleen niet zonder reden wat is geoorloofd wat is schandalig wetten verdwijnen het is rechtmatig zonder stigma…

Het groene hout van olie vergeven haar in linnen gewikkelde lijk het kan van iedereen zijn Brandstapel ontsteken en de hitte raakt met een klap het gezicht fakkel valt uit de hand Er was een tijd dat onze handen in elkaar grepen als acrobaten loslaten, salto's maken, vastgrijpen Onder de vleugels warmte verzamelen…

het is donker diep in gedachten staar ik naar de grond Ik denk aan jou kijk omhoog, zeg je en plots zie ik een licht zo helder, mooi bijna onwerkelijk hoe kan dat, vraag ik dat licht was er altijd maar af en toe heb je iemand nodig iemand die naast je staat en simpelweg zegt kijk omhoog…

ik heb geleerd om rechtop te lopen hoe zwaar de last ook is ik buig niet mijn hart draagt de hoop mijn geloof is sterk en ik draai me van treurwilgen weg het zijn net klaagmuren je hebt er niets aan ik zie een bijna oranje maan met mijn hoofd geheven zie bittere mensen om me heen klagen over de politiek, over religie, vooral over…